Συνέντευξη με τον λογοτέχνη Κωνσταντίνο Β. Σικαλιά - ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ

Ο «ΚΕΦΑΛΟΣ - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» έχει ξεκινήσει μία νέα δράση με τίτλο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ» (ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ 4ο ΤΟΜΟ γίνονται δεκτές έως τις 31/12/2020 - ΥΠΟΒΟΛΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ: ΕΔΩ) και προσκαλεί όλους τους Λογοτέχνες, Ποιητές και Συγγραφείς να συμμετάσχουν σ' αυτήν. Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η προβολή μέσω αφιερωμάτων και συνεντεύξεων των σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητών και Συγγραφέων, είτε έχουν εκδώσει κάποιο βιβλίο είτε όχι και η δημιουργία του τέταρτου τόμου της «Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία έχει συσταθεί σε μία ανεξάρτητη ιστοσελίδα με τη μορφή ηλεκτρονικών τόμων και την έκδοση δωρεάν e-book.

Στη σημερινή μας παρουσίαση στα πλαίσια της δράσης: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ», θα σας παρουσιάσουμε τον λογοτέχνη, Κωνσταντίνο Β. Σικαλιά, ο οποίος συμμετέχει στην «Εγκυκλοπαίδεια Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών» και απάντησε στις ερωτήσεις του Δημοσιογράφου, Λογοτέχνη και Εκδότη του Περιοδικού Κέφαλος, κ. Πλούταρχου Πάστρα, για το λογοτεχνικό του έργο, τα βιβλία και τη λογοτεχνία. 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ Β. ΣΙΚΑΛΙΑ

1. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;

Λογοτεχνία είναι μία τέχνη όπου ο κάθε λογοτέχνης, μέσω του πλούτου της γλώσσας του, της φαντασίας του αλλά και της προσωπικής του τεχνικής γραφής, μπορεί να εξωτερικεύσει τον εσωτερικό του κόσμο, να τον καταγράψει, και αυτό να παραμείνει πλέον στην ιστορία, για να το  διαβάσουν, κρίνουν, θαυμάσουν ή ακόμη και να το χλευάσουν οι μελλοντικοί αναγνώστες του.

2. Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;

Ένα παράθυρο σε έναν άλλο κόσμο, νοητό, γεμάτο συναισθήματα και φαντασία πολλές φορές, και μια ζεστή άδολη συντροφιά, τόσο για τον συγγραφέα όσο και για τον αναγνώστη. Ο σύγχρονος άνθρωπος το έχει τόσο πολύ ανάγκη να ξεφεύγει από την μίζερη σύγχρονη πραγματικότητα, ιδιαίτερα οι άνθρωποι των μεγαλουπόλεων.

3. Η ποίηση στις ημέρες μας δεν έχει τη θέση που κατείχε παλαιότερα. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό και πως θεωρείτε ότι θα είναι το μέλλον της;

Δυστυχώς στην σύγχρονη εποχή υπάρχουνε τόσα διαδραστικά και μη οπτικοακουστικά μέσα, όπως οι υπολογιστές, η τηλεόραση και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, την ευκολία των οποίων προτιμά πλέον ο σύγχρονος άνθρωπος από το να γράψει ή να διαβάσει ποίηση. Τα συναισθήματα και η φαντασία της ποίησης έχουνε αντικατασταθεί από τα τεχνητά συναισθήματα και φαντασία που προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία. Πιστεύω όμως πως η ποίηση δεν θα «πεθάνει» ποτέ και πάντα θα υπάρχει η ανάγκη έκφρασης μέσω της ποίησης ακόμη και στον σύγχρονο άνθρωπο. Απλά η τεχνολογική επανάσταση είναι στην εφηβική της ηλικία και έτσι ο άνθρωπος ακόμη «παίζει» μαζί της σαν μικρό παιδί. Πιστευω πως σε 20 με 30 χρόνια, ο άνθρωπος πιο ώριμος πλέον σχετικά με την τεχνολογία θα επιστρέψει ξανά στις ρίζες του, που είναι η λογοτεχνία, η ποίηση, η ζωγραφική και η μουσική. 

4. Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση. Τι σημαίνει για σας ποίηση;

Με μία λέξη ψυχοθεραπεία. Με άλλες δύο λέξεις ζεστή συντροφιά. Ποτέ της δεν με πρόδωσε. Ήταν και είναι πάντα εκεί, δίπλα μου, να μοιραζόμαστε τις χαρές μα και τις λύπες μου.

5. Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;

Πάντα μου άρεσε η φιλολογία, άσχετα αν δεν σπούδασα ή ασχολήθηκα επαγγελματικά με αυτήν. Κάθε φορά που έγραφα μια έκθεση στο σχολείο, ή αργότερα τεχνικές εκθέσεις στην σχολή μου ή στην εργασία μου, για εμένα ήταν ό,τι πιο ευχάριστο θα μπορούσα να κάνω. Με την τέχνη του λόγου άρχισα δειλά δειλά να ασχολούμαι από το 2004 περίπου, γράφοντας ποιήματα, αρκετά ανώριμα θα έλεγα, και ο λόγος που με παρότρυνε ήταν γιατί έτσι ηρεμούσα από το άγχος της καθημερινότητας και σιγά σιγά έλυνα τους κόμπους της ψυχής μου που με βάραιναν, έτσι δεμένοι όπως ήταν μέσα μου.

6. Γιατί γράφετε;

Γράφω γιατί αυτό με κάνει πολύ ευτυχισμένο. Επίσης μου αρέσει όταν ποιήματά μου διαβάζονται και από άλλους και συχνά ακούω καλά σχόλια. Νιώθω μια ηθική ικανοποίηση ότι ο χρόνος που αφιέρωσα για να γράψω δεν πήγε χαμένος.

7. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας; 

Δεν υπάρχει συγκεκριμένη πηγή έμπνευσης για τα ποιήματά μου. Σίγουρα είναι η διάθεση της στιγμής. Έπειτα κάτι που μπορεί να με απασχολεί σαν θέμα. Μετά γράφω τις πρώτες λέξεις, που γίνονται στίχοι, και ύστερα αφήνομαι να με οδηγήσει ο οιρμός στο δικό του ταξίδι και όπου με βγάλει.

8. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;

Με την ποίηση. Συγκεκριμένα μου αρέσει η ποίηση με ομοιοκαταληξία των στίχων, και όσο μπορώ κρατάω και ένα μέτρο, για να έχει ρυθμό το ποίημα.

9. Μιλήστε μας για το λογοτεχνικό σας έργο.

Το επίσημο λογοτεχνικό μου έργο είναι φτωχό θα έλεγα. Έχω συνεργαστεί με τρεις φίλες μου σε δύο e-books, τα οποία είναι έμμετροι διάλογοι, σε στυλ μαντινάδων, μεταξύ μας, με θέμα τον έρωτα μεταξύ δύο ανθρώπων και την αγάπη τους, έτσι όπως την εκφράζουνε μέσω των διαλόγων αυτών. 

10. Πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο που έχει τίτλο: «Τα αρραβωνιάσματα – έμμετροι διάλογοι».  

Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι το τελευταίο από τα δύο e-books που έχω εκδώσει, σε συνεργασία με τρεις φίλες μου. Πρόκειται για έμμετρους διαλόγους με τη μορφή μαντινάδων, τους οποίους ανταλλάξαμε διαδικτυακά στους «τοίχους» μας στο Facebook. Μάλιστα με τον ίδιο τρόπο έγινε και το πρώτο e-book μας, «Τα γαμήλια Προεόρτια – έμμετροι διάλογοι», και το δεύτερο είναι συνέχεια του πρώτου. Η όλη προσπάθεια ξεκίνησε εντελώς αυθόρμητα και στα δύο ηλεκτρονικά βιβλία. Το θέμα και στα δύο είναι ο έρωτάς μου με την μία από τις τρεις φίλες που συμμετείχαν και η συμπαράσταση σε αυτό τον έρωτα των δύο άλλων φίλων. Οι τρεις φίλες μου είναι η Ζαχαρούλα Γαϊτανάκη, η γνωστή καταξιωμένη ποιήτρια, η Αναστασία Μαράτου και η Ελένη Δανδουλάκη. Και τα δύο e-book διατίθενται δωρεάν και μπορεί κάποιος να τα βρει στο διαδικτυακό χώρο (blogspot) της Ζαχαρούλας Γαϊτανάκη. 

11. Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;

Συνήθως όταν έχω κάνει όλες τις δουλειές της ημέρας, έχει βραδιάσει και κάθομαι να ξεκουραστώ, αλλά έχω αρκετή ώρα προτού πέσω για ύπνο, κάθομαι και γράφω. Άλλοτε τα καταφέρνω και έχω έμπνευση και άλλοτε το αφήνω τελικά για άλλη στιγμή.

12.  Πως είναι η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης;

Οι λογοτέχνες είναι και αυτοί άνθρωποι, με τις αδυναμίες τους, τα πάθη τους, την καθημερινότητα που τους κυνηγάει συνήθως, οπότε όπως είναι η ζωή όλων των ανθρώπων σε μια χώρα που περνάει κρίση οικονομική, έτσι είναι και ενός λογοτέχνη. Δυστυχώς όμως η οικονομική κρίση φέρνει και βαθιά κοινωνική κρίση, κάτι που ένας λογοτέχνης το παίρνει πιο βαρέως από έναν απλό άνθρωπο. Αυτό βέβαια είναι και η τροφή για σκέψη που μπορεί να τον οδηγήσει να γράψει για αυτή την κρίση και τελικά να βγει πνευματικά νικητής.

13. Πως θα χαρακτηρίζατε τη λογοτεχνική παραγωγή σήμερα;


Δεν έχω ιδιαίτερη εμπειρία από τη λογοτεχνική παραγωγή, αλλά έχω παρατηρήσει ότι υπάρχουνε πολλοί περισσότεροι νέοι λογοτέχνες σήμερα από ότι άλλες εποχές, που παράγουν καινούριες λογοτεχνικές δουλειές και τις παρουσιάζουν. Αυτός ο πλουραλισμός, σε συνδυασμό και με την ύπαρξη των παλαιών, έμπειρων λογοτεχνών σαν μια ποιοτική βάση σύγκρισης με τους νέους, πιστεύω πως κάνει τη λογοτεχνική παραγωγή σήμερα επιτυχημένη.

14. Ποιο θεωρείτε πως είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός Best Seller;

Δύσκολη ερώτηση. Πάντως εάν ένας ή πολλοί αναγνώστες ταυτιστούν με ένα βιβλίο, είτε ποίησης είτε πεζού λόγου, εάν αυτό το βιβλίο μιλήσει μέσα στην ψυχή τους, τότε πιστεύω πως αυτό το βιβλίο θα είναι και σίγουρα μέσα στην πάροδο του χρόνου Best Seller. 

15. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε; 

Σίγουρα για να το διαβάσω, θα επέλεγα το έντυπο βιβλίο. Εάν είχα ένα ηλεκτρονικό βιβλίο στα χέρια μου, πρώτα θα το εκτύπωνα και έπειτα θα το διάβαζα.

16.  Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;

Δεν νομίζω πως έχω την εμπειρία να συμβουλέψω έναν νέο λογοτέχνη, μιας και εγώ είμαι ένας νέος λογοτέχνης. Ίσως να του έλεγα να μην σταματήσει να γράφει ποτέ, άσχετα αν θα εκδώσει ή όχι αυτά που γράφει. Πρώτα από όλα γράφουμε για εμάς, για την δική μας τέρψη, και ύστερα για τους υπόλοιπους. Έτσι μόνο πιστεύω υπάρχει και ευχαρίστηση σε αυτό που κάνουμε - στην περίπτωσή μας στην συγγραφή λογοτεχνίας.

17. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;

Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα ήταν μια ποιητική συλλογή του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη. Έμεινα πολύ εντυπωσιασμένος και μάλιστα τον έχω σαν πρότυπο στον τρόπο γραφής (ομοιοκαταληξία και μέτρο), ασχέτως εάν εγώ μπορεί να έχω και το προσωπικό μου στυλ.

18. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Ποιητές είναι κυρίως: Σολωμός, Λαπαθιώτης, Καβάφης, Κορνάρος. Δεν έχω διαβάσει και πάρα πολλούς δυστυχώς στο πέρασμα του χρόνου. Με την πρώτη ευκαιρία που βρίσκω χρόνο όμως το κάνω.

19. Ποια είναι τ’ αγαπημένα σας βιβλία;

Αν κάποιος θα τα θεωρούσε βιβλία, είναι η Ιλιάδα και η Οδύσσεια. Επίσης ο Ερωτόκριτος είναι από τα πιο αγαπημένα μου.

20. Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;

Θα ήθελα επιτέλους να εκδώσω ποιήματά μου σε έντυπο βιβλίο. Μέχρι στιγμής έχω εκδώσει δύο ηλεκτρονικά, για τα οποία βέβαια νιώθω υπερήφανος. Άλλο όμως είναι το έντυπο βιβλίο. Έχει άλλη χάρη. Κατά τα άλλα, θα ήθελα να συνεχίσω να γράφω όλο και πιο καλά και ποιοτικότερα όσο περνάει ο καιρός, και αυτό να συνεχίζει να με κάνει ευτυχισμένο όπως μέχρι στιγμής.

*     *     *

Ο επιμένων με την Κάτια
(του Κωνσταντίνου Β. Σικαλιά)

Τα κουρασμένα μου τα μάτια
ξεχωρίσανε την Κάτια...
Μέσα στο πλήθος εγώ την είδα
και ας είχα πεσμένη την φρύδα...

Με εξύπνησε αμέσως η θωριά της
και στην κοκεταρία η μαστοριά της...
Πάω κοντά της...

"Τι κάνεις;" τη ρωτάω 
και πιο κοντά της πάω...
Μου λέει πως πάει για καφέ
και μου κλείνει και το μάτι για εφέ...

"Μόνη σου ή με παρέα;"
Μου απαντάει "Με τον κουρέα."
"Α, ωραία...!"

Απογοητεύτηκα για λίγο
και είπα με μιας να φύγω...
Μα σκέφτηκα πάλι ας προσπαθήσω
και τις φοβίες πίσω ας αφήσω...

"Αύριο το απόγευμα τι κάνεις;"
"Θα 'ρθει στο σπίτι ο ξάδερφός μου ο Γιάννης
από τον Κρόκο της Κοζάνης."

"Τι κρίμα και είχα δύο προσκλήσεις..."
"Και έλεγες με εμένα συνάντηση να κλείσεις;"
"Κάτι τέτοιο έλεγα μα θα έχεις μουσαφίρη."
"Κάτσε και θα ρωτήσω το δικό μου κύρη

αν με αφήνει να βγω χωρίς το Γιάννη."
"Άσε μωρέ..." της λέω "...δεν κάνει...!"
"Α, όχι!" μου λέει... και το χέρι μου πιάνει...

Τέλος
15/11/2019
20:15~20:33

Κλείνοντας τα μάτια

(του Κωνσταντίνου Β. Σικαλιά)

Κλείνοντας τα μάτια ονειρεύομαι...

Φεύγω απ' την αλήθεια και μπερδεύομαι...

Φτιάχνω κόσμους άλλους, ουτοπικούς...

Ξεχνάω τους φθόνους μας τους τοπικούς...

Στα κλειστά μου μάτια υπάρχει αγάπη μόνο...

Το ψέμα ξεχνάω, την κακία και τον πόνο...

Σαν τα κλείνω δεν θέλω πια να τα ανοίξω...

Τη ζωή μου θαρρώ πως θέλω τότε να λήξω...

Να πάω στους κόσμους που ονειρεύομαι εν τέλη...

Εκεί η ψυχή μου να αναπαυθεί ησύχως θέλει...

Και έτσι όπως το σώμα θα είναι πλέον άδειο,

θα ακούγεται μονάχα στην ατμόσφαιρα το ράδιο...

Νεκρός και ευτυχισμένος άυλα θα πετάω...

Τα ρούχα του παλιού μου εαυτού δε θα φοράω...

Παρέα με τα πνεύματα του φωτός εγώ θα κάνω...

Θα σας κοιτώ χωρίς νοσταλγία όλους από πάνω...

Τέλος
13/11/2019
22:13~22:23

Η σύγχρονη μας αϋπνία
(του Κωνσταντίνου Β. Σικαλιά)

Δέκα το βράδυ περασμένες...

Οι ψυχές μας κουρασμένες...

Κρύο το βράδυ, μα Νοέμβρης...

Πέφτεις για ύπνο...

Δε θες το δείπνο...

Την ησυχία γυρεύεις...

Κάτω από τις κουβέρτες

λίγες οι κουβέντες...

Πόσο νυστάζεις...

Κλείνεις τα φώτα...

Κάνεις το σταυρό σου πρώτα

και αράζεις...

Ύπνος δε σε παίρνει...

'Εγνοιες η ησυχία φέρνει

που τις είχες ξεχάσει...

Μέσα στη μέρα δεν τις θυμόσουν...

Ουσιαστικά ξύπνιος, μα κοιμόσουν...

Η βραδιά σου έχει χαλάσει...

Η καθημερινότητα δεν χωράει αυτοκριτική...

Η σιωπή το βράδυ εν τέλη φορτική...

Πράγματα κακά σου εμφανίζει...

Μέσα σε όλη αυτή την αϋπνία

κλείνεσαι εμβρυικά σε μια γωνία...

Μια ψυχή είσαι που σαπίζει...

Τέλος

11/11/2019

22:12~22:20

*     *     *

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Β. ΣΙΚΑΛΙΑ

Γεννήθηκε στις 5 Αυγούστου του 1977 στην Αθήνα, όπου και ζει μέχρι και σήμερα. Μεγάλωσε στις συνοικίες της δυτικής Αττικής και σπούδασε στα ΤΕΙ Αθήνας ως Μηχανικός Έργων Υποδομής. Μετά τον στρατό άρχισε να εργάζεται σαν μηχανικός σε διάφορες εταιρίες. Τώρα εργάζεται ως τεχνικός στο μετρό της Αθήνας, στην συντήρηση του δικτύου. Με την ποίηση άρχισε να ασχολείται από το 2003, στην αρχή σαν ψυχοθεραπεία, για να του φεύγει το άγχος της ημέρας. Έχει εκδώσει δύο ανεξάρτητες ποιητικές συλλογές σε μορφή δωρεάν e-book μαζί με τρεις καλές του φίλες: την Αναστασία Μαράτου, την Ελένη Δανδουλάκη και την καταξιωμένη ποιήτρια Ζαχαρούλα Γαϊτανάκη. Πρόκειται για: «Τα γαμήλια προεόρτια» και «Τα αρραβωνιάσματα», που είναι μαντινάδες μεταξύ των τεσσάρων τους σε μορφή διαλόγων και εκδόθηκαν τον Νοέμβριο του 2018 και Φεβρουάριο του 2019 αντίστοιχα. Τα τελευταία εννέα χρόνια άρχισε να αποθηκεύει τα ποιήματά του στον υπολογιστή και να κρατάει αρχείο με τις εμπνεύσεις του. Η θεματολογία ποικίλει. Από ιστορίες καθημερινότητας, μέχρι και ερωτικά, αλλά και καταγραφές συναισθημάτων και καταστάσεων. Ιδιαίτερα από το 2016 και μετά η γραφή του έχει σχετικά ωριμάσει και προσπαθεί να γράφει πιο συμμαζεμένα, αλλά πάντοτε με ομοιοκαταληξία. Άλλες του ασχολίες είναι η συμμετοχή σε ερασιτεχνικές θεατρικές ομάδες σαν ηθοποιός, να γράφει μουσική, κυρίως ηλεκτρονική, και να παίζει που και που μουσική με έγχορδα όργανα, μόνος στο σπίτι του ή και με φίλους, για την προσωπική του τέρψη. Δεν έχει οικογένεια δική του και απολαμβάνει την μοναξιά του εργένη, παρέα με τις εμπνεύσεις του.