Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΗΤΑΝ ΑΛΗΘΙΝΟΣ - Θωμαή Τσιμερίκα (Λογοτεχνικό Δωδεκαήμερο Χριστουγέννων 2020)

  

Ήταν παραμονή Πρωτοχρονιάς , η μητέρα τα είχε όλα έτοιμα για το ρεβεγιόν , την ψημένη γαλοπούλα,  τη βασιλόπιτα , τα δώρα κάτω από το δέντρο . Τα φωτάκια αναβόσβηναν σαν μικρά φαναράκια . Ξαφνικά φώναξε ο μικρός μου , αδερφός « μαμά δεν είναι όλα έτοιμα , δεν βάλαμε μπισκότα και γάλα κάτω από το δέντρο , για τον Άγιο Βασίλη , θα είναι κουρασμένος μετά από τόσο μεγάλο ταξίδι» . Εγώ γέλασα κρυφά « είναι μικρός και πιστεύει ακόμα στις ιστορίες της γιαγιάς , ότι υπάρχει Άγιος Βασίλης» σκέφτηκα .  Η μητέρα όμως δεν του χάλασε χατίρι . Έβαλε ένα ποτήρι φρέσκο γάλα και γλυκά κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο .

Ενώ περιμέναμε την νέα χρονιά παρακολουθώντας μουσικό πρόγραμμα στην τηλεόραση οι γονείς μου και ο μικρός μου αδερφός αποκοιμήθηκαν . Εγω περίμενα την αλλαγή του του χρόνου . Ξαφνικά άκουσα μια φωνή « βοήθεια , έπεσα μέσα στο πηγάδι και δεν ξέρω κολύμπι» . Βγήκα στον κήπο , ήταν δώδεκα ακριβώς , πλησίασα το πηγάδι , σκύβω και τι να δω ; Έναν συμπαθητικό παππούλη , καλούσε σε βοήθεια . Του έριξα ένα σχοινί και τον βοήθησα να βγεί από το πηγάδι . Τα κόκκινα του ρούχα έσταζαν νερά . Η άσπρη του γενειάδα και αυτή το ίδιο . Κάτι μου θύμιζε , αλλά δεν μπορούσα να θυμηθώ . « Σε ευχαριστώ πολύ , μου έσωσες τη ζωή , δεν ξέρω κολύμπι , ξέρω μόνο να πετώ  , στον ουρανό , πάνω στο έλκηθρό μου το μαγικό» .

Σφύριξε τρείς φορές και να σου εμφανίστηκε μπροστά μας , ένα έλκηθρο πανέμορφο , έλαμπε μέσα στο απόλυτο σκοτάδι . « Έχω βαλίτσα με ρούχα» μου είπε  , « θα βάλω την άλλη μου στολή , αντί να μπώ από την καμινάδα , έπεσα στο πηγάδι» συνέχισε να μου διηγήται την περιπέτειά του , « ήταν τόσο σκοτεινά , τόσο στενά , έχω βάλει και λίγα κιλά τελευταία , μα είχα έναν σάκο με δώρα που να είναι άραγε ; χωρίς τον σάκο μου δεν μπορώ να συνεχίσω το ταξίδι μου» . Αρχίσαμε να ψάχνουμε μαζί , ώσπου φώναξε « ο σάκος μου , τον βρήκα , βρίσκεται πάνω στο δέντρο του κήπου . Να συστηθούμε» , μου πρότεινε « χα , χα , είμαι ο Άγιος Βασίλης , τι δώρα θα ήθελες να σου χαρίσω ; μου έσωσες τη ζωή» . Εγώ τον κοιτούσα με ορθάνοιχτα τα μάτια . Καθώς μιλούσε , κάθισε κάτω από το δέντρο , χτύπησε παλαμάκια τρείς φορές , ξαφνικά ο σάκος από ψηλά βρέθηκε στην αγκαλιά του . 

« Ο Άγιος Βασίλης ; είχα μπροστά μου τον Άγιο Βασίλη ;» αυτά σκεφτόμουν όταν τον άκουσα να μου λέει « δώσε μου να πιώ λίγο γάλα και να φάω μπισκοτάκια» . Έτρεξα γρήγορα στο σαλόνι , πήρα το γάλα και τα γλυκά που είχε αφήσει η μαμά και του τα πρόσφερα χαρούμενος . Φαινόταν πεινασμένος . Ήπιε το γάλα , έφαγε γλυκά και μπισκότα . « Θα συνεχίσω το ταξίδι , φίλε μου , σου αφήνω αυτά τα δώρα για σένα και την οικογένειά σου . Φεύγω για τόπους μακρινούς» αυτά μου είπε και με φόρτωσε δώρα . Είχα μείνει σαν στήλη άλατος .  Τότε άκουσα τις φωνές του μικρού μου αδερφού « ήρθε ο Άγιος Βασίλης , λείπει το γάλα , τα μπισκότααα» . Με βρήκαν  στην πόρτα , έμπαινα σαν Άγιος Βασίλης , φορτωμένος δώρα και αναμνήσεις .

« Μα , που τα πας τα δώρα ; βόλτες ;» με ρώτησε η μαμά . « Ναι , βόλτες» απάντησα , χωρίς να καταλάβω . Καθώς έκλεινα την πόρτα ένα τραγούδι ακούστηκε ψηλά στα σύννεφα « χο , χο , του χρόνου θαρθώ να σε ξαναδώ» . « Ναρθείς  Άγιε μου Βασίλη , θα σε περιμένω» απάντησα από μέσα μου . « Καλή Πρωτοχρονιά» φώναξε η μαμά και αρχίσαμε όλοι να ανοίγουμε τα δώρα . « Ο Άγιος Βασίλης είναι αληθινός» , φώναξε ο μικρός μου αδερφός και είχε δίκιο !

Θωμαή Τσιμερίκα