Η Κόρη της Ναζαρέτ - Χρήστος Σκιαδαρέσης

Η Κόρη της Ναζαρέτ

Απόψε, στην παγωμένη Βηθλεέμ,
σε μια ταπεινή φάτνη,
σε ένα υγρό και ρυπαρό σπήλαιο,
έρχεται στη ζωή
ο άναρχος, ο αΐδιος και ατελεύτητος
Θεός λόγος.

Η Παναγιά Τον υποδέχεται,
με θηλασμό, χάδι και πολλή στοργή.

Οι άγγελοι περιχαρείς
χαίρουν, ψάλλουν και δοξολογούν
τον ενανθρωπήσαντα Θεό.

Απλοί και άσημοι βοσκοί,
σοφοί και ειδωλολάτρες μάγοι
προσφέρουν την προσκύνησή τους
στο βασιλικό βρέφος.

Μια αόρατη, θαυμαστή δύναμη
-σαν άστρο λαμπρό
και σαν λυχνάρι φωτεινό-
καθοδηγεί τους εθνικούς
στον τόπο της Γενέσεως.

Στην άκρη του Σπηλαίου
ο προστάτης φύλακας Ιωσήφ
στέκει εκστατικός
μπροστά στο θαύμα της κύησης.

Η δεκαπεντάχρονη έφηβη,
η Παρθενομήτωρ Μαρία,
παρακολουθεί αναπαυμένη
τη θεία βουλή.

Ο Αχώρητος
κατοίκησε στα σπλάχνα της,
στην άμωμη και καθαρή γαστέρα της,
στην άχραντή της κοιλία.

Ωσαννά, κόρη της Ναζαρέτ,
γιατί από σένα βλάστησε
ο λυτρωτής του γένους.

Ωσαννά, σκεύος της εκλογής,
γιατί έγινες μάνα του εσχάτου Αδάμ
και θέωσες τον άνθρωπο.

Ωσαννά, έφηβη – αγία,
γιατί έγινες καταφυγή και σκέπη μας,
ιερό της χάριτος κειμήλιο
και Πύλη της Σωτηρίας.

Χρήστος Σκιαδαρέσης