Χριστούγεννα της προσφυγιάς - Ποίημα της Νένας Μπούρα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΑΣ

Σμύρνη, Πόντος, Μ. Ασία, Αρμενία, Συρία

τόσες φάτνες , τόσοι μικροί Χριστοί μες τους αιώνες.

Τέλεψε το φως του αστεριού και τούτοι απόψε 

 προσμένουν λίγο ζεστό άχυρο.

Το κρύο τσουχτερό τρυπάει τα κοκάλα

και το νάιλον μπάζει.

Χρόνια ολάκερα 

μια Παναγιά τυλίγει σφιχτά το μωρό της .

Μπορεί να τη λένε Ταμάρα ή Αμάλα ή Σιμέλα ή Ελένη

όμως απόψε  « Χριστός γεννάται»

και από κάπου τρεις μάγοι ξεκινούν 

για δώρο λίγο λιβάνι.

Το χρυσάφι είναι βαρύ φορτίο 

στα κύματα του Αιγαίου

και η Παναγιά της προσφυγιάς το ξέρει καλά.

Μυρίζει η αγκαλιά της φύκι, αρμύρα, μπαρούτι και ορφάνια.

Το λιγοστό γάλα του στήθους της ταΐζει τον Χριστό .

Στις πλάτες του ένας μικρός σταυρός φορτώνεται.

Νένα Μπούρα