Ποίημα του Οδυσσέα Παπαϊωάννου

Πως με τρομάζει η σιωπή στα ματιά που βαλτώνει
που μέσα τους ναυάγησαν όνειρα και ελπίδες
θρύψαλα μιας ζωής που αθρήνητα
σκορπίστηκαν στον χρόνο.
Πρόσωπα λέξεις αγγίγματα φιλιά
σε άνυδρη μνήμης γη σπαρμένα
προστρέχετε ικέτες τραγικοί στη νοσταλγία
για ένα δάκρυ της ψυχής εξιλαστήριο
την ένοχη σιωπή μου να λυτρώσετε.

Οδυσσέας Παπαϊωάννου