«Ο ΠΟΝΟΣ ΓΚΛΙΤΣΑ ΠΟΥ ΧΤΥΠΑ» του Πέτρου Κ. Βελούδα - ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΓΓΕΛΑΚΗ-ΡΟΥΚ

Ο ΠΟΝΟΣ ΓΚΛΙΤΣΑ ΠΟΥ ΧΤΥΠΑ

Άσχημος τσοπάνης ο πόνος
σε ανύποπτο χρόνο τρέχει
σαν μεταμφιεσμένος λύκος
και κυνηγά πρόβατα-γυμνά
σώματα,δίχως ξήμέρωμα
κουλουριασμένες στο μαντρί
οι συννεφιές...
Ζυγώνει και η μοναξιά
σαγηνευμένη απ΄την φλογέρα
του τσοπάνη -μπιστικού,ο
χρόνος ως πόνος αλύπητα
τον δέρνει με μια βέργα.
Κάθε τόσο ένα πρόβατο
μες τους λύγμούς του
τον ρωτά που άφησες
τα πράμματα,που βόσκουν
οι καημοί σου; λύκοι γίνηκε
η γκλίτσα σου μαχαίρι η
υπομονή σου...με αυτό
θα σφάξεις το βυζανιάρικο
αρνί -αφού ψωμί έχεις
στην κατοχή σου;...
Εκείνος δεν του απαντά
έχουν ψυχή τα ζώα;...
Αγριέψαν΄οι καιροί επέρασαν
τα χρόνια,κι η ίδια μπόρα τώρα
χαιδεύει με ήχους μυστικούς
σε μια ανάμνηση ακούς,αυτήν
την ώρα ,μνήμα στο χώμα και
σταυρό ,τον καημένο τον βοσκό
σφυρίζει μελαγχολικά στου Ουρανού
το δώμα!..-

ΠΕΤΡΟΣ Κ ΒΕΛΟΥΔΑΣ-Καθηγητής-εκπαιδευτής πολιτισμού,συγγραφέας,λογοτέχνης,αντιπρόεδρος του συλλόγου Αγρινιου ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ Αγρινίου,πρώην δημοτικός σύμβουλος,ερασιτέχνης ηθοποιός και ερασιτέχνης αγιογράφος

 (Αφιερωμένο και εμπνευσμένο από την μεγάλη ποιήτρια που έφυγε από κοντά μας την Κατερίνα-Αγγελάκη-Ρούκ)