Συνέντευξη με τον λογοτέχνη Γιώργο Ρόγγα - ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ

Ο «ΚΕΦΑΛΟΣ - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» έχει ξεκινήση μία νέα δράση με τίτλο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ» (ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ 4ο ΤΟΜΟ γίνονται δεκτές έως τις 31/12/2020 - ΥΠΟΒΟΛΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ: ΕΔΩ) και προσκαλεί όλους τους Λογοτέχνες, Ποιητές και Συγγραφείς να συμμετάσχουν σ' αυτήν. Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η προβολή μέσω αφιερωμάτων και συνεντεύξεων των σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητών και Συγγραφέων, είτε έχουν εκδώσει κάποιο βιβλίο είτε όχι και η δημιουργία του πρώτου τόμου της «Ηλεκτρονικής Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία έχει συσταθεί σε μία ανεξάρτητη ιστοσελίδα με τη μορφή ηλεκτρονικών τόμων και την έκδοση δωρεάν e-book.

Στη σημερινή μας παρουσίαση στα πλαίσια της δράσης: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ», θα σας παρουσιάσουμε τον λογοτέχνη, Γιώργο Ρόγγα, ο οποίος συμμετέχει στην «Εγκυκλοπαίδεια Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών» και απάντησε στις ερωτήσεις του Δημοσιογράφου, Λογοτέχνη και Εκδότη του Περιοδικού Κέφαλος, κ. Πλούταρχου Πάστρα, για το λογοτεχνικό του έργο, τα βιβλία και τη λογοτεχνία. 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΡΟΓΓΑ

1. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;

Δεν πρόκειται να δώσω εδώ έναν στείρο ορισμό σαν αυτούς που μαθαίναμε στο σχολείο. Η λογοτεχνία είναι βίωμα  είτε πρόκειται για την ανάγνωση αυτής είτε για τη συγγραφή. Είναι ένα συναρπαστικό ταξίδι στη χώρα της φαντασίας, εκεί ο καθένας βγάζει ό,τι υπάρχει μέσα στη ψυχή του, όπως ακριβώς συμβαίνει και στο πραγματικό ταξίδι. Η λογοτεχνία μπορεί να είναι καταφύγιο ή καθαρτήριο ή το φως που μας κάνει να βλέπουμε τα πράγματα πιο καθαρά, μπορεί να είναι ο προμαχώνας ή η πολεμίστρα όταν μιλάμε για στρατευμένη λογοτεχνία. Μπορεί να είναι οτιδήποτε, για τον καθένα όμως σίγουρα κάτι διαφορετικό. Μοιάζει σε τούτο με το νόημα της ζωής που για άλλους δεν υπάρχει, για άλλους είναι ένα και μοναδικό και για κάποιους η ζωή κρύβει περισσότερα νοήματα μέσα στην πολυπλοκότητά της. Έτσι λοιπόν η λογοτεχνία μπορεί να είναι το παν και το τίποτα την ίδια στιγμή και αυτό την κάνει συναρπαστική.

2. Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;

Πρώτα απ’όλα τη φυγή από την άθλια και μίζερη καθημερινότητα. Μας απομακρύνει από αυτόν τον βραχνά έστω και προσωρινά. Έπειτα πρέπει να είναι και ένας, αν όχι οδηγός, σίγουρα σύμβουλος για να μπορέσουμε να περάσουμε την καταιγίδα της ζωής. Υπάρχουν τόσα πράγματα μέσα στα βιβλία που μπορούν να μας βοηθήσουν, πράγματα που οι άνθρωποι που τα έγραψαν μπορεί να έφαγαν κ όλη τους τη ζωή για να τα ανακαλύψουν και όμως εμείς τα σνομπάρουμε σαν «φωτεινοί» παντογνώστες της εποχής. Τέλος η λογοτεχνία προσφέρει στον σύγχρονο άνθρωπο το πιο απτό και πιο άμεσο: τη διασκέδαση.

3. Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;

Ξεκίνησα να ασχολούμαι με την τέχνη του λόγου συνειδητά στην ηλικία των 22. Ήταν μια δύσκολη εποχή για εμένα τότε, βρισκόμουν στο μεταίχμιο πολλών πραγμάτων, σε ένα σταυροδρόμι που δεν κρατούσα την επιλογή του δρόμου που θα πορευόμουν. Η μοναξιά, η ενδοσκόπηση, όλα αυτά με έκαναν να γυρεύω μία διέξοδο και αυτή η διέξοδος στάθηκε για μένα η λογοτεχνία όπου μέσα από αυτήν βγήκα πιο δυνατός.

4. Γιατί γράφετε;

Γράφω για να επικοινωνήσω ένα κομμάτι της αλήθειας μου σε ανθρώπους και μέρη που διαφορετικά δεν θα ήταν δυνατόν. Είναι ένας τρόπος έκφρασης, ένας τρόπος προσφοράς μου προς την κοινωνία, για να δώσω παρηγοριά και να δείξω σε ανθρώπους που βιώνουν ανάλογα προβλήματα πως συμπάσχω μαζί τους και το κυριότερο πως δεν είναι μόνοι σε όλο αυτό. Βέβαια είναι  και μία μέθοδος για την ίαση τον προσωπικών μου πληγών. Θα σας πω αυτό που έλεγε ο  Thomas Wolfe : “Ο συγγραφέας γράφει ένα βιβλίο για να το ξεχάσει, ενώ ο αναγνώστης διαβάζει ένα βιβλίο για να το θυμάται”.

5. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας; 

Μπορεί να είναι οτιδήποτε. Μία ταινία, ένα βιβλίο, ένα τραγούδι, η βροχή, μια μυρωδιά, μια λέξη, το πρόσωπο ενός ανθρώπου. Τελευταία γράφω με την υποβολή μουσικής. Έγραψα το διήγημα «Σκάψε Σαμ σκάψε» ένα από τα δύο διηγήματα μου που βραβεύτηκαν στον πανελλήνιο διαγωνισμό πεζογραφίας του περιοδικού Κέφαλος ακούγοντας ένα βράδυ το τραγούδι Memories της Barbara Streisand από το μιούζικαλ Cats. 

6. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;

Ασχολούμαι περισσότερο με την ποίηση που είναι και η πρώτη μου αγάπη, αν και τελευταία αφιερώνω περισσότερο χρόνο στο διήγημα. 

7. Μιλήστε μας για το λογοτεχνικό σας έργο.

Το 2018 κυκλοφόρησε η πρώτη μου μεγάλη ποιητική συλλογή η οποία αποτελείται από 150 ποιήματα με τον τίτλο «Οι ανεμόμυλοι σταμάτησαν να γυρίζουν» από τις Εκδόσεις Φυλάτος και αυτές τις μέρες βγήκε στην κυκλοφορία και μία νουβέλα με τον τίτλο «Σημειώσεις ενός αυτόχειρα» και πάλι από τις Εκδόσεις Φυλάτος.

8. Πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο που έχει τίτλο: «Σημειώσεις ενός Αυτόχειρα». 

Εδώ βρίσκουμε έναν άνθρωπο που δεν μαθαίνουμε ποτέ το όνομά του, είναι μια σκιά που μας αφήνει μονάχα να βλέπουμε το περίγραμμά της και αυτά που θέλει η ίδια να μας αποκαλύψει. Είναι ένας άνθρωπος που βρίσκεται σε δίλλημα αν θα πρέπει να εισχωρήσει στο σύγχρονο τρόπο ζωής χάνοντας μια για πάντα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, τη μοναδικότητά του, να γίνει δηλαδή ένα με τη μάζα για να μπορέσει να επιβιώσει ή να μείνει πιστός στον εαυτό του αλλά ταυτόχρονα ένας παρίας για την κοινωνία κάτι που προϋποθέτει βέβαια εν τέλει και την φυσική του εξόντωση.

9. Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;

Συνήθως γράφω αργά το βράδυ, υπάρχει μια ηρεμία και μια ερημία εκείνες της ώρες. Βέβαια η έμπνευση μπορεί να έρθει οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας και τη δέχομαι τότε με ευγνωμοσύνη. 

10.  Πως είναι η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης;

Δύσκολη. Όλοι βλέπουν τη λογοτεχνία ως πάρεργο ενώ για εμένα είναι το κυρίως έργο μου και έτσι το αντιμετωπίζω. Βέβαια μιας και δεν αποφέρει κέρδη αναγκάζεται κανείς να κάνει επαγγέλματα τελείως αντίθετα με αυτό, που του κάμπτουν το ηθικό και όχι μόνο. Κάπου εδώ έρχεται και το πρόβλημα του χρόνου για γράψιμο ή ακόμα και αν βρεις χρόνο έχεις πρώτα περάσει από το σύγχρονο χωνευτήρι της καθημερινότητας που δεν έχεις το κουράγιο και το κέφι να γράψεις. Η συγγραφή θέλει μεράκι, θέλει καρδιά, καθαρή καρδιά να αναβλύζει αβίαστα αυτό που θα γράψεις. Η τέχνη θέλει να σκέφτεσαι την τέχνη μέχρι να φτάσεις να ξεχειλίσεις και να χυθείς στο χαρτί. Τέλος ένα δύσκολο κομμάτι είναι προβολή των έργων σου, από την έκδοση μέχρι το marketing, κάτι που απαιτεί χρήματα, χρόνο και κυρίως δημόσιες σχέσεις.

11. Πως θα χαρακτηρίζατε τη λογοτεχνική παραγωγή σήμερα;


Υπάρχει ποικίλη και άφθονη λογοτεχνική παραγωγή στις μέρες μας αλλά δυστυχώς αυτό δεν συμβαδίζει με την ποιότητα. Ίσως υπάρχει περισσότερη λογοτεχνική παραγωγή απ’ όσο μπορούμε να καταναλώσουμε αλλά και να αφομοιώσουμε. Μιλούμε όλοι μαζί και μήτε ακούγεται κανείς μήτε κανείς καταλαβαίνει κανέναν.

12. Ποιο θεωρείτε πως είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός Best Seller;


To marketing και οι δημόσιες σχέσεις είναι το Α και το Ω. Ελάχιστα έχει να κάνει με το περιεχόμενο και το βάθους του έργου. Φτάνει κανείς να δει ποια βιβλία είναι πρώτα σε πωλήσεις στη χώρα μας για να επιβεβαιώσει τα λεγόμενά μου.

13. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε; 

Νομίζω πως μόνο σε αυτό το κομμάτι είμαι άνθρωπος της παράδοσης, προτιμώ το έντυπο βιβλίο που μπορώ να μυρίσω τα φύλλα του, να το αγγίξω, ξέρετε έχει μεγάλη σημασία η άμεση επαφή με το βιβλίο να μπορείς να χρησιμοποιείς όλες σου τις αισθήσεις για να το νιώσεις και να αρχίσει η μυστική επικοινωνία ειδάλλως κινδυνεύει να γίνει μια αφηρημένη έννοια. Βέβαια το ηλεκτρονικό βιβλίο έχει άλλα πλεονεκτήματα: είναι πιο φιλικό προς το περιβάλλον, πιο φτηνό και δεν χρειάζεται αποθηκευτικό χώρο.

14.  Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;

Να μην απογοητευτεί. Να ψάξει αρχικά να βρει τη φωνή του μέσα στην πολυφωνία της εποχής και έπειτα να παλέψει να τη διατηρήσει. Αν η αγάπη για τη λογοτεχνία είναι αληθινή θα το δείξει ο χρόνος.

15. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;


Συνήθως διαβάζω 5-6 βιβλία ταυτόχρονα δεν θέλω να αδικήσω κανένα. Θα σας πω αυτό που μου έκανε τη μεγαλύτερη αίσθηση τελευταία και είναι το «οι απόψεις ενός κλόουν» του νομπελίστα Χάινριχ Μπελ. Δεν είχα διαβάσει τίποτα δικό του και με εξέπληξε ευχάριστα. Το συστήνω στο κοινό ανεπιφύλακτα.

16. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Ο αγαπημένος μου συγγραφέας είναι ο Νίκος Καζαντζάκης. Από έλληνες από κοντά είναι και ο Παπαδιαμάντης. Από ξένους ο John Steinbeck, Knut Hamsun, Hemingway, Maxim Gorky.
Από ποιητές ο Βukowski, Αναγνωστάκης, Χριστιανόπουλος, Καρυωτάκης, Σεφέρης.

17. Ποια είναι τ’ αγαπημένα σας βιβλία;


Η αναφορά στο Γκρέκο του Καζαντζάκη και το Ανατολικά της Εδέμ του Steinbeck.

18. Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;

Σίγουρα κάποιες παρουσιάσεις για την προώθηση του καινούργιο μου βιβλίο «Σημειώσεις ενός αυτόχειρα» και από εκεί και πέρα θα ήθελα να εκδώσω μία ίσως και δύο συλλογές διηγημάτων τα προσεχή χρόνια.

*     *     *

Υ.Γ.
(του Γιώργου Ρόγγα) 

Τώρα τι μένει;

Μένει να ξαναβρεθούμε:

όπως η άνοιξη με τα χελιδόνια της,

όπως οι ποιητές με τη μούσα τους,

όπως ο άνθρωπος, στο τέλος με το χώμα.

Ποτέ πια
(του Γιώργου Ρόγγα) 

Άρα δε θα σε ξαναδώ.

Γιατί μήτε το τυχαίο δε με καταδέχεται.

Γιατί δεν είμαι ο γιαλός και δεν είσαι η θάλασσα,

αλλά είμαι η καρδιά και είσαι το μαχαίρι

και αλίμονο αν πέσω επάνω σου.

Άρα δε θα σε ξαναδώ,

θα πρέπει να βρω άλλο τρόπο να πεθάνω.

Επιτύμβια στήλη
(του Γιώργου Ρόγγα) 

Κείνος που γελά είμαι εγώ,για τη στιγμή και μόνο,

μα πιο πολύ ο εαυτός μου είμαι,καθώς μένω μόνος στον πελώριο κόσμο και μη φοβάσαι το γελωτοποιό και μη φοβάσαι εμένα στο σκοτάδι καθώς ουρλιάζω στον εαυτό μου,είμαστε ένα

και αν δεν τον καταστρέψω,μπορεί και να με δεις να φωτείζομαι,

στιγμές μικρές μα σώζουν πότε-πότε τον άνθρωπο,

όπως το ποίημα που διαβάζεις λίγο πριν την αυτοκτονία και σε σώζει,όπως το πρόσωπό σου μέσα στο θόλωμα του μυαλό μου,λίγο πριν καρφωθώ με μανία στη σκανδάλη ή στα χάπια της καθημερινής βίαιης πόλης που με κρατούν χαμηλά.

Βιάσου!

Τα χρόνια πέρασαν και εσύ θα μου πεις που στέκω, ποιός είμαι και αν άλλαξα.

Ο χρόνος τελειώνει, το κορίτσι δίπλα μου έτοιμο να φύγει

Και εγώ σιωπηλός.

Για πάντα σιωπηλός,αμήν! 

*     *     *

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΟΓΓΑ

Γεννήθηκα στην Αμάρυνθο Ευβοίας όπου εκεί πέρασα και τα παιδικά μου χρόνια. Κατόπιν σπούδασα Πληροφορική και ΜΜΕ.Πλέον ζω μόνιμα στην Αθήνα. Η πρώτη μου εμφάνιση στη λογοτεχνία έγινε με την ποιητική συλλογή "Οι ανεμόμυλοι σταμάτησαν να γυρίζουν"  από τις Εκδόσεις Φυλάτος το 2018 και ακολούθησε το 2019 η νουβέλα "Σημειώσεις ενός αυτόχειρα" και πάλι από τις Εκδόσεις Φυλάτος. Αυτή την περίοδο γράφω ποίηση και διηγήματα.