Ο Machiavelli θα το ονειρευόταν. Οι σύγχρονοι κυβερνήτες μας το εφεύραν. Εφαρμόζεται μέχρι στιγμής χωρίς αντιδράσεις, ένα τέλειο μοντέλο περιορισμού των ανθρώπων. Διαθέσιμο, με το κλειδί στο χέρι, για τους πρίγκιπες και τους τυράννους του αύριο.
Ακόμα καλύτερα, τα μελλοντικά Commode θα έχουν στη διάθεσή τους όχι μόνο ένα μοντέλο αλλά τέσσερα. Οι Κυβερνήτες του «Κυρίαρχου» (σ.μ. βλ. λαός) θα είναι σε θέση να επιλέξουν και να βελτιώσουν: 1) το κινεζικό μοντέλο ολικoύ εγκλεισμού ενός πληθυσμού παγιδευμένου μέσα στα τείχη του, 2) το κορεατικό μοντέλο όπου οι μολυσμένοι, παρέμειναν "ελεύθεροι" από τις κινήσεις τους, και μπορούσαν ν’ ανιχνευθούν ηλεκτρονικά από ένα smartphone από εσάς και εμένα, όπως οι λεπροί του παρελθόντος και οι κροταλίες, 3) το γαλλικό μοντέλο περιορισμού με εξαίρεση την παροχή τροφίμων και φαρμακευτικών προϊόντων και, τέλος, 4) το μάτι της Ιστορίας του Κακού και, φυσικά, τραγικό στη γη του Machiavelli, ένα ιταλικό μοντέλο με καθημερινά χειροκροτήματα στα μπαλκόνια ως συλλογική ένεση μπροστά στις τρύπες ενός κράτους σε πλήρη ανάκαμψη.
Δεν θα ξέρουμε, αν θα πρέπει να τους απορρίψαμε, κι αν υπάρχουν άλλοι δυνατοί τρόποι ενάντια σ’ αυτή τη μάστιγα. Κατ 'αρχάς με τον ολλανδικό τρόπο, όπου η αυτο-ανοσοποίηση όλων με την ελεύθερη διάδοση του ιού θα κατέληγε να τον σταματήσει, σίγουρα σε υψηλή τιμή, αλλά όχι απαραίτητα ανώτερη τελικά από εκείνη του ιταλικού μοντέλου που βρίσκεται σε εξέλιξη, και όπου οι ατομικές και συλλογικές ελευθερίες αναδιπλώνονται. Αλλά όχι, καμία συζήτηση πουθενά, καμία δημοκρατικά επιλεγμένη επιλογή. Κοινοβούλιο; Εντάξει! "Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης" Σας λέω, η κατάσταση έκτακτης ανάγκης! Και, εάν είναι απαραίτητο, αμβλύ επιχείρημα: ο συμβιβασμός, φημισμένος από ορισμένους λαούς, απρόθυμους, φαίνεται, σε οποιαδήποτε συλλογική πειθαρχία. Όλοι, θα σας πουν, πως δεν μπορούν να είναι Μπαταβιανοί ή Descartes στη χώρα της Ολλανδίας. Μέχρι να γίνετε υπεύθυνοι άνθρωποι, συγνώμη, αγαπητοί συμπατριώτες, χωρίς μάσκες ή τεστ για να διαπιστώσετε εάν είστε μολυσμένοι, θα παραμείνετε σπίτι! .
Αυτό ονομάζεται το μεγάλο περίβλημα.
Οι τύραννοι είχαν μέχρι χθες μερικά καλά παλιά εργαλεία που πλέον γυαλίστηκαν με την πάροδο του χρόνου για να απαλλαγούν από λαούς ή μειονότητες. Ο κλασικός μαζικός πόλεμος, από την Τροία έως τη Χιροσίμα, τον πόλεμο εναντίον αμάχων στο Τιμόρ ή τη Βεγγάλη, ο πόλεμος εναντίον των «ηλικιωμένων λαών», με τον τρόπο των Χμερ Ρουζ, την εξάλειψη των εθνοτικών μειονοτήτων στη Ρουάντα ή τη Σερβική στη Σρεμπρένιτσα, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης της ναζιστικής εξόντωσης για τους μαχητές της αντίστασης, τους Εβραίους και τους Τσιγγάνους, το Ρώσο Gulag για πραγματικούς ή εφευρεθέντες αντιπάλους, το Ουκρανικό Holodomor για να εξαφανίσει την ουκρανική αγροτιά από την πείνα, το κινεζικό Laodang για την αποκατάσταση των αστικών ελίτ στα πολύ λευκά χέρα από τη δουλειά του chiotte στους ορυζώνες στην ύπαιθρο κ.λπ. κ.λπ.
Δεν πρόκειται, φυσικά, να συγκρίνουμε το ασύγκριτο. Αλλά όλα αυτά, αύριο, θα μπορούσαν να ξεπεραστούν, να τοποθετηθούν λίγο πολύ στο ράφι, υπέρ αυτής της απαλής, ανώδυνης μορφής, με χαμηλό κατασταλτικό κόστος, του περιορισμού . Το στρατόπεδο έχει τελειώσει ή στο τέλος της αλυσίδας, όταν το παιχνίδι πλέον μπορεί να γίνει στο σπίτι, όπως και η ταξινόμηση . Μια τεράστια συγκέντρωση, αύριο, θα ήταν δυνατή, η οποία θα έκανε όλους τους Αργεντινούς, τη Χιλή, τη Βραζιλία και άλλους στρατηγούς που είναι στα νήπια μπροστά στην Τέχνη, να χλομιάσουν από ζήλια.
Μια «ουτοπία» που είναι υπερβολικά απατηλή ή διαβολική, μπορεί να πει κανείς; Ίσως. Εδώ, είναι ένα πρακτικό εργαλείο, μια συσκευή, σήμερα κλινική και στη διαδικασία επιβολής, αύριο δυνητικά πολιτικών, ακόμη και ενδεχομένως στρατιωτικών, στα πιθανά χέρια των εχθρών της ελευθερίας των ατόμων και των λαών.
Στην απελπιστική τους επιθυμία να αναχαιτίσουν ένα πρωτοφανές κακό και λόγω της έλλειψης επαρκών μέσων, οι κυβερνήτες μας, ίσως έπαιξαν το ρόλο του μαθητευόμενου μάγου.
Gilles Hertzog
*Μετάφραση: Συντακτική Ομάδα Περιοδικού Κέφαλος
.png)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Περιμένουμε τις απόψεις σας!