Συνέντευξη με τη λογοτέχνιδα Όλγα Λιάρατζη - ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ

Ο «ΚΕΦΑΛΟΣ - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» έχει ξεκινήση μία νέα δράση με τίτλο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ» (ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ 3ο ΤΟΜΟ γίνονται δεκτές έως τις 31/12/2019 - ΥΠΟΒΟΛΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ: ΕΔΩ) και προσκαλεί όλους τους Λογοτέχνες, Ποιητές και Συγγραφείς να συμμετάσχουν σ' αυτήν. Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η προβολή μέσω αφιερωμάτων και συνεντεύξεων των σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητών και Συγγραφέων, είτε έχουν εκδώσει κάποιο βιβλίο είτε όχι και η δημιουργία του πρώτου τόμου της «Ηλεκτρονικής Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία έχει συσταθεί σε μία ανεξάρτητη ιστοσελίδα με τη μορφή ηλεκτρονικών τόμων και την έκδοση δωρεάν e-book.

Στη σημερινή μας παρουσίαση στα πλαίσια της δράσης: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ», θα σας παρουσιάσουμε τη λογοτέχνιδα, Όλγα Λιάρατζη, η οποία συμμετέχει στην «Εγκυκλοπαίδεια Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών» και απάντησε στις ερωτήσεις του Δημοσιογράφου, Λογοτέχνη και Εκδότη του Περιοδικού Κέφαλος, κ. Πλούταρχου Πάστρα, για το λογοτεχνικό της έργο, τα βιβλία και τη λογοτεχνία.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΛΓΑ ΛΙΑΡΑΤΖΗ

1. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;

Ο ποιητής μας Μ. Αναγνωστάκης έχει γράψει «Σαν πρόκες πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις. Να μην τις παίρνει ο άνεμος» Με βρίσκει σύμφωνη και με βοηθά να δώσω τον ορισμό της Λογοτεχνίας.
Η Λογοτεχνία είναι λέξεις, λέξεις που μας ταξιδεύουν, μας συγκινούν, μας θυμώνουν, μας ενοχοποιούν, μας αναστατώνουν. Όμως πρέπει να έχουν τη δύναμη να καρφωθούν μέσα μας, να μην ξεχαστούν, να μας αλλάξουν εσωτερικά, να δούμε τον κόσμο με άλλα μάτια.

2. Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;

Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε ο σύγχρονος άνθρωπος χρειάζεται τη Λογοτεχνία. Μόνος σ’ έναν παράλογο, αντιφατικό και τεχνοκρατούμενο κόσμο καταφεύγει σ’ αυτήν για να ανασάνει η ψυχή του, να βιώσει συναισθήματα, να πλουτίσει εσωτερικά σε εμπειρίες, ζώντας συχνά πολλές ζωές μέσα από τις ζωές των ηρώων του. Έτσι η Λογοτεχνία του προσφέρει την φυγή, το ταξίδι ,το όνειρο, τα δυνατά συναισθήματα, τον στοχασμό, την λύτρωση από μια δύσκολη καθημερινότητα.

3. Η ποίηση στις ημέρες μας δεν έχει τη θέση που κατείχε παλαιότερα. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό και πως θεωρείτε ότι θα είναι το μέλλον της;

Νομίζω ότι η ποίηση από τότε που έγινε δυσνόητη και ελιτίστικη, δεν την αγκαλιάζουν οι πλατιές λαϊκές μάζες επειδή δυσκολεύονται να κατανοήσουν τους νέους κώδικες που χρησιμοποιεί. Ίσως όμως στο μέλλον να αντιστραφεί το κλίμα υπέρ της ποίησης, γιατί μπορεί να μιλήσει με συντομία και να μας αγγίξει με αμεσότητα, αρκεί να εξοικειωθούμε με την γλώσσας της. Στα σχολεία μπορεί να γίνει αυτή η οικειοποίηση από κατάλληλους εκπαιδευτικούς που αγαπούν το είδος και το διδάσκουν επιμελώς.  

4. Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση. Τι σημαίνει για σας ποίηση;

Η γλώσσα πουθενά αλλού δεν είναι τόσο ελεύθερη όσο στην ποίηση. Στη σύγχρονη ποίηση ειδικά καταργούνται όλοι οι κανόνες και αφήνεται η γλώσσα να συγκινήσει διατηρώντας τον ρυθμό τις περισσότερες φορές .Η ποίηση είναι λόγος συμπυκνωμένος, κάποιες φορές περιγραφικός, κάποιες άλλες στοχαστικός, συμβολικός ή και σατυρικός. Θεωρώ ότι εκεί γίνεται η πιο  συγκινησιακή  χρήση της γλώσσας. 

5. Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;

Πριν χρόνια, δεν θυμάμαι συγκεκριμένα, αλλά τα πρώτα έργα μου ήταν ποιητικά. Άλλωστε στην Ιστορία της λογοτεχνίας η ποίηση προηγείται της πεζογραφίας. Ο λόγος που έγραψα ποίηση ήταν να δημιουργήσω κάτι που με εκφράζει, να δοκιμαστώ στο είδος αυτό, να αποφορτιστώ από έντονα συναισθήματα που με κατέκλυζαν εκείνο τον καιρό. Αργότερα ασχολήθηκα με την πεζογραφία και σ’ αυτό με βοήθησε η πλούσια φαντασία μου, οι εμπειρίες μου, τα βιβλία άλλων πεζογράφων που διάβασα.

6. Γιατί γράφετε;

Η γραφή για μένα αποτελεί απόλαυση, αλλά έδωσε και νέο νόημα στη ζωή μου. Με την συνταξιοδότηση είχα χρόνο να κάνω πράγματα που με ευχαριστούσαν. Γράφω για να επικοινωνήσω, για να πλάσω ανθρώπους όπως εγώ θέλω, να ζήσω μαζί τους πολύ χρόνο, να τους αφήσω να με οδηγήσουν στα μυστικά τους, στα τραύματά τους, στο περιπετειώδες ταξίδι της ζωής τους.

7. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας; 

Ό τι ακούω, βλέπω, μυρίζω και ονειρεύομαι. Μια φράση που άκουσα από τον διπλανό μου στο γειτονικό καφέ μπορεί να γίνει η αρχή ενός διηγήματος. Μια είδηση σε εφημερίδα μπορεί να γίνει η αρχή ενός Μυθιστορήματος .Όλα γύρω μας μας μιλούν αρκεί να γίνουμε καλοί παρατηρητές.

8. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;

Με το Ιστορικό Μυθιστόρημα, ή καλύτερα με το Μυθιστόρημα εποχής.

9. Μιλήστε μας για το λογοτεχνικό σας έργο.

 Έχω γράψει τρία Μυθιστορήματα. Το πρώτο «Όταν δάκρυσε ο Βόσπορος» αναφέρεται στους Ρωμιούς της Πόλης τις πρώτες δεκαετίες του εικοστού αιώνα. Είχε καλές πωλήσεις και το αγάπησαν οι αναγνώστες. Το δεύτερο «Το σκοτεινό πορτρέτο» αποτελεί συνέχεια του πρώτου με χώρο δράσης το Παρίσι του Μεσοπολέμου. Το τρίτο «Οι μάγισσες του Θερμαϊκού» το αφιέρωσα στον προσφυγικό πληθυσμό της πόλης μου, της Θεσσαλονίκης, καθώς όλοι οι ήρωες είναι πρόσφυγες. 

10. Πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο που έχει τίτλο: «Μάγισσες του Θερμαϊκού». 

Είναι η Ιστορία δύο κοριτσιών που μεγαλώνουν στην ανέχεια και επιθυμούν να κερδίσουν κάποτε μια καλύτερη ζωή. Είναι αδελφές, ζουν στα προσφυγόσπιτα της Τούμπας και δουλεύουν ως εργάτριες στο Υφανέτ. Θα επιλέξουν διαφορετικούς δρόμους για να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα. Στο τέλος θα πληρώσουν για τις επιλογές τους». 

11. Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;

Συνήθως γράφω το απόγευμα, μόνη, όταν έχω τελειώσει με όλες τις υποχρεώσεις της μέρας. 

12.  Πως είναι η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης;

Κερδίζει ελάχιστα, δεν μπορεί να ζήσει από το έργο του. Γράφει για την ψυχή του και από την ψυχή του. 

13. Πως θα χαρακτηρίζατε τη λογοτεχνική παραγωγή σήμερα;

Θα την χαρακτήριζα ακμαία. Γράφουν πολλοί, κάποιοι έχουν ήδη διακριθεί, κάποιοι άλλοι θα μπορούσαν ίσως στο μέλλον. Βέβαια κυκλοφορούν και πολλά σκουπίδια, αλλά θα δούμε ποια θα αντέξουν στο χρόνο.

14. Ποιο θεωρείτε πως είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός Best Seller;

Να μην θέλεις να το αφήσεις από τα χέρια σου.

15. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε; 

Θα επέλεγα το έντυπο. Μου αρέσει το χαρτί, η μυρωδιά του, η αφή του. Δεν θα το  άλλαζα εύκολα. 

16.  Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;

Να διαβάζει και να γράφει καθημερινά. Να επιδιώκει το τέλειο στη γραφή, στην περιγραφή, στην πλοκή και δομή.  Να επιλέγει ήρωες με εσωτερικές συγκρούσεις που ολοκληρώνονται μέσα από το ταξίδι της ζωής τους.

17. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;

«Τον Οδυσσέα» του Τζέημς Τζόις, είναι από τα must.

18. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Βιζυηνός, Παπαδιαμάντης, Καραγάτσης, από τους Έλληνες και από τους ξένους Τολστόι, Τσέχωβ, Λιόσα, Μπαλζάκ, Χέμινγουέι, Σιμενόν και Ουελμπέκ. Θα πρόσθετα εδώ και τους Έλληνες τραγικούς, Σοφοκλή,  Αισχύλο και Ευριπίδη.

19. Ποια είναι τ’ αγαπημένα σας βιβλία;

;  «Ο γέρος και η Θάλασσα» και ο «Ηλίθιος».

20. Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;

Μεταφράζεται το πρώτο μου βιβλίο «Όταν δάκρυσε ο Βόσπορος» στα Αγγλικά και χαίρομαι που θα ταξιδέψει στο εξωτερικό.

*     *     *

Σε σένα

(της Όλγας Λιάρατζη)

Να κοιμάσαι μέσα σ’ ένα σύννεφο από γλάρους
Με τα χρυσά στάχυα για προσκεφάλι σου
Και στα χέρια σου ελπίδες από χελιδόνια

Να τραγουδάς στον ήλιο του απομεσήμερου
τις ζεστές μέρες του Αυγούστου
κι όπως τα τρεχαντήρια λάμνουν στη θάλασσα
εσύ ν’ αγκαλιάζεις τον έρωτα
που έσμιξε με τα φιλιά σου

Να ταξιδεύεις στη θαλπωρή της μέρας που γεύτηκες
κρατώντας στον κόρφο σου
το γιασεμί που φώτισε την σκοτεινή νύχτα. 

Στον έρωτα

(της Όλγας Λιάρατζη)

Σ’ είπα φως και έλαμψα
Σ’ είπα κρασί και μέθυσα
Υπάρχεις παντού
Άγγιξα το δάκρυ σου και πόνεσα
Αέναη η ζωή αναβλύζει από μέσα σου
Εσύ είσ’ ο έρωτας Θεός
Κουρέλια συνεύρεσης κάποτε με ακύρωσαν
φιμωμένη με γάζες τις ενοχές
εγκλωβισμένη στο κελί των αναμνήσεων
παίζω κρυφτούλι με τη ζωή.

Ώρα Δειλινού

(της Όλγας Λιάρατζη)

Μυρίζουν σιωπή οι πευκοβελόνες
Μέντα και ρίγανη ψιθυρίζουν τις βιωμένες εμπειρίες της μέρας
Το λιγοστό φως του δειλινού
παίζει κρυφτό με τις τεθλασμένες γραμμές των κορυφών
Στην αναζήτηση του απείρου
τα φώτα της απέναντι ακτής  συναγωνίζονται τ’ αστέρια
σ’ ένα παιχνίδι παράλληλων καθρεπτισμών
στη θάλασσα που σκοτεινιάζει στο άγγιγμά μας
περιμένοντας ανυπόμονα την επόμενη μέρα.
                                                                                                                                                                  

*     *     *

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΟΛΓΑΣ ΛΙΑΡΑΤΖΗ

Η Όλγα Λιάρατζη γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη αλλά διαμένει τα τελευταία σαράντα χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Τελείωσε τη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ και συγκεκριμένα το τμήμα αρχαιολογίας και Τέχνης. Εργάστηκε ως φιλόλογος σε δημόσια Λύκεια της περιοχής Θεσσαλονίκης και το 1984 -1988 παρακολούθησε μαθήματα «Ιστορία και κοινωνιολογία της εκπαίδευσης», «Σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού» μεταπτυχιακού κύκλου στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών. Ασχολείται με τη συγγραφή τα τελευταία δέκα χρόνια. Έχει εκδώσει τα μυθιστορήματα 
1. « Όταν δάκρυσε ο Βόσπορος», από τις εκδόσεις Πηγή iwrite, το οποίο η εφημερίδα Realnews το πούλησε μαζί με την εφημερίδα της σε 25.000 αντίτυπα το περασμένο καλοκαίρι και βρίσκεται στην δεύτερη έκδοση και 
2. «Το σκοτεινό πορτρέτο» επίσης από τις εκδόσεις Πηγή- iwrite.
3. « Οι Μάγισσες του Θερμαϊκού» είναι το τρίτο κατά σειρά μυθιστόρημα που εκδίδεται από τις ίδιες εκδόσεις.
Ποιήματά της και διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί σε συλλογικούς τόμους, ενώ διακρίθηκε στον διεθνή διαγωνισμό «Λογοτεχνία και ζωοφιλία» που οργάνωσε ο Δήμος Φθιώτιδας κατακτώντας το Β΄Βραβείο. Επιμελείται  το περιοδικό «Μουσών Μέλαθρον» της ΕΛΒΕ στο οποίο δημοσιεύει συχνά ποιήματα, διηγήματα και άρθρα πολιτιστικού περιεχομένου.