Ανάλαφρες μπαλαρίνες στροβιλίζονται με χάρη. Η φύση λες και επιχειρεί να κουκουλώσει κάθε ασχήμια, να σβήσει της γης το άδικο. Να ντύσει με χρώμα αγνότητας, έναν κόσμο σκληρό, απάνθρωπο, που ακολουθεί λανθασμένη ρότα. Τα τζάκια τριζοβολούν. Έξω ψύχος αιχμηρό. Απόλυτη σιγαλιά. Μόνο ένας πεινασμένος άστεγος αφήνει κάπου–κάπου έναν λυγμό.
Παρασκευή Κηπουρίδου
*Στο πλαίσιο των Μικρών μαθημάτων δημιουργικής γραφής... για μεγάλους συγγραφείς! - Λογοτεχνικό Περιοδικό Κέφαλος
.png)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Περιμένουμε τις απόψεις σας!