Ο Χρήστος, το τάμπλετ και τα έθιμα - Μαρίνα Παπαδοπούλου (Λογοτεχνικό Δωδεκαήμερο Χριστουγέννων 2020)

Μια φορά και έναν καιρό σε μια οικογένεια με μεγάλη αγάπη για τα έθιμα ένα μέλος της, δεν αγαπούσε τα έθιμα. Ήταν ο μικρός Χρήστος. 

Στον μικρό Χρήστο άρεσε το τάμπλετ. Έπαιζε διαφορά παιχνίδια για αρκετή ώρα καθημερινά, ελάχιστα μελετούσε.

Ο μεγάλος του αδερφός του ζητούσε να ντυθεί μωμόγερος  ή έστω να βγεί από το σπίτι, να παρακολουθήσει το έθιμο στους δρόμους του χωριού.

Ο Χρήστος προτιμούσε το τάμπλετ, δεν του έδινε σημασία.

Η αδερφή του του ζητούσε, να την βοηθήσει με το στόλισμα του δέντρου, ο Χρήστος όμως βαριόταν, την τραβούσε βίντεο, πως στόλιζε και έβαζε εφέ.

Οι κολλητοί του του ζήτησαν, να πάνε μαζί στα κάλαντα και στο άναμμα της φωτιάς , αλλά αρνήθηκε.

Κόλλημα με το άσπρο τάμπλετ. Κόλλημα με τις πίστες.

Την ημέρα της γιορτής του στο τραπέζι άκουγε, πως πέρασαν τα αδέρφια του στα παραδοσιακά γλέντια, που δεν πήρε μέρος, άρχισε να ζηλεύει. Μετάνιωσε για την προσοχή και το ενδιαφέρον που έδωσε στα διαδικτυακά παιχνίδια ,στο άψυχο τάμπλετ  που μόνο φόρτιση του ζητούσε.

Αποφάσισε, να αλλάξει, να γίνει παραδοσιακός, να γίνει μέρος των εθίμων από εδώ και εμπρός. Ζήτησε από τα αδέρφια του, να τον πάνε σε οποίο παραδοσιακό γλέντι θέλουν, πήρε τηλέφωνο τους φίλους του, για να κανονίσουν, τι θα κάνουν στα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα. Επίσης ζήτησε από την γιαγιά του, να ζυμώσουν μαζί την βασιλόπιτα και από τον μπαμπά να τρίψουν το κομμάτι του χωραφιού της βασιλόπιτας μαζί, ενώ με την μαμά το κομμάτι των ζώων να πάνε μαζί στο μαντρί και να το τρίψουν στα πρόβατα, στις κοτούλες και τα σκυλάκια.

Αγάπησε τα έθιμα και έγινε κοινωνικός.

Μαρίνα Παπαδοπούλου