Τα πιο όμορφα Χριστούγεννα - Διήγημα της Ειρήνης Μαθιουδάκη - ΚΕΦΑΛΟΣ

To Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς για το βιβλίο, τη λογοτεχνία, την ποίηση, τους λογοτέχνες και τις τέχνες.

ΝΕΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Παρασκευή 3 Ιανουαρίου 2020

Τα πιο όμορφα Χριστούγεννα - Διήγημα της Ειρήνης Μαθιουδάκη


Αποτέλεσμα εικόνας για χριστουγεννα δεντρο

Τα πιο όμορφα Χριστούγεννα
Ειρήνη Μαθιουδάκη, συγγραφέας- Υποψήφια Διδάκτωρ Χημείας
Για άλλη μία φορά, ήρθαν τα Χριστούγεννα, πλημμυρίζοντας την πλάση με πανέμορφα στολίδια, υπέροχες μουσικές, κάλαντα και φυσικά πεντανόστιμες και λαχταριστές λιγουδιές! Σε κάθε πόλη, μικρή ή μεγάλη, οι άνθρωποι ετοιμάζονται από νωρίς για την πιο μαγική εποχή του χρόνου. Τα σπίτια είναι ήδη στολισμένα με πανέμορφα δένδρα που έχουν στα κλαδιά τους στολίδια λογιώ λογιώ, άλλα μικρά άλλα μεγάλα, άλλα πολύχρωμα, άλλα λευκά, άλλα χρυσά, άλλα ασημένια. Οι φούρνοι ετοιμάζουν μυρωδάτα γλυκά, κέικ, μπισκότα, μελομακάρονα και κουραμπιέδες πασπαλισμένους με ατελείωτη, χιονένια άχνη ζάχαρη. Τα τζάκια ανάβουν ζεστά σε κάθε σπιτικό, προστατεύοντάς το από το τσουχτερό κρύο και τα παιδιά ξεχύνονται χαρούμενα στους δρόμους, τραγουδώντας τα κάλαντα και απολαμβάνοντας την χαρά και την ξεγνοισιά των υπέροχων, εορταστικών ημερών.
Κάπως έτσι κυλούν τα Χριστούγεννα και σε μία μικρή, πανέμορφη και ολόλευκη πόλη που γιορτάζει ξανά στολισμένη σε κάθε γειτονιά, σε κάθε δρόμο και σοκάκι της. Είναι παραμονή Χριστουγέννων και οι άνθρωποι έχουν από νωρίς βγει στους δρόμους, απολαμβάνοντας την γιορτινή τους βόλτα τυλιγμένοι με τα ζεστά τους παλτό, κασκόλ και σκουφάικια τους, καθώς το κρύο είναι τσουχτερό και αυτόν τον χειμώνα. Πολλοί είναι αυτοί που τρέχουν να προλάβουν να ψωνίσουν τα καλύτερα δώρα για τα αγαπημένα τους πρόσωπα, ενώ άλλοι απλά απολαμβάνουν την ζεστή σοκολάτα τους χαζεύοντας τις βιτρίνες. Το κρεοπωλείο, το μανάβικο και το παντοπωλείο είναι γεμάτα από κοσμό που σπεύδει να αγοράσει τα καλούδια του χριστουγεννιάτικου δείπνου. Πόση χαρά είναι ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των ανθρώπων αυτήν την ημέρα! Χαρά, λαχτάρα και αγάπη τέτοια που μόνο το κλίμα των χριστουγέννων μπορεί να φέρει.
-Καλά Χριστούγεννα!
-Χρόνια πολλά!
-Καλά Χριστούγεννα κι ευτυχισμένο το νέο έτος!
Παντού ακούγονται ευχές στους δρόμους από ανθρώπους που ίσως και να μην γνωρίζονται μεταξύ τους.
Στην καρδιά της πόλης δεσπόζει το πιο όμορφο χριστουγεννιάτικο κατάστημα, που λειτουργεί μόνο για μερικές εβδομάδες τον χρόνο. Εκεί, κάποιος μπορεί να αγοράσει ξεχωριστά και μοναδικά στολίδια, παιχνίδια και σπάνια αντικείμενα φτιαγμένα από γυαλί, ξύλο και πολύ... αγάπη. Όλοι οι κάτοικοι της πόλης λατρεύουν το μαγαζί αυτό και περιμένουν πώς και πώς τις γιορτές για να ανοίξει ξανά τις πόρτες του. Μάλιστα, πολλοί πιστεύουν ότι τα παιχνίδια του καταστήματος είναι μαγικά και φτιαγμένα από τα ίδια τα ξωτικά του Άη- Βασίλη, καθώς ξέρουν μόνο να προσφέρουν χαρά και ευτυχία στα πρόσωπα των ανθρώπων που τα αγοράζουν.
Όπως κάθε παραμονή Χριστουγέννων, έτσι και φέτος το πολύτιμο αυτό κατάστημα είναι γεμάτο από ανθρώπους κάθε ηλικίας που θέλουν να βρουν τα πιο όμορφα, σπάνια και ξεχωριστά δώρα για τα φετινά Χριστούγεννα. Κι όμως, παρά το πλήθος του κόσμου που έχει μπει και βγει αυτή την ημέρα από το μαγαζί, κανείς δεν έχει προσέξει στην γωνία ακριβώς δίπλα από την είσοδο, μία κούκλα πεταμένη στην άκρη του δρόμου. Το παιχνίδι αυτό φαίνεται πως κάποτε είχε περάσει μέρες χαράς στα χέρια κάποιου μικρού κοριτσιού. Όμως αυτή την ημέρα είναι τόσο βρώμικο και μόνο, πεταμένο εκεί, έξω από την πόρτα του καταστήματος. Το άλλοτε μακρύ και κατάλευκο φόρεμα της κούκλας, τώρα είναι σκισμένο, βρεγμένο και λερωμένο από τη λάσπη του χειμώνα, τα άλλοτε κατάξανθα μαλλιά της τώρα είναι μπερδεμένα και ανακατωμένα από τον άνεμο που φυσσά ενώ το άλλοτε ροζ, πλατύ της χαμόγελο τώρα είναι μισοσβησμένο και αχνό... κι όμως, κανείς περαστικός δεν την έχει προσέξει.
Κάπως έτσι πέρασε η μέρα κι έφτασε το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων, που σύμφωνα με τους μύθους και τα παραμύθια, είναι η πιο μαγική βραδιά ολόκληρου του χρόνου. Τότε που οι ευχές και τα όνειρα γίνονται αληθινά. Τα καταστήματα είχαν κλείσει από νωρίς και οι άνθρωποι είχαν ήδη γυρίσει στα σπίτια τους για να γιορτάσουν στην ζεστή αγκαλιά της οικογένειάς τους....
Έξω από το κατάστημα των Χριστουγέννων στην καρδιά της πόλης επικρατούσε απόλυτη ησυχία. Το μόνο που μπορούσε να ακούσει κανείς ήταν το θρόισμα των φύλλων από τον άνεμο στα δένδρα. Το σκοτάδι της νύχτας είχε απλωθεί παντού, όμως η λάμψη από την ολόφωτα στολισμένη πλατεία το έκανε να μοιάζει πιο ζεστό και πολύχρωμο. Κάπου εκεί στην γωνία της εισόδου, βρίσκονταν ακόμη πεσμένη η κούκλα, που δεν έδειχνε καθόλου καλά.
-Έι εσύ! Ακούστηκε ξαφνικά μία φωνή.
-Σε... σε εμένα μιλάς; Απάντησε δειλά δειλά η κουκλίτσα από την άκρη του δρόμου ενώ με τα γαλανά της ματάκια, αναζήτησε από πού έρχονταν αυτή η φωνή.
-Εδώ πάνω! Είπε ξανά η φωνή. 
-Δεν σε βλέπω... είπε απογοητευμένη η κούκλα.
-Ωχ, με συγχωρείς! Ανάψτε το φως βρε παιδιά! 
Το φως άναψε και το μαγικό κατάστημα των Χριστουγέννων έλαμψε ξανά μέσα στην πόλη. Η κούκλα στην άκρη του δρόμου, κοίταξε ψηλά και είδε δύο χριστουγεννιάτικες μπάλες, έναν καρυοθραύστη κι έναν χιονάνθρωπο κολλημένους στο τζάμι, να την χαιρετούν χαρωπά. Προσπάθησε να τους χαμογελάσει κι αυτή, όμως δεν μπορούσε, τα χείλη της είχαν σβηστεί σχεδόν τελείως.
-Μην φοβάσαι! Θα σε φέρουμε μέσα! Είπε τώρα θαραλλέα ο Καρυοθραύστης.
-Μα πώς; Αναρωτήθηκε η κούκλα.
-Περίμενε εκεί!
Ο γενναίος Καρυοθραύστης άρπαξε ένα ξύλινο αλογάκι από το καρουζελ και με γρήγορες κινήσεις κάλπασε προς την πόρτα, την άνοιξε, ανέβασε την κούκλα στο άλογο και την έφερε μέσα στο κατάστημα.
-Σε ευχαριστώ πολύ. Του είπε η κουκλίτσα ανακουφισμένη. Εδώ είναι σίγουρα πολύ καλύτερα σε σχέση με έξω. Λίγο ακόμη και θα είχα ξεπαγιάσει.
-Σε είχαμε δει από το πρωί, όμως δεν μπορούσαμε να σε βοηθήσουμε πριν φύγει τελείως όλος ο κόσμος από το μαγαζί. Είπε ο Φρόστι, ο χιονάνθρωπος.
-Και ο κύριος Γιάννης! Συμπλήρωσε η χρυσή χριστουγεννιάτικη μπάλα, αναφερόμενη στον ευγενικό, ηλικιωμένο πωλητή του καταστήματος...
-Ναι, ναι και αυτός. Συμφώνησαν όλοι οι υπόλοιποι με ένα κούνημα του κεφαλιού.
Η κούκλα ήταν πολύ όμορφη, αν και ταλαιπωρημένη. Σίγουρα κάποτε θα έκανε κάποιο κορίτσι πολύ πολύ ευτυχισμένο. Όμως τώρα τι είχε σύμβει και βρίσκονταν σε αυτή την κατάσταση; Όλα τα παιχνίδια και τα στολίδια του καταστήματος την αγκάλιασαν ζεστά και την ξενάγησαν για λίγο στο δικό τους σπίτι. Βρέθηκαν κάτω από πελώρια χριστουγεννιάτικα δένδρα με πανέμορφα στολίδια και πολύχρωμα λαμπιόνια, είδαν λευκούς αγγέλους, τα ξωτικά και τους τάρανδους του Άη Βασίλη, έπαιξαν στα καρουζελ κι έκαναν βόλτα με το τρενάκι. Η κουκλίτσα ήταν ξανά πολύ, πολύ χαρούμενη.
-Όριστε, σου έφτιαξα μία κούπα ζεστή σοκολάτα. Είπε η κατακόκκινη χριστουγεννιάτικη μπάλα και της πρόσφερε το λαχταριστό ρόφημα.
-Αυτή την ημέρα, κανείς δεν πρέπει να είναι μόνος... συμπλήρωσε τρυφερά ο Φρόστι. 
-Αλήθεια, εσύ πως βρέθηκες έξω από την πόρτα μας με αυτό το κρύο;
Η κούκλα ήπιε λίγη από την σοκολάτα της και αμέσως ένιωσε πολύ, πολύ καλύτερα.
-Θα σας πω...  Το όνομά μου είναι Ρόζι και κάποτε ήμουν η πιο όμορφη κούκλα της βιτρίνας στο παιχνιδάδικο της γειτονιάς. Μια μέρα, ήρθε ένα κοριτσάκι, η Κατρίν με την μαμά της και με αγόρασαν. Η χαρά μου ήταν τεράστια! Από εκείνη την ημέρα και κάθε μέρα ήμασταν συνέχεια μαζί. Μου χτένιζε τα μαλλιά, με πήγαινε βόλτες και παίζαμε με τις φίλες της. Ήμουν πραγματικά ευτυχισμένη! Ώσπου, πριν δύο μέρες, η Κατρίν πήρε ένα δώρο από τη θεία της. Ήταν μία άλλη κούκλα, πιο μεγάλη από εμένα, που μιλούσε και περπατούσε. Αυτό ήταν. Η μικρή αποφάσισε πως δεν με ήθελε πια, και προχθές το βράδυ απλά με άφησε εδώ, έξω από το σπίτι σας. Διηγήθηκε η Ρόζι την ιστορία της και ένα δάκρυ κύλησε από τα γαλάζια ματάκια της.
Όλα τα παιχνίδια του μαγαζιού την άκουγαν με πολύ ενδιαφέρον και στεναχωρήθηκαν πολύ για την κατάληξή της.
-Δεν μπορεί να υπάρχουν παιδιά που απλά βαριούνται και πετούν τα παιχνίδι τους! Δεν μπορώ να το δεχτώ! Αγανάκτησε ο Καρυοθραύστης.
-Δυστυχώς, υπάρχουν αυτά τα παιδιά και ακόμα πιο δυστυχώς, υπάρχουν και τα παιδιά που δεν έχουν καν παιχνιδιά, γιατί δεν μπορούν να αγοράσουν. Ακούστηκε τώρα λυπημένη η χρυσή χριστουγεννιάτικη μπάλα.
-Έι παιδια! Ας μην στεναχωριόμαστε! Απόψε είναι παραμονή Χριστουγέννων! Μόνο χαρούμενοι πρέπει να είμαστε και μπορούμε να γίνουμε! Είπε σκανταλιάρικα ο Φρόστι. Έχω μία ιδέα!
-Τι σκέφτηκε πάλι ο κατεργάρης της παρέας μας; αναρωτήθηκε ο Καρυοθραύστης.
-Περιμένετε και θα δείτε. Έκανε ο Φρόστι και βάλθηκε να φωνάξει τα ξωτικά του Άη Βασίλη.
Η Ρόζι απολάμβανε πολύ την παρέα των νέων της φίλων και ανυπομονούσε να γνωρίσει και τα ξωτικά, που τόσα πολλά είχε ακούσει για αυτά. Μόλις μαζεύτηκαν όλα, ο Φρόστι τους ψιθύρισε κάτι στο αυτί και χαμογέλασε πονηρά. Τι να σχεδίαζαν άραγε;
-Κυρίες και κύριοι, ήρθε η ώρα να υποδεχτούμε μία νέα Ρόζι! Αναφώνησε χαρούμενος και πριν προλάβουν καλά καλά οι υπόλοιποι να ρωτήσουν τι θα γίνει, τα ξωτικά του Άη Βασίλη, είχαν αρχίσει να δουλεύουν πάνω στην ταλαιπωρημένη κούκλα η οποία απολάμβανε πολύ την περιποίηση.
Ξαφνικά, τα ξύλινα μουσικά όργανα ξεκίνησαν να παίζουν τα κάλαντα, όλα τα χριστουγεννιάτικα δένδρα του μαγαζιού φωταγωγήθηκαν μονομιάς ενώ χρυσόσκονη άρχισε να πλανιέται στον χώρο. Τα ξωτικά είχαν στρωθεί για τα καλά στη δουλειά. Άλλα έραβαν το νέο φόρεμα της Ρόζι, άλλα δοκίμαζαν τα καλύτερα χρώματα για το χαμόγελό της και άλλα χτένιζαν τα πλούσια ξανθά μαλλιά της. Σε λίγη ώρα, όλα ήταν έτοιμα και τα ξωτικά κοιτούσαν ευχαριστημένα το έργο τους. Η Ρόζι ήταν πραγματικά πανέμορφη μέσα στο κατακόκκινο, βελούδινο, χριστουγεννιάτικο φόρεμα της. Στα μεταξένια και καλοχτενισμένα μαλλιά της, υπήρχε ένα ζεστό, λευκό σκουφάκι ενώ στο πρόσωπό της σχηματίζονταν ένα ολόλαμπρο, έντονο, φούξια χαμόγελο.
-Παιδιά, δεν ξέρω πώς να σας ευχαριστήσω! Αναφώνησε χαρούμενη η γλυκιά Ρόζι και έκλεισε μεσα στην αγκαλιά της τους νέους της φίλους.
-Καλά Χριστούγεννα Ρόζι! Είπαν όλοι με μια φωνή.
Αφού ήπιαν ζεστή σοκολάτα και έφαγαν μπισκότα βανίλιας, τραγούδησαν κάλαντα και έψαλαν χριστουγεννιάτικες μελωδίες αποφάσισαν να διαβάσουν το αγαπημένο τους παραμύθι και να πέσουν για ύπνο. Όμως, τα Χριστούγεννα δεν είχαν τελειώσει ακόμη και όλοι γνώριζαν πολύ καλά, πως ο σκοπός της γιορτής αυτής είναι να μοιράζεις αγάπη και χαρά.
-Ξέρετε παιδιά, σήμερα το πρωί πέρασε από το μαγαζί μας η μικρή Άννα με την μαμά της. Μόνο για λίγο κόλλησε την μυτούλα της στην βιτρίνα για να δει καλύτερα τα στολίδια κι έπειτα έφυγαν... παρατήρησε ο Καρυοθραύστης.
-Κι αν η Άννα δεν έχει στολίδια και παιχνίδια στο σπίτι της; ποτέ δεν την έχω δει με καινούρια ρούχα ή παπούτσια κι οι γονείς της περπατούν πάντα σκυφτοί και λυπημένοι.  Συμπλήρωσε η κατακόκκινη χριστουγεννιάτικη μπάλα.
-Τι θα λέγατε αν φέτος της κάναμε ένα δώρο; Είπε η Ρόζι πονηρά και τους έκλεισε το μάτι.
Αυτό ήταν! η μικρή Άννα θα έπαιρνε απόψε για πρώτη φορά χριστουγεννιάτικο δωρό. Την πρώτη της κούκλα. Δίχως να το σκεφτούν πολύ, όλη παρέα ξεκίνησε να καταστρώνει το σχέδιο. Θα χρειάζονταν το αλογάκι από το καρουζέλ για να τους μεταφέρει στο σπίτι της Άννας, ένα όμορφο κουτί δώρου και μία χρυσή κορδέλα. Η αποστολή τους όμως ήταν δύσκολη, γιατί κανείς δεν έπρεπε να τους δει ή να τους ακούσει. Ευτυχώς, το φτωχικό σπίτι της Άννας δεν ήταν μακριά. Η Ρόζι ήταν τόσο χαρούμενη που επιτέλους θα έβρισκε την οικογένεια που της άξιζε ενώ την ίδια στιγμή θα έκανε τόσο ευτυχισμένο το μικρό κορίτσι.
Σύντομα η χριστουγεννιάτικη πλατεία γέμισε παιχνίδια και στολίδια που έτρεχαν βιαστικά ως το παραπάνω στενό. Ευτυχώς, όλοι οι άνθρωποι κοιμόνταν ή διασκέδαζαν εκείνη την ώρα, έτσι κανείς δεν είδε αυτή την μαγική χριστουγεννιάτικη αποστολή...
Η επόμενη ημέρα ξημέρωσε Χριστούγεννα! Παιδικά γέλια και φωνές σε κάθε σπίτι, λαχταριστές μυρωδιές φαγητών και γλυκές αγκαλιές συγγενών και φίλων πλημμύριζαν την πόλη. Κάπως έτσι υποδέχτηκε τα Χριστούγεννα και η οικογένεια της Άννας. Γεμάτοι αγάπη ο ένας για τον άλλον. Τι κι αν το δέδνρο τους ήταν μικρό, τι κι αν δεν είχε ένα σωρό δώρα από κάτω; Η Αννούλα ήξερε πως η μαμά και ο μπαμπάς την αγαπούσαν πολύ και προσπαθούσαν για εκείνη. Αυτό που δεν ήξερε όμως ήταν ότι αυτά τα Χριστούγεννα θα ήταν διαφορετικά. Μόλις η Άννα σηκώθηκε από το κρεβάτι της, ήπιε το γάλα της και αμέσως άνοιξε την πόρτα για να βγει έξω να παίξει με το χιόνι. Η έκπληξή της ήταν τεράστια μόλις στο κατώφλι του σπιτιού, είδε ένα όμορφο κουτί με χριστουγεννιάτικα χέδια, τυλιγμένο με μία ολόχρυση κορδέλα. Το πήρε στα χέρια της. Επάνω είχε ένα σημείωμα που έγραφε: «Για την Άννα, με πολλή αγάπη. Από τον Άγιο Βασίλη»!
Δίχως να χάσει χρόνο, άνοιξε το πακέτο και μέσα βρήκε την πανέμορφη Ρόζι να της χαμογελάει ευγενικά.
  • Είναι η πιο όμορφη κούκλα που έχω δει ποτέ! Αναφώνησε το κορίτσι γεμάτο ευτυχία.
 Αμέσως την πήρε στην αγκαλιά της και την κράτησε εκεί ζεστά. Η Ρόζι ένιωθε μεγάλη χαρά στα χέρια του παιδιού. Ήξερε πως επιτέλους είχε βρει μία αληθινή οικονένεια...
Έτσι, η μικρή Άννα πέρασε τα πιο όμορφα Χριστούγεννα της ζωής της! Η Ρόζι έγινε η καλύτερή της φίλη, που δεν μπόρεσε ποτέ να αποχωριστεί. Ή μάλλον.... σχεδόν ποτέ... Πολλά, πολλά χρόνια αργότερα, κάποια άλλα Χριστούγεννα, η ακόμη όμορφη – όπως τότε- Ρόζι, βρέθηκε ανάμεσα σε δύο μικροσκοπικά χεράκια. Το μωρό της Άννας, είχε αγκαλιά την αγαπημένη του κούκλα και αποκοιμιόταν γλυκά, όσο η μαμά του τραγουδούσε την «Άγια Νύχτα»....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Περιμένουμε τις απόψεις σας!