Ο «ΚΕΦΑΛΟΣ - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» έχει ξεκινήση μία νέα δράση με τίτλο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ» και προσκαλεί όλους τους Λογοτέχνες, Ποιητές και Συγγραφείς να συμμετάσχουν σ' αυτήν. Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η προβολή μέσω αφιερωμάτων και συνεντεύξεων των σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητών και Συγγραφέων, είτε έχουν εκδώσει κάποιο βιβλίο είτε όχι και η δημιουργία του πρώτου τόμου της «Ηλεκτρονικής Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία θα συσταθεί σε μία ανεξάρτητη ιστοσελίδα με τη μορφή ηλεκτρονικών τόμων και την έκδοση δωρεάν e-book.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΝΑ ΛΙΑΤΟΥ
1. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;
Η λογοτεχνία είναι έκφραση, ανάσα! Αποτυπώνονται στο χαρτί τα δημιουργήματα της ψυχής του λογοτέχνη.
2. Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;
Στις μέρες μας η λογοτεχνία μπορεί να προσφέρει τεράστια οφέλη. Οι ενήλικες διαβάζοντας λογοτεχνικά κείμενα μπορούν να χαλαρώσουν, να γευτούν την απόλαυση που προσφέρει ένα καλό κείμενο. Τα παιδιά, διαβάζοντας καλά λογοτεχνικά κείμενα, θα πλουτίσουν το λεξιλόγιό τους, θα πλουτίσουν την αναγνωστική τους ικανότητα, θα πάρουν μηνύματα, θα καλλιεργήσουν οικολογική συνείδηση. Αφήνοντας για λίγο τον κόσμο της εικονικής πραγματικότητας του ηλεκτρονικού υπολογιστή τους, θα κάνουν ταξίδια μακρινά με της φαντασίας τα φτερά.
3. Η ποίηση στις ημέρες μας δεν έχει τη θέση που κατείχε παλαιότερα. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό και πως θεωρείτε ότι θα είναι το μέλλον της;
Ζούμε στην εποχή της τεχνολογίας. Στη σύγχρονη εποχή, τόσο οι ενήλικες όσο και τα παιδιά δεν διαβάζουν πια ή διαβάζουν ελάχιστα. Το βιβλίο έχει αντικατασταθεί από τα ηλεκτρονικά μέσα. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής σε συνδυασμό με τους εξαντλητικούς ρυθμούς δεν αφήνει αρκετό ελεύθερο χρόνο. Δυστυχώς στο μέλλον, όπως φαίνεται, η ποίηση και γενικότερα το βιβλίο μπαίνει στο περιθώριο. Εμείς οι εκπαιδευτικοί, οι λογοτέχνες, οι άνθρωποι που αγαπούν την ποίηση και τα βιβλία πρέπει να δώσουμε τον αγώνα μας οργανώνοντας δράσεις φιλαναγνωσίας, ώστε τα παιδιά από νωρίς να αγαπήσουν τη λογοτεχνία και το διάβασμα.
4. Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση. Τι σημαίνει για σας ποίηση;
Ποίηση είναι για μένα… οξυγόνο! Μπορώ να μεταφέρω στο χαρτί τα δημιουργήματα της ψυχής μου.
5. Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;
Ξεκίνησα να γράφω από το 2004. Τα παιδιά ήταν για μένα πηγή έμπνευσης. Από τα παιδιά αρχίζουν όλα.
Οι μαθητές μου με παρότρυναν να εκδώσω τις αυτοσχέδιες ιστορίες που τους διηγόμουν κάθε φορά. Τους οφείλω ένα μεγάλο Ευχαριστώ για το ξεκίνημά μου.
Από τα παιδιά ξεκίνησα και για αυτά συνεχίζω να γράφω.
Οι μαθητές μου με παρότρυναν να εκδώσω τις αυτοσχέδιες ιστορίες που τους διηγόμουν κάθε φορά. Τους οφείλω ένα μεγάλο Ευχαριστώ για το ξεκίνημά μου.
Από τα παιδιά ξεκίνησα και για αυτά συνεχίζω να γράφω.
6. Γιατί γράφετε;
Γράφω γιατί για μένα η συγγραφή είναι εσωτερική ανάγκη. Είναι αναπνοή. Είναι τρόπος ζωής. Καθημερινά αραδιάζω στο χαρτί τις σκέψεις μου μία-μία και εκείνες στήνουν τρελό χορό!
Γράφω για να επικοινωνήσω. Πάντα έγραφα, από μικρό παιδί.
Θέλω να περάσω μηνύματα στους μικρούς αναγνώστες, να ταξιδέψουμε μαζί μακριά, με της φαντασίας τα φτερά.
Δεν μπορώ να σκεφτώ τη ζωή μου χωρίς τα δημιουργήματα της ψυχής μου.
Γράφω για να επικοινωνήσω. Πάντα έγραφα, από μικρό παιδί.
Θέλω να περάσω μηνύματα στους μικρούς αναγνώστες, να ταξιδέψουμε μαζί μακριά, με της φαντασίας τα φτερά.
Δεν μπορώ να σκεφτώ τη ζωή μου χωρίς τα δημιουργήματα της ψυχής μου.
7. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας;
Τα παιδιά είναι για μένα πηγή έμπνευσης. Στην καθημερινή μου επαφή μαζί τους προσπαθώ να αφουγκραστώ τον ήχο της ψυχής τους. Να ακούσω όλα όσα θέλουν να πουν με το δικό τους τρόπο. Εμπνέομαι από τη χαρά τους, τη λύπη τους, τον αυθορμητισμό τους, την αγνότητά τους και τη λάμψη στα καθάρια παιδικά μάτια τους.
8. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;
Ασχολούμαι με το παιδικό παραμύθι, ένα ιδιαίτερα δύσκολο κομμάτι της λογοτεχνίας, και την ποίηση.
9. Μιλήστε μας για το λογοτεχνικό σας έργο.
Μέσα στο διάστημα αυτό των 15 ετών που ασχολούμαι με τη συγγραφή έχουν εκδοθεί περίπου 35 βιβλία, ατομικά και συλλογικά, καθώς και περιοδικά, όπου αρθρογραφώ.
Γράφω διαρκώς! Γράφω ασταμάτητα.
Παρ’ όλα αυτά νιώθω ότι είμαι ακόμα στην αρχή και έχω μέλλον στο χώρο. Αισιοδοξώ να έρθει η μέρα που δε θα έχει γκρίζο πουθενά. Μέσα από τη λογοτεχνία να μπορούμε να δούμε τον κόσμο μας πιο όμορφο και πολύχρωμο.
Γράφω και κάνω όνειρα…
Το τελευταίο μου βιβλίο είναι το παιδικό οικολογικό παραμύθι
«Η Λίνα η Χρυσοψαρίνα διώχνει τη μόλυνση», εκδόσεις Φυλάτος.
Έχω κάνει η ίδια την εικονογράφηση και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο το αγαπώ διπλά.
Μέσα απ’ αυτό προσπαθώ να περάσω μηνύματα στους μικρούς αναγνώστες και να καλλιεργήσω οικολογική συνείδηση.
Είναι η συνέχεια του παραμυθιού «Ο Ρούλης ο Χρυσοψαρούλης αντιμέτωπος με τη μόλυνση», εκδόσεις Ρουμελιώτη.
Και τα δύο βιβλία αποτελούν εργαλείο στα χέρια εκπαιδευτικών και γονιών, αφού περιέχουν δραστηριότητες και παιχνίδια που μπορούν να αξιοποιηθούν. Πρόκειται πραγματικά για δύο βιβλία υπέροχα!
Γράφω διαρκώς! Γράφω ασταμάτητα.
Παρ’ όλα αυτά νιώθω ότι είμαι ακόμα στην αρχή και έχω μέλλον στο χώρο. Αισιοδοξώ να έρθει η μέρα που δε θα έχει γκρίζο πουθενά. Μέσα από τη λογοτεχνία να μπορούμε να δούμε τον κόσμο μας πιο όμορφο και πολύχρωμο.
Γράφω και κάνω όνειρα…
10. Πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο που έχει τίτλο: «Λοβοτομές τελευταίας τεχνολογίας».
«Η Λίνα η Χρυσοψαρίνα διώχνει τη μόλυνση», εκδόσεις Φυλάτος.
Έχω κάνει η ίδια την εικονογράφηση και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο το αγαπώ διπλά.
Μέσα απ’ αυτό προσπαθώ να περάσω μηνύματα στους μικρούς αναγνώστες και να καλλιεργήσω οικολογική συνείδηση.
Είναι η συνέχεια του παραμυθιού «Ο Ρούλης ο Χρυσοψαρούλης αντιμέτωπος με τη μόλυνση», εκδόσεις Ρουμελιώτη.
Και τα δύο βιβλία αποτελούν εργαλείο στα χέρια εκπαιδευτικών και γονιών, αφού περιέχουν δραστηριότητες και παιχνίδια που μπορούν να αξιοποιηθούν. Πρόκειται πραγματικά για δύο βιβλία υπέροχα!
11. Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;
Είναι η ώρα που θα χαλαρώσω, αργά το βράδυ, ύστερα από μια κουραστική, έντονη μέρα. Θα οργανώσω τη σκέψη μου και θα καταγράψω στο χαρτί την έμπνευσή μου. Πάντα όμως κρατώ μαζί μου το σημειωματάριό μου, όπου σημειώνω οτιδήποτε κεντρίζει το ενδιαφέρον μου και μπορεί να αποτελέσει για μένα πηγή έμπνευσης.
12. Πως είναι η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης;
Ένας λογοτέχνης παλεύει στα δύσκολα χρόνια της κρίσης να προωθήσει το έργο του. Δύσκολη η ανάβαση. Υπάρχει πολλές φορές απογοήτευση και εκμετάλλευση. Όμως η χαρά της δημιουργίας είναι τεράστια.
Η συγγραφή δεν είναι επάγγελμα. Είναι περισσότερο χόμπυ, τρόπος ζωής, αγάπη, μεράκι. Δύσκολοι καιροί για βιβλία, για έμπνευση, για όνειρα, για διάβασμα. Ο λογοτέχνης όμως κρατά την ελπίδα και μέσα από το έργο του ονειρεύεται έναν καλύτερο κόσμο για όλους.
Η συγγραφή δεν είναι επάγγελμα. Είναι περισσότερο χόμπυ, τρόπος ζωής, αγάπη, μεράκι. Δύσκολοι καιροί για βιβλία, για έμπνευση, για όνειρα, για διάβασμα. Ο λογοτέχνης όμως κρατά την ελπίδα και μέσα από το έργο του ονειρεύεται έναν καλύτερο κόσμο για όλους.
13. Πως θα χαρακτηρίζατε τη λογοτεχνική παραγωγή σήμερα;
Στη λογοτεχνική μου πορεία των 15 ετών έχουν εκδοθεί περίπου 35 έργα, ατομικά και συλλογικά.
14. Ποιο θεωρείτε πως είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός Best Seller;
Ένα καλό βιβλίο πρέπει να μιλάει στην ψυχή του αναγνώστη. Να υπάρχουν ανατροπές, να συμβαίνουν απρόσμενες καταστάσεις, εξελίξεις, γεγονότα που δεν περιμένεις.
Να υπάρχει δράση στο κείμενο. Απαιτούνται κάποιες τεχνικές, που θα κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον, θα προσφέρουν αναγνωστική απόλαυση και τέρψη στον αναγνώστη. Πολλές φορές όμως υπάρχουν κάποιες άλλες συγκυρίες που ευνοούν και γίνεται ένα κείμενο εμπορικό.
15. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε;
Σίγουρα θα επέλεγα το έντυπο βιβλίο. Είναι υπέροχη η αίσθηση αυτή, όταν κρατάς στα χέρια σου ένα φρεσκοτυπωμένο βιβλίο, που μυρίζει τυπογραφείο. Πόσο όμορφα νιώθεις όταν ξεφυλλίζοντας τις σελίδες του ταξιδεύεις με της φαντασίας τα φτερά!
16. Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;
Κάποιος που θέλει να ασχοληθεί με τη συγγραφή πρέπει πάνω απ’ όλα να αγαπά τη λογοτεχνία. Να τρέφει αγάπη αληθινή, να θέλει να μοιραστεί τα δημιουργήματα της ψυχής του.
Χρειάζεται πείσμα, σκληρή δουλειά, ενασχόληση, πίστη ότι όλα θα πάνε καλά, όραμα και ελπίδα. Αν δεν βάλει την ψυχή του σαν πρώτο συστατικό, τίποτε δεν θα συμβεί.
Αγώνας! Όλα κατακτώνται, δεν χαρίζονται.
Χτίζει πάνω στο ταλέντο και με συχνή εξάσκηση μπορεί να εξελιχθεί, να βελτιωθεί, προχωρά, αναγνωρίζεται.
Έτσι πορεύομαι όλα αυτά τα χρόνια. Με πείσμα, αγάπη, σκληρή δουλειά, όραμα. Αυτά ας έχουν κατά νου οι νέοι συγγραφείς.
Χρειάζεται πείσμα, σκληρή δουλειά, ενασχόληση, πίστη ότι όλα θα πάνε καλά, όραμα και ελπίδα. Αν δεν βάλει την ψυχή του σαν πρώτο συστατικό, τίποτε δεν θα συμβεί.
Αγώνας! Όλα κατακτώνται, δεν χαρίζονται.
Χτίζει πάνω στο ταλέντο και με συχνή εξάσκηση μπορεί να εξελιχθεί, να βελτιωθεί, προχωρά, αναγνωρίζεται.
Έτσι πορεύομαι όλα αυτά τα χρόνια. Με πείσμα, αγάπη, σκληρή δουλειά, όραμα. Αυτά ας έχουν κατά νου οι νέοι συγγραφείς.
17. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;
Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα είναι ο Αλχημιστής τού Πάουλο Κοέλιο. Έχει γίνει παγκόσμιο Best seller.
18. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
Αγαπώ πολλούς συγγραφείς και τους έχω σαν πρότυπο και οδηγό μου: Ζωρζ Σαρρή, Άλκη Ζέη, Ιούλιος Βερν, Πηνελόπη Δέλτα, Α. Βαρελλά, Οδ. Ελύτης, Γ. Ρίτσος, Αγκάθα Κρίστι, Λέων Τολστόι, Γ. Σεφέρης, Γκαίτε και πολλοί άλλοι.
19. Ποια είναι τ’ αγαπημένα σας βιβλία;
1. Ο μικρός πρίγκιπας, 2. Το δέντρο που έδινε, 3. Η παράξενη αγάπη του αλόγου και της , 4. Ο Αλχημιστής, 5. Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις, 6. Γεννημένοι να αγαπάμε, 7. Η δύναμη, 8. Το μυστικό.
20. Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;
Μου αρέσει να ονειρεύομαι, να ελπίζω, να περιμένω για τα όμορφα που θα έρθουν. Σύντομα έρχονται νέες συνεργασίες και πρόκειται να κυκλοφορήσουν κάποιες καινούριες ατομικές εκδόσεις καθώς και καινούριες συλλογικές εκδόσεις ποιημάτων και παιδικών διηγημάτων, ύστερα από βραβεύσεις μου σε διαγωνισμούς όπου έχω λάβει μέρος.
Αισιοδοξώ σε βάθος χρόνου να ηχογραφήσω όλα τα παραμύθια μου και να τα παραχωρήσω στο Δίκτυο «Διαβάζω για τους άλλους», όπου είμαι μέλος. Προς το παρόν έχουν ήδη ηχογραφηθεί κάποια και άλλα βρίσκονται στο στάδιο του προγραμματισμού.
Λατρεύω το θέατρο και το θεωρώ σπουδαίο εργαλείο για να εκφραστούν τα παιδιά, να εξωτερικεύσουν τα συναισθήματά τους, να κοινωνικοποιηθούν.
Το επόμενο βήμα είναι τα λογοτεχνικά μου έργα να γίνουν θεατρικές παραστάσεις για παιδιά. Είμαι ανοιχτή σε νέες συνεργασίες. Κάνω όνειρα και συνεχίζω να χαμογελώ αντλώντας δύναμη από τα καθάρια παιδικά μάτια.
Αισιοδοξώ σε βάθος χρόνου να ηχογραφήσω όλα τα παραμύθια μου και να τα παραχωρήσω στο Δίκτυο «Διαβάζω για τους άλλους», όπου είμαι μέλος. Προς το παρόν έχουν ήδη ηχογραφηθεί κάποια και άλλα βρίσκονται στο στάδιο του προγραμματισμού.
Λατρεύω το θέατρο και το θεωρώ σπουδαίο εργαλείο για να εκφραστούν τα παιδιά, να εξωτερικεύσουν τα συναισθήματά τους, να κοινωνικοποιηθούν.
Το επόμενο βήμα είναι τα λογοτεχνικά μου έργα να γίνουν θεατρικές παραστάσεις για παιδιά. Είμαι ανοιχτή σε νέες συνεργασίες. Κάνω όνειρα και συνεχίζω να χαμογελώ αντλώντας δύναμη από τα καθάρια παιδικά μάτια.
* * *
Αν είχε χρώμα
(έργο της Έλενας Λιάτου)
Αν είχε χρώμα ο θυμός σου,
θα ήταν μαύρο, σαν νύχτα χειμωνιάτικη
που φως μες την ψυχή μου ψάχνω να βρω.
Η ελπίδα σου αν είχε χρώμα,
γαλάζιο θα ήταν βαμμένο,
σαν τις καλοκαιρινές τις μέρες που προσμένω.
Ο ενθουσιασμός σου ροζ θα βαφόταν,
σαν την ανεμώνα που δειλά δειλά,
πίσω απ’ το βράχο θα φαινόταν.
Η απογοήτευση σου, καφέ θα ‘παιρνε χρώμα,
όπως τα πεσμένα φύλλα του φθινοπώρου,
κάτω στο βρεγμένο χώμα.
Αν είχε χρώμα η αισιοδοξία σου,
θα ήταν κίτρινο σαν τις ακτίδες τις χρυσές,
λουσμένη με φως από μέρες φωτεινές.
Αν πάρει χρώμα η χαρά σου,
κόκκινη, θα την ζωγραφίσουν,
σαν τα κόκκινα ρόδα που την άνοιξη θα ανθίσουν.
Με ολόλευκο χρώμα η γαλήνη θα βαφτεί
σαν άσπρα περιστέρια, που φέρνουν μηνύματα
χαράς, μέσα στα δυο σου χέρια.
Μαργαριτάρια ακριβά τα συναισθήματα σου.
Με χρώμα βάφουν στη ζωή,
κάθε στιγμή δικιά σου.
θα ήταν μαύρο, σαν νύχτα χειμωνιάτικη
που φως μες την ψυχή μου ψάχνω να βρω.
Η ελπίδα σου αν είχε χρώμα,
γαλάζιο θα ήταν βαμμένο,
σαν τις καλοκαιρινές τις μέρες που προσμένω.
Ο ενθουσιασμός σου ροζ θα βαφόταν,
σαν την ανεμώνα που δειλά δειλά,
πίσω απ’ το βράχο θα φαινόταν.
Η απογοήτευση σου, καφέ θα ‘παιρνε χρώμα,
όπως τα πεσμένα φύλλα του φθινοπώρου,
κάτω στο βρεγμένο χώμα.
Αν είχε χρώμα η αισιοδοξία σου,
θα ήταν κίτρινο σαν τις ακτίδες τις χρυσές,
λουσμένη με φως από μέρες φωτεινές.
Αν πάρει χρώμα η χαρά σου,
κόκκινη, θα την ζωγραφίσουν,
σαν τα κόκκινα ρόδα που την άνοιξη θα ανθίσουν.
Με ολόλευκο χρώμα η γαλήνη θα βαφτεί
σαν άσπρα περιστέρια, που φέρνουν μηνύματα
χαράς, μέσα στα δυο σου χέρια.
Μαργαριτάρια ακριβά τα συναισθήματα σου.
Με χρώμα βάφουν στη ζωή,
κάθε στιγμή δικιά σου.
«Το μυστικό της σπηλιάς»
ή «Η χρυσή ρέϊκα»
ή «θαλασσινή αγάπη»
ή «Η χρυσή ρέϊκα»
ή «θαλασσινή αγάπη»
(έργο της Έλενας Λιάτου)
Ζούσε κάποτε σε ένα μικρό όμορφο νησί, περιτριγυρισμένο από το μπλε της θάλασσας και το γαλάζιο του ουρανού, ένας νέος ψαράς ο Αστέριος. Ήταν όμορφος μελαχρινός, με μάτια γαλανά σαν ήρεμη θάλασσα.
Κάθε μέρα, ψάρευε με το καϊκι του και το σούρουπο, αποκαμωμένος έβγαινε στην ακτή να ξαποστάσει. Στεκόταν πάνω στα βράχια και αγνάντευε το ατελείωτο πέλαγο. Τραγουδούσε μελωδικά τραγούδια κι έπαιζε με την κιθάρα του χαρούμενους σκοπούς.
Ένα φθινοπωριάτικο βράδυ εκεί που απολάμβανε το θαλασσινό τοπίο, έπιασε ένα απαλό αεράκι κι ένα ψιλόβροχο. Σύντομα δυνάμωσε και έγινε καταιγίδα δυνατή με κύματα αφρισμένα, βροντές και αστραπές.
Ο Αστέριος έτρεξε βιαστικά σε μια κοντινή σπηλιά που βρισκόταν εκεί ανάμεσα στα βράχια. Έψαχνε καταφύγιο. Γνώριζε ότι δεν έπρεπε να μπει. Τις νύχτες, κάτι παράξενο συνέβαινε, κάτι μοναδικό!
Δεν είχε όμως χρόνο! Έπρεπε να γλιτώσει από τη μανία της φύσης, απ’ τα αφρισμένα κύματα που ορθώνονταν μπροστά του απειλητικά.
Ξαφνικά η σπηλιά φωτίστηκε. Λούστηκε με λάμψη δυνατή απ’ άκρη σε άκρη.
Μια όμορφη γοργόνα εμφανίστηκε. Τόση ομορφιά, δεν την χωρούσε ο νους του. Σαν μαγεμένος έστεκε εκεί να την θαυμάζει ώρα πολλή.
Τα μακριά μαύρα μαλλιά της, έπεφταν ανάλαφρα στους ώμους κι ήταν στολισμένα με κοχύλια και αστερίες. Το πρόσωπο της είχε μια λάμψη εκτυφλωτική, σαν του φεγγαριού.
Βλέποντας τον Αστέριο, η καρδιά της χτύπησε δυνατά κι ας γνώριζε ότι δεν έπρεπε να συναντηθεί γοργόνα με άνθρωπο.
Σίγουρα κάποιο κακό μεγάλο θα τους έστελνε η μοίρα. Δεν ήθελε όμως να τον διώξει και να τον αφήσει να χαθεί για πάντα στα αφρισμένα κύματα.
«Ξένε, έλα καλωσόρισες. Μη φοβάσαι… Μείνε όσο θες στη σπηλιά μου να προφυλαχτείς. Έχω τόσο ανάγκη λίγη συντροφιά απόψε.. » είπε με ένα ζεστό χαμόγελο κι εκείνος, χωρίς να το πολυσκεφτεί πλησίασε και πιάνοντας την κιθάρα του, άρχισε να τραγουδά ένα μελαγχολικό σκοπό.
Στα μεγάλα σου τα μάτια
μέσα άσε με να κρυφτώ,
απ’ αυτή την καταιγίδα
που με βρήκε να σωθώ.
Θέλω απόψε, να λουστώ
μες τα καθάρια σου τα μάτια.
Κι ας κάνει η μοίρα τη ζωή μου
συντρίμμια, χίλια δυό κομμάτια.
Ίσως κάποτε να έρθει
μεγαλύτερο κακό,
μα εγώ θα έχω ζήσει,
ένα βράδυ μαγικό.
Τι όμορφα που ηχούσε!
Έμειναν εκεί ώρες πολλές, συζητώντας και τραγουδώντας ώσπου η καταιγίδα κόπασε σιγά σιγά. Η θάλασσα ηρέμησε, έγινε γαλήνια και ο ήλιος άρχισε να ανατέλλει.
«Πρέπει να φύγω» του ψιθύρισε κι ένα δάκρυ αργοκύλησε στο βελούδινο πρόσωπο της γοργόνας Αύρας.
«Σε παρακαλώ, μην μιλήσεις σε κανέναν για τη συνάντηση μας… » μονολόγησε και με μια γρήγορη κίνηση βούτηξε στο νερό και εξαφανίστηκε.
Ο Αστέριος έμεινε να κοιτάζει το σημείο εκείνο με το βλέμμα καρφωμένο στο νερό. Η καρδιά του τυλίχτηκε στη θλίψη. Θα κρατούσε καλά κρυμμένο το μυστικό. Αναρωτιόταν αν θα μπορέσει ποτέ να την ξανασυναντήσει. Με τη μορφή της στη σκέψη του, μπήκε στο καΐκι του, παίρνοντας το δρόμο του γυρισμού.
Τις επόμενες μέρες, κάθε σούρουπο, σαν ο ήλιος γέμιζε πορτοκαλί πινελιές τον ουρανό ο Αστέριος περίμενε την Αύρα στη σπηλιά. Οι ώρες περνούσαν αργά, αιώνας έμοιαζαν, μα εκείνος γνώριζε καλά ότι η αγάπη ξέρει να περιμένει.
Πολλά βράδια περίμενε άδικα, χωρίς να την συναντήσει. Κυλούσαν οι ώρες άδειες, χωρίς συντροφιά, χωρίς λόγια τρυφερά, χωρίς μελωδικά τραγούδια.
Ώσπου ένα χειμωνιάτικο βράδυ, με δυνατές βροντές και αστραπές βρέθηκε στη σπηλιά. Η Αύρα εμφανίστηκε ξαφνικά μέσα από τα αφρισμένα κύματα και χώθηκε στην αγκαλιά του. Έμειναν έκει μαζί να χορτάσουν την ευτυχία.
«Νόμιζα ότι δεν θα σε ξανάβλεπα» της είπε και τα μάτια του πλημμύρισαν χαρά.
«Θα έρχομαι όποτε με ζητάς. Θα ανταποκρίνομαι στο κάλεσμα σου.» του απάντησε προσφέροντας του ένα χρυσό περιδέραιο.
Η δυνατή λάμψη του σκορπίστηκε τριγύρω και μαζί φωτίστηκε και η ψυχή του.
Το έκρυψε βιαστικά στην τσέπη του και υποσχέθηκε να το κρατήσει για πάντα.
Σύντομα το χαμόγελο του χάθηκε και το πρόσωπο του συννέφιασε σαν άκουσε τα λόγια της γοργόνας.
«… Όμως… θα υπάρχουν και βραδιές γεμάτες μοναξιά που δεν θα μπορώ να είμαι κοντά σου. Εσύ να με περιμένεις καλέ μου… Θα ξαναρθώ… » υποσχέθηκε με λόγια που έσταζαν αγάπη.
Μια αγάπη αλλιώτικη, μοναδική, ένιωθαν ο ένας για τον άλλο. Μιά αγάπη αληθινή, που φαινόταν ότι θα κρατήσει γιά πάντα και τίποτα δεν μπορούσε να τη σταματήσει.
Πράγματι! Το όνειρο που ζούσαν, κράτησε καιρό. Κάθε βράδυ ο Αστέριος, έφτανε στη σπηλιά και κρατώντας το περιδέραιο σφιχτά στα χέρια του, ψιθύριζε το κάλεσμα στην αγαπημένη του. Εκείνη ανταποκρινόταν και έτρεχε στην αγκαλιά του.
Κάποιο πρωϊνό ο Αστέριος ξεκίνησε για ψάρεμα. Ανοίχτηκε στα βαθιά κι έριξε τα δίχτυα του.
Σαν έφτασε η ώρα να τα μαζέψει, καθώς προσπαθούσε να τα ανεβάσει στο καΐκι, έσκυψε και σε μία απότομη κίνηση, το περιδέραιο, γλίστρησε από την τσέπη του και έπεσε στο νερό.
Βούτηξε να το βρει μα μάταια. Είχε χαθεί για πάντα και μαζί, είχαν χαθεί και οι ελπίδες του να την ξαναδεί. Απογοητευμένος και με δάκρυα στα μάτια, γύρισε πίσω.
Καθώς ο καιρός περνούσε και η Αύρα δεν είχε κανένα σημάδι του, ανησυχούσε. Θλίψη μπήκε στην καρδιά της, κλέβοντας τη χαρά της. Ο Αστέριος, κάθε πρωί ξεκινούσε με το καΐκι του για ψάρεμα, έχοντας στην ψυχή του μιά βαριά, ασήκωτη στεναχώρια.
Ώσπου κάποιο απόγευμα, καθώς ξέμπλεκε τα δίχτυα του, ύστερα από μιά καλή ψαριά, βρήκε το περιδέραιο τυλιγμένο εκεί ανάμεσα. Το κράτησε στα χέρια του και η ψυχή του πλημμύρισε χρώματα.
Αμέσως ψιθύρισε το κάλεσμα.
«Θάλασσα φέρε κοντά μου, τη γοργόνα τη δικιά μου. Αγκαλιά να την κρατήσω, το όνειρο εγώ να ζήσω.»
Η γοργόνα ήρθε σύντομα κοντά του. Επιτέλους! Ήταν και πάλι μαζί. Τι ευτυχία! Όλα της τα είπε ο Αστέριος! Όλα, ακριβώς όπως είχαν συμβεί.
Από τότε, κάθε νύχτα τους έβρισκε παρέα. Πολλοί ψαράδες, έβλεπαν δύο φιγούρες αγκαλιασμένες στη σπηλιά από μακριά, όμως ποτέ δεν τόλμησαν να πλησιάσουν.
Τι όμορφα που κυλάει ο καιρός, όταν υπάρχει ευτυχία! Το κακό όμως δεν άργησε! Η βασίλισσα στο βυθό, σαν έμαθε για τις νυχτερινές συναντήσεις της Αύρας, θύμωσε πολύ.
Της ανακοίνωσε τα νέα ένα πονηρό καβούρι, που κρυφά παρακολουθούσε.
«Κακό μεγάλο θα πάθει ο αγαπημένος σου. Πώς τόλμησε;» την προειδοποίησε κι εκείνη εκλιπαρούσε να τον αφήσει να γλιτώσει από τη μανία της. Υποσχέθηκε να μην τον ξαναδεί, παρόλο που μέσα της πονούσε τόσο.… Ήταν όμως αργά!
Έστειλε κύματα αφρισμένα, να βουλιάξουν το καΐκι του. Η θάλασσα αγρίεψε και ήταν έτοιμη να καταπιεί το ξύλινο σκαρί που σχεδόν ακυβέρνητο χόρευε στα ψηλά κύματα που ορθώνονταν μπροστά του. Έσπασε στη μέση και σύντομα, βυθίστηκε. Ο Αστέριος κατάκοπος κι εξαντλημένος, πάλευε να σωθεί. Αναίσθητος βρέθηκε στην ακτή.
Ένας γλάρος, φτερούγισε δίπλα του. Κρατούσε στο ράμφος του ένα μήνυμα, γραμμένο σε φύκι.
«Καλέ μου, δεν θα ρθω όσο καιρό χρειαστεί. Κάνε υπομονή. Να με περιμένεις… »
Εκείνος μετρούσε μία μία τις μέρες που κυλούσαν αργά αργά και βασανιστικά, χρειάστηκε να περιμένει καιρό, μέχρι να περάσει ο θυμός που η βασίλισσα ένιωθε για αυτόν.
Όσα μηνύματα κι αν έστελνε απάντηση δεν έπαιρνε. Μα τις έλπίδες του δεν έχανε. Η αγάπη που ένιωθε στην καρδιά του φούντωνε, θέριευε, καθώς οι μέρες διαβαίναν.
Όμως η μοίρα κάποιες φορές παιχνίδια παράξενα παίξει. Έχει ο καιρός γυρίσματα και η μοίρα παιχνιδίσματα.
Στο γοργονοβυθό, η βασίλισσα δεν αισθανόταν καλά. Έχασε τη δύναμη της και έμοιαζε πολύ άρρωστη. Μόνο ένα σπάνιο βότανο μπορούσε να την γιατρέψει. Ένα σπάνιο βότανο από την ψηλότερη κορυφή του βουνού που υπήρχε στο νησί. Τα βράχια κοφτερά και οι απόκρημνοι γκρεμοί δυσκόλευαν την ανάβαση. Κανένας ως τώρα δεν είχε φτάσει ως εκεί. Το γνώριζε καλά αυτό η γοργόνα Αύρα. Μέσα στην απογοήτευση της, μιά σκέψη πέρασε από το μυαλό της. Η μορφή του Αστέριου. «Ίσως εκείνος τα καταφέρει… » σκέφτηκε και αμέσως έστειλε μήνυμα με το γλάρο.
Ο Αστέριος, πρόθυμος, δέχτηκε να το αναζητήσει κι ας ήξερε καλά ότι δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Για την αγαπημένη του Αύρα όμως, τα πάντα θα τολμούσε! Μέρες πολλές χρειάστηκε να περπατήσει κάτω απ’ τον καυτό ήλιο, γέμισε πληγές από τα αγκάθια και τα άγρια χόρτα που υψώνονταν μπροστά του. Έμεινε νηστικός και διψασμένος όμως ήθελε τόσο να τα καταφέρει!
Τελικά, ύστερα από κόπο, προσπάθεια μεγάλη και περιπλάνηση στο ψηλό βουνό πάτησε στην κορυφή κι έκοψε μερικά φυλαράκια από τη χρυσαφί ρέϊκα, το φυτό της υγείας και της μακροζωΐας.
Τώρα μπορούσε να το παραδώσει στην αγαπημένη του κι εκείνη με τη σειρά της να το προσφέρει στη βασίλισσα γιά να γιατρευτεί. Ένα χαμόγελο ικανοποίησης ζωγραφίστηκε στο πρόσωπο του. Πόσο ανυπομονούσε!
Σαν το κράτησε η Αύρα στα χέρια της, δεν μπορούσε να το πιστέψει.
«Σε ευχαριστώ! Τελικά η αγάπη όλα τα μπορεί. Μπορεί ακόμη και τα πιο δύσκολα, τα πιο μεγάλα, αυτά που φαίνονται ακατόρθωτα.…» ψιθύρισε συγκινημένη με δάκρυα χαράς και αποχαιρετώντας τον κίνησε για το βασίλειο της.
Τα αποτελέσματα του σπάνιου φυτού, δεν άργησαν να φανούν.
Η βασίλισσα εξαντλημένη πια, άνοιξε τα μάτια της στο άκουσμα της γλυκιάς φωνής της Αύρας.
Τα θαυματουργά φυλλαράκια έδρασαν αμέσως και σύντομα η βασίλισσα χαμογελούσσε και πάλι. Όλα τα άσχημα είχαν τελειώσει. Τα είχαν αφήσει πίσω τους, σαν ένα κακό όνειρο που σβήνει. Το πρωί μόλις προβάλλει ο ήλιος.
Σαν αντάλαγμα στη βοήθεια που της πρόσφεραν, επέτρεψε να συναντιούνται και να περνούν μαζί μαγικές νύχτες. Μιά αληθινή αγάπη είχε γεννηθεί ανάμεσα τους.
Μια αγάπη θαλασσινή! Κι ας ήταν εκείνος άνθρωπος και η Αύρα γοργόνα. Η αγάπη όλα τα μπορεί! Είναι ένα συναίσθημα μοναδικό!
Σταγόνες ευτυχίας
(έργο της Έλενας Λιάτου)
Σταγόνες η ευτυχία! Σταγόνες,
στον απέραντο ωκεανό της καθημερινότητας,
βαδίζεις, αργά, νωχελικά
στο σταυροδρόμι της ζωής,
σέρνοντας βασανιστικά την ύπαρξή σου.
Kι εκεί που όλα μοιάζουν ίδια,
βουβά, μια βροχή παιχνιδιάρα,
στέλνει τις σταγόνες της,
να ταράξει τη στάσιμη σιωπή σου.
Σταγόνες ευτυχίας, πέφτουν απ’ τον ουρανό
στο χλωμό πρόσωπό σου,
να ξεπλύνουν της θλίψης το χρώμα.
Σταγόνες ευτυχίας, φτάνουν στην ψυχή,
χρυσά φτερά να ανοίξει,
να φτάσει στα σύννεφα,
φωλιά να φτιάξει.
Σταγόνες ευτυχίας,
σταματούν του ρολογιού
τους δείκτες, να μετρούν το χρόνο.
Σαν βροχής σταγόνες,
καταφθάνουν οι ελάχιστες στιγμές
ευτυχίας, να σου θυμίσουν ότι υπάρχεις,
ότι πορεύεσαι σε ένα ταξίδι μακρινό
που εμπόδια, γκρεμούς και κακοτοπιές
έχει στο πέρασμά σου.
Άνοιξε διάπλατα, τα χέρια
να κρατήσεις απαλά τις λιγοστές
σταγόνες ευτυχίας που τα ψιλόβροχο της μοίρας
με φειδώ στο διάβα σου θα στείλει . . . .
στον απέραντο ωκεανό της καθημερινότητας,
βαδίζεις, αργά, νωχελικά
στο σταυροδρόμι της ζωής,
σέρνοντας βασανιστικά την ύπαρξή σου.
Kι εκεί που όλα μοιάζουν ίδια,
βουβά, μια βροχή παιχνιδιάρα,
στέλνει τις σταγόνες της,
να ταράξει τη στάσιμη σιωπή σου.
Σταγόνες ευτυχίας, πέφτουν απ’ τον ουρανό
στο χλωμό πρόσωπό σου,
να ξεπλύνουν της θλίψης το χρώμα.
Σταγόνες ευτυχίας, φτάνουν στην ψυχή,
χρυσά φτερά να ανοίξει,
να φτάσει στα σύννεφα,
φωλιά να φτιάξει.
Σταγόνες ευτυχίας,
σταματούν του ρολογιού
τους δείκτες, να μετρούν το χρόνο.
Σαν βροχής σταγόνες,
καταφθάνουν οι ελάχιστες στιγμές
ευτυχίας, να σου θυμίσουν ότι υπάρχεις,
ότι πορεύεσαι σε ένα ταξίδι μακρινό
που εμπόδια, γκρεμούς και κακοτοπιές
έχει στο πέρασμά σου.
Άνοιξε διάπλατα, τα χέρια
να κρατήσεις απαλά τις λιγοστές
σταγόνες ευτυχίας που τα ψιλόβροχο της μοίρας
με φειδώ στο διάβα σου θα στείλει . . . .
* * *
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΕΛΕΝΑΣ ΛΙΑΤΟΥ
Η Έλενα Λιάτου είναι εκπαιδευτικός, συγγραφέας, εικονογράφος. Έχουν εκδοθεί παιδικά έργα της και ποιητικές συλλογές, ύστερα από βραβεύσεις.
Είναι μέλος του κύκλου ελληνικού παιδικού βιβλίου, της Γ.Λ.Σ, της Π.Ε.Λ, του Κυπριακού Συνδέσμου παιδικού βιβλίου και του Δικτύου «Διαβάζω για τους άλλους.» Έχει παρακολουθήσει «Σεμινάριο Ηχογράφησης» και ηχογραφεί παραμύθια και βιβλία για παιδιά με προβλήματα όρασης.
Πήρε μέρος σε έρευνες του κοινωνιολόγου Δ. Ζερβού, οι οποίες έχουν εκδοθεί και χρησιμοποιούνται σε πανεπιστημιακό επίπεδο. Συμμετέχει σε παρουσιάσεις σε Δημοτικές βιβλιοθήκες, φεστιβάλ, τηλεοπτικές, ραδιοφωνικές εκπομπές συμβάλλοντας στην προώθηση της παιδικής λογοτεχνίας.
Είναι υπεύθυνη σχολικής βιβλιοθήκης.
Παρακολούθησε στη «Σχολή Πατάκη» «Τμήμα Δημιουργικής Γραφής», στο «Ελεύθερο Πανεπιστήμιο» «Μαθήματα Λόγου για παιδιά και εφήβους» και πλήθος εκπαιδευτικών σεμιναρίων και το «εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής Βόλου» με καθηγητή τον Δ. Λεϊμονή, το 2016-2017 και 2017-2018. Επίσης έχει παρακολουθήσει πλήθος εκπαιδευτικών Συνεδρίων. Πρόσφατα συμμετείχε με υποτροφία στο 36ο Παγκόσμιο Συνέδριο τής IΒΒΥ, Αθήνα 2018.
Είναι μέλος κριτικής Επιτροπής Λογοτεχνικών διαγωνισμών του Λογοτεχνικού περιοδικού «Κέφαλος».
Γράφει παιδικό θέατρο, οργανώνοντας παραστάσεις ύστερα από σπουδές στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο στο «Σχολικό Θέατρο». Αρθρογραφεί σε παιδαγωγικά-λογοτεχνικά περιοδικά. Συγκεκριμένα αρθρογραφεί στο περιοδικό «Παράθυρο στην εκπαίδευση», εκδόσεις Ωρίων και στο περιοδικό «Πνοές λόγου και τέχνης», στο «lamvosart» και «Επίλλυον».
Συνεργάζεται με εκδόσεις Σμυρνιωτάκη, Εντύποις, Ωρίωνας, Δυάς, Οσελότος, Φυλάτος, Νοσταλγία, Ρουμελιώτη, Διάνυσμα, Πνοές Λόγου και τον κύκλο ελληνικού παιδικού βιβλίου, που κυκλοφόρησε το συλλογικό έργο «Το γέλιο κάνει καλό στο σχολείο» για φιλανθρωπικό σκοπό.
Στον συγκεκριμένο τόμο συνεργάστηκε με αξιόλογα ονόματα, όπως Α. Βαρελλά, Ε. Τριβιζάς, Β. Ηλιόπουλος, Χ. Μπουλώτης, Λ. Πέτροβιτς κ.α. Έχουν εκδοθεί 30 βιβλία της, ατομικά και συλλογικά. Είναι υπό έκδοση 3 ακόμη. Πολλά από αυτά βρέθηκαν υποψήφια για τα βραβεία Public στην κατηγορία Παιδική Λογοτεχνία. Ταξιδεύοντας στο μαγικό κόσμο των παραμυθιών ξαναγίνεται παιδί και με της φαντασίας τα φτερά υπόσχεται στους μικρούς φίλους ταξίδια μακρινά! Ταξίδια ονειρεμένα!!
Είναι μέλος του κύκλου ελληνικού παιδικού βιβλίου, της Γ.Λ.Σ, της Π.Ε.Λ, του Κυπριακού Συνδέσμου παιδικού βιβλίου και του Δικτύου «Διαβάζω για τους άλλους.» Έχει παρακολουθήσει «Σεμινάριο Ηχογράφησης» και ηχογραφεί παραμύθια και βιβλία για παιδιά με προβλήματα όρασης.
Πήρε μέρος σε έρευνες του κοινωνιολόγου Δ. Ζερβού, οι οποίες έχουν εκδοθεί και χρησιμοποιούνται σε πανεπιστημιακό επίπεδο. Συμμετέχει σε παρουσιάσεις σε Δημοτικές βιβλιοθήκες, φεστιβάλ, τηλεοπτικές, ραδιοφωνικές εκπομπές συμβάλλοντας στην προώθηση της παιδικής λογοτεχνίας.
Είναι υπεύθυνη σχολικής βιβλιοθήκης.
Παρακολούθησε στη «Σχολή Πατάκη» «Τμήμα Δημιουργικής Γραφής», στο «Ελεύθερο Πανεπιστήμιο» «Μαθήματα Λόγου για παιδιά και εφήβους» και πλήθος εκπαιδευτικών σεμιναρίων και το «εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής Βόλου» με καθηγητή τον Δ. Λεϊμονή, το 2016-2017 και 2017-2018. Επίσης έχει παρακολουθήσει πλήθος εκπαιδευτικών Συνεδρίων. Πρόσφατα συμμετείχε με υποτροφία στο 36ο Παγκόσμιο Συνέδριο τής IΒΒΥ, Αθήνα 2018.
Είναι μέλος κριτικής Επιτροπής Λογοτεχνικών διαγωνισμών του Λογοτεχνικού περιοδικού «Κέφαλος».
Γράφει παιδικό θέατρο, οργανώνοντας παραστάσεις ύστερα από σπουδές στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο στο «Σχολικό Θέατρο». Αρθρογραφεί σε παιδαγωγικά-λογοτεχνικά περιοδικά. Συγκεκριμένα αρθρογραφεί στο περιοδικό «Παράθυρο στην εκπαίδευση», εκδόσεις Ωρίων και στο περιοδικό «Πνοές λόγου και τέχνης», στο «lamvosart» και «Επίλλυον».
Συνεργάζεται με εκδόσεις Σμυρνιωτάκη, Εντύποις, Ωρίωνας, Δυάς, Οσελότος, Φυλάτος, Νοσταλγία, Ρουμελιώτη, Διάνυσμα, Πνοές Λόγου και τον κύκλο ελληνικού παιδικού βιβλίου, που κυκλοφόρησε το συλλογικό έργο «Το γέλιο κάνει καλό στο σχολείο» για φιλανθρωπικό σκοπό.
Στον συγκεκριμένο τόμο συνεργάστηκε με αξιόλογα ονόματα, όπως Α. Βαρελλά, Ε. Τριβιζάς, Β. Ηλιόπουλος, Χ. Μπουλώτης, Λ. Πέτροβιτς κ.α. Έχουν εκδοθεί 30 βιβλία της, ατομικά και συλλογικά. Είναι υπό έκδοση 3 ακόμη. Πολλά από αυτά βρέθηκαν υποψήφια για τα βραβεία Public στην κατηγορία Παιδική Λογοτεχνία. Ταξιδεύοντας στο μαγικό κόσμο των παραμυθιών ξαναγίνεται παιδί και με της φαντασίας τα φτερά υπόσχεται στους μικρούς φίλους ταξίδια μακρινά! Ταξίδια ονειρεμένα!!
.png)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Περιμένουμε τις απόψεις σας!