Συνέντευξη με τον Συγγραφέα Χρίστο Τσιαήλη (Μέλος κριτικής επιτροπής 1ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Ποίησης ΚΕΦΑΛΟΣ) - ΚΕΦΑΛΟΣ

To Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς για το βιβλίο, τη λογοτεχνία, την ποίηση, τους λογοτέχνες και τις τέχνες.

ΝΕΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Σάββατο 16 Ιουνίου 2018

Συνέντευξη με τον Συγγραφέα Χρίστο Τσιαήλη (Μέλος κριτικής επιτροπής 1ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Ποίησης ΚΕΦΑΛΟΣ)





Συνεχίζουμε την παρουσίαση των μελών της κριτικής επιτροπής του «1ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Ποίησης ΚΕΦΑΛΟΣ» του λογοτεχνικού περιοδικού μας. Σας υπενθυμίζουμε πως κάθε Σαββατοκύριακο και για όλο τον Ιούνιο θα παρουσιάζονται δύο μέλη από τη δεκαμελή κριτική επιτροπή, με μία συνέντευξη που θα δώσουν στον Εκδότη του Περιοδικού, Δημοσιογράφο και Λογοτέχνη, κ. Πλούταρχο Πάστρα.

Στη σημερινή μας παρουσίαση θα σας παρουσιάσουμε τον Συγγραφέα και Καθηγητή Αγγλικών κ. Χρίστο Τσιαήλη, ο οποίος απάντησε στις ερωτήσεις του κ. Πάστρα για το λογοτεχνικό του έργο. 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΧΡΙΣΤΟ ΤΣΙΑΗΛΗ 


Χ.Τ.: Αγαπητέ Κύριε Πάστρα, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω αρχικά για την επιλογή που κάνατε στο πρόσωπό μου για να διατελέσω κριτής στον Πανελλήνιο διαγωνισμό ποίησης του περιοδικού Κέφαλος. Είναι μεγάλη τιμή για μένα και τώρα που ο διαγωνισμός οδεύει προς την ολοκλήρωσή του οφείλω να ομολογήσω ότι είναι μια από τις πιο σημαντικές λογοτεχνικές εμπειρίες που είχα ποτέ. Και δεύτερον να σας ευχαριστήσω για τη συνέντευξη αυτή και τις ερωτήσεις σας.

1. Ποια θεωρείτε πως είναι τα καταλληλότερα κριτήρια για μία αντικειμενική λογοτεχνική κριτική;

Οφείλω να ξεκινήσω λέγοντας ότι η τέχνη γενικά ποτέ δεν κρίνεται με αυστηρά αντικειμενικά κριτήρια. Έχοντας πει αυτό, θα παραθέσω κάποια κριτήρια που θεωρώ ότι πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν, καθώς η υποκειμενική κριτική χωρίς πυλώνες στήριξής της εμπίπτει στον τομέα της «προτίμησης». Ο κριτής οφείλει να κρίνει πέρα από το προσωπικό του γούστο. Τέτοια κριτήρια θα αποτελούσαν η αισθητική εμφάνιση, συμπεριλαμβανομένης της μεταφοράς, της παρομοίωσης, της παρήχησης και της δημιουργίας εικόνων ανάλογων με το ύφος ή τη θεματική ενασχόληση του ποιήματος, χρήση τεχνάσματος ήχου, χρώματος ή μυρωδιάς. Επίσης η αρμονία και ο εσωτερικός ρυθμός είναι σημαντικά στοιχεία - ένα ποίημα πρέπει να διαβάζεται με ομαλότητα, οι ανώμαλες επιφάνειες οφείλουν να είναι λειασμένες ανά στίχο. Σημαντικό είναι και το «ωφέλιμο» σπάσιμο των στίχων όπως και ο σχηματισμός των στροφών. Ένα ποίημα οφείλει να έχει «χαρακτήρα» και «πρωτοτυπία». Η πρωτοτυπία μπορεί να είναι γλωσσική, να χρησιμοποιούνται με ανατρεπτικότητα τα γλωσσικά στοιχεία και τα σημεία στίξης, με φειδώ δε. Επίσης η πρωτοτυπία επιτυγχάνεται με λεκτικά ή νοηματικά παιχνίδια, με πρόκληση της λογικής και με γόνιμη αντίφαση και ειρωνική διάθεση. Τέλος πρέπει ένα ποίημα να πετυχαίνει και την αφαίρεση, με ισχυρή νοηματική φόρτιση μιας λέξης αντί της περιγραφής, με οικονομία στη σύνταξη, τα άρθρα και τις αντωνυμίες. Αυτά είναι μόνο μερικά από τα κριτήρια που μπορεί ένας κριτής να χρησιμοποιήσει, και –βεβαίως- πάνω από όλα η συνοχή στο νόημα του ποιήματος

2. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για την ποίηση, ποιος θα ήταν αυτός;

Η ποίηση είναι εικαστική γλώσσα, πρωτεργάτης της φιλοσοφικής σκέψης ως κύριος φορέας αφηρημένης σκέψης και αλληγορικής διάθεσης. Είναι επίσης προκάτοχος του πεζού λόγου και ρυθμιστής πολλών παραμέτρων της λογοτεχνίας της φαντασίας. Η ποίηση δεν είναι το σώμα ενός ποιήματος αλλά ο κόσμος στον οποίο αναφέρεται το κάθε ποίημα, εκεί που ταξιδεύει κάθε φορά ένας ποιητής για να έρθει πίσω με το ψήγμα από αυτά που έχει δει και βιώσει. Η ποίηση είναι ένας κόσμος παράλληλος και ανώτερος της πραγματικότητάς μας.

3. Πως βλέπετε την ποίηση σήμερα; Ποιο θεωρείτε πως θα είναι το μέλλον της;

Η ποίηση δεν μπορεί ποτέ να εκλείψει. Ο άνθρωπος είναι ευαίσθητο ον και παλεύει δια βίου για να πολεμήσει αυτή του την αδυναμία. Πολλοί άνθρωποι βρίσκουν δύναμη στο να περάσουν την ευαισθησία και τη συναισθησία τους στον καλλιτεχνικό λόγο. Οι ποιητές ξεκινούν να γράφουν από νεαρή ηλικία κι αυτό δείχνει την αρχετυπική και γηγενή της φύση ως ανθρώπινη έκφραση.

4. Γιατί γράφετε;

Θα απαντούσα ευκολότερα αν το ερώτημα ήταν «γιατί δεν σταματάτε να γράφετε»;. Μπορείτε να φανταστείτε την απάντησή μου. 

5. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;

Ασχολούμαι το ίδιο με το πεζό όσο και με την ποίηση, από τη μορφή του χάικου σε μακροσκελή ποιήματα, έπειτα σε διηγήματα, (έχω εκδόσει δύο συλλογές διηγημάτων) ως το μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας. Έχω επίσης γράψει και μερικά θεατρικά έργα.


6. Μιλήστε μας για το έργο σας.

Παρόλο που δεν θεωρώ ότι συγγραφέας είναι μόνο αυτός του οποίου έχουν εκδοθεί βιβλία, θα μιλήσω μόνο για αυτά και για δημοσιεύσεις, καθώς έχω και πολύ έργο ανέκδοτο, πολύ περισσότερο από αυτό που μου έχει εκδοθεί. Έχω λοιπόν το “Throwing Dice on a Chessboard”, 2010, “The Green Divorce”, 2012, “Klotho Surfaces – The Omniconstants Trilogy”, 2016 και το «Ψωμί», 2017. Έχω συνεργαστεί με τους εκδοτικούς οίκους Authorhouse, Armida και Γκοβόστης. Επίσης ποίηση και διηγήματά μου έχουν παρουσιαστεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και ανθολογίες σε Κύπρο, Ελλάδα, ΗΠΑ, Καναδά και Αυστραλία.

7. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;

Το Confiteor του Καμπρέ. Το συστήνω σε αναγνώστες με υπομονή και αυτούς που αρέσκονται στη λογοτεχνική καινοτομία. 

8. Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;

Δεν μου αρέσει να είμαι αποθαρρυντικός προς τους νέους που έχουν ξεκινήσει τα πρώτα τους βήματα, άλλωστε έχω περάσει κι εγώ από εκεί, και ακόμη δεν θεωρώ ότι έχω ξεπεράσει αυτό το όριο του «νέου λογοτέχνη», είμαι στα μισά ίσως του πρώτου σταδίου. Αυτό που ίσως θα παρατηρούσα είναι ότι ο δρόμος είναι δύσκολος, δύσβατος και εμπεριέχει πολλούς κινδύνους, κυρίως όταν ο ενθουσιασμός είναι υπέρμετρος και η υπομονή λίγη. Χρειάζεται πολλή δουλειά πριν ένας νεαρός συγγραφέας αρχίσει να παρουσιάζει το έργο του, γιατί αν ξεκινήσει να παρουσιάζει έργο που είναι ανώριμο και λάβει εγκωμιαστικά σχόλια από φίλους, θα είναι δύσκολο να ξεφύγει από αυτό και να το εξελίξει. Πάνω από όλα να μην επαναπαύεται και να ψάχνει συνεχώς. Και να μαθαίνει τη γλώσσα με κάθε τρόπο για να ελίσσεται εύκολα στις απαιτήσεις της γραφής με την οποία καταπιάνεται, κι αυτό ισχύει με κάθε νέο πόνημα. Το κάθε αφήγημα πρέπει να έχει και την κατάλληλη γλώσσα που θα το στηρίξει. Η επιμονή είναι επίσης σημαντική αρετή, αλλά ποτέ πίεση προς τους άλλους. Ο αγώνας να είναι πάντα εσωτερικός.

9. Ποιος  ή ποιοι είναι ο αγαπημένος συγγραφέας ή οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Κύριε Πάστρα μετά λύπης μου σας ενημερώνω ότι ούτε κι εσείς θα καταφέρετε να με στριμώξετε για να ονομάσω έναν ή δύο συγγραφείς. Ή όλους ή κανένα. Τέλος πάντων, αφού επιμένετε, θα πω μερικούς, με όλη την αγάπη μου για όσους δεν αναφέρω: Φρανς Κάφκα, Ντοστογιέφσκι, Τολστόι, Τσέχωφ, Κούντερα, Κάθριν Νέβιλ, Νταν Μπράουν, Μαρκέζ, Ιούλιος Βερν, Ασίμωφ, Όργουελ, Καμύ, Άγκαθα Κρίστι, Τόλκιεν, Τζόυς, Φόκνερ, Μίτσιελ, Φίλιπ Λάρκιν, Τένεσι Ουίλιαμς, Καζαντζάκης, Σαμαράκης, Καβάφης, Καββαδίας, Δημουλά. Αγαπώ και πάρα πολλούς άλλους, ήδη όμως έχω πει αρκετούς για να καταλάβετε ότι δεν είμαι ο άνθρωπος που διάβαζε ποτέ μόνο ένα είδος αλλά ο,τιδήποτε έχει σταθεί και αντέξει στη λογοτεχνία. Μου αρέσει η λογοτεχνική πρόκληση κάθε είδους, είναι πολύ μεγάλος ο κόσμος της λογοτεχνίας, πολύ μεγαλύτερος από τον κόσμο που ζούμε, κάθε συγγραφέα το μυαλό είναι και ένα νέο παράλληλο σύμπαν. Όσα περισσότερα επισκεφτώ τόσο πιο ολοκληρωμένος αισθάνομαι ως αναγνώστης. 

10. Πείτε μας λίγα λόγια για το νέο σας βιβλίο.

Το τελευταίο μου βιβλίο είναι το ΨΩΜΙ με τις εκδόσεις Γκοβόστη. Πρόκειται για σπονδυλωτό αφήγημα με δεκατέσσερα διηγήματα. Υπάρχουν διάφοροι χαρακτήρες, άλλοι μιλάνε σε α’ πρόσωπο, άλλοι σε β’ πρόσωπο, άλλοι αφήνονται στην αφήγηση ενός ουδέτερου γ’ προσώπου. Όλες όμως οι ιστορίες εξετάζουν τον εξανδραποδισμό του ανθρώπου από το σύστημα. Το αφήγημα επιχειρεί να περάσει από το παρόν στο απώτερο μέλλον της ανθρωπότητας, χρησιμοποιώντας επιστημονικά και φιλοσοφικά εργαλεία για να δώσει διόδους διέλευσης στους χαρακτήρες του. Ο τίτλος έχει επιλεχθεί τόσο λόγω του ομώνυμου διηγήματος στο μέσο του βιβλίου, όσο και στη δική μου πεποίθηση ότι το συγκεκριμένο βιβλίο μέσα έχει εδώδιμη ψίχα όσο και αν ο αναγνώστης, προβάλλοντας τις δικές του άμυνες, σε μεγάλο μέρος του βιβλίου συναντά τη σκληρή κρούστα να τον «δυσκολεύει». Σκοπός μου βεβαίως δεν είναι να δυσκολεύω τον αναγνώστη μου αλλά να τον κρατάω σε εγρήγορση, να ανακαλύψει τα βαθύτερα νοήματα, τα οποία δεν είναι κρυμμένα ανά διήγημα μόνο, αλλά και στις συνδέσεις μεταξύ των διηγημάτων και στην εξέλιξη των συμβόλων. Αυτός είναι και ο κατ’ εξοχήν ορισμός του σπονδυλωτού αφηγήματος. 
Σας ευχαριστώ πολύ. 

                                *     *     *

Νέες Οδηγίες #250 ξέρω τι άδειασε τον Νείλο
(ποίημα του Συγγραφέα Χρίστου Τσιαήλη) 


μία μικρή γωνιά απομένει
μία λακκούβα με ίλη
ο τελευταίος άνθρωπος να πίνει
να λούζεται
να δροσίζεται
να βλέπει ευτυχισμένος
πώς αντικατοπτρίζεται
στη γλασερή επιφάνεια
η τελευταία όρθια πυραμίδα.


Εκείνη ερωτευμένη μαζί του
Αυτός στην όψη της να προβάλλει 
το χαμένο χαρτί του
κι ανάμεσά τους η γωνία
να είναι και να μην είναι
στις είκοσι μοίρες
[πώς ολοένα 
χαμηλότερος ετούτος,
η πυραμίδα μαγεμένη
τον ακολουθεί
στην πτώση
βυθιζόμενη αέναα 
εν ρυθμώ]


Εν κλαυθμώ
αλλού σ' άλλα μέρη
ρωγμές σ' αποξηραμένα έλη
κιτρινισμένοι κροκοδείλων σκελετοί
και τρυπημένοι της Σφίγγας 
οι θελκτικοί γλουτοί.


Ήταν απρόσμενο ετούτο το μαντάτο
μα το δεχτήκαν στωικά
κι ήπιανε χωρίς καμιά διαμαρτυρία
από μια γουλιά
ήταν πολλοί, πάρα πολλοί 
οι δυσαρεστημένοι
που μαζευτήκαν 
για τον ύστατο αποχαιρετισμό
και ήταν αρκετοί 
για να στερέψει ο Νείλος
και να τελειώσει 
γύρω από τον Ήλιο
η πορεία του φωτός.


Ήρθε 
χωρίς
πυρήνα
χωρίς 
ροπή
χωρίς 
αέρα 
χωρίς 
το 
χωρίς
και
χωρίς 
τις έννοιες
το
σκοτάδι
επί
γης

Κι αν έχεις ήδη φανταστεί 
κόκκαλα λευκά
πλάι στων κροκοδείλων
την άγρια θωριά,
-να είσαι σίγουρος-
εις εξ αυτών
ποτέ δεν θα γενείς
και θα υψώνονται για σένα
πάντα πυραμίδες
σ' όποια γη
κι αν τελικά θελήσεις
τη γουλιά
να πιεις.


 *     *     *

Νέες Οδηγίες #293 Αμίαντος Δεσμώτης
(ποίημα του Συγγραφέα Χρίστου Τσιαήλη) 


Είμαι κι εγώ μολυσμένο υλικό
εισχώρησα και χάλασα
την τέλειά σου ύπαρξη
στον κόσμο σου απλώθηκα
διείσδυσα στο μάγμα σου
τον κωδικό σου διείδα
έγινα απαραίτητος
έγινα ο Πυλώνας
ο Τοίχος έγινα
η ανάγκη σου
αυτό που ακουμπούσες


[τι μου διαμαρτύρεσαι
τι με κοιτάς με μίσος]


Στα λόγια μου ψάχνεις ηθική,
πόσο ίδιοι είμαστ' εγώ κι εσύ,
στην τιμωρία μου ψάχνεις δικαίωση
μα πόσο μας αξίζει 
τώρα η ματαίωση
και η διαπραγμάτευση
χειρότερη τη σχέση μας
πρόκειται να την κάνει


Άνοιξες πόλεμο οικτρό
σε ένα μάτσο άφθαρτες ίνες
κι όσο με βασανίζεις
για το μιασμένο μου υλικό
κι όσο ξεχνάς 
το κρέας το ανθρώπινο 
πόσο πιο σατανικό 
από εμένα υπήρξε πάντα
κι όσο με καταστρέφεις 
χειρότερο τέρας θρέφεις
και πιο επιθετικό
θα ήθελα να μην ήμουνα αυτό
που θα σε καταστρέψει
μα θα είμαι εσύ όσο θα είσ' εγώ
και δεν θα σου εξηγήσω.


Με εξαφάνισες,
με χάλασες 
μα δεν θα με ξεχάσεις,
στο Τρόοδος όποτ' εκδράμεις
γκρίζο στην άκρη του ματιού
θα βλέπεις πάντα εκεί,
ό,τι και να βλαστήσει,
όσο και να με κρύψουν
πάντα στη γλώσσα σου εγώ
πάντα στη μνήμη


[με την μπουλντόζα ρίχνεις 
κι άλλη σάρκα μου
το δέρμα σου με φόβο ξύνεις 
πιο αθώος από μύρια κακά γύρω σου
πιο αθώος κι από εσένα
θα φέρω την Ευθύνη
θα μείνω εσαεί εκεί
πισθάγκωνα δεμένος
πας του βουνού το διάσελο
μια ανάμνηση της έτερης κάθαρσης
σαν ένα πλασέμπο χάπι]


Πώς το όνομά μου να αφαιρεθεί
από τους χάρτες σου,
πώς να διαλυθώ στη φύση
σαν είμαι ήδη μέσα σου
στον κωδικό αποτυπωμένος
το έβδομο ψηφίο
και πάνω στο περιτόναιο
ο αποδιοπομπαίος;


[Για όσους με ονειρεύτηκαν
ελεύθερο από 'σένα
δίκαια θα χαριστώ]




*     *     *



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΧΡΙΣΤΟΥ Ρ. ΤΣΙΑΗΛΗ


Ο συγγραφέας Χρίστος Ρ. Τσιαήλης γεννήθηκε στη Λευκωσία, Κύπρο το 1974. Καθηγητής Αγγλικών, είναι απόφοιτος του Πανεπιστημίου Κύπρου. Ανάμεσα σε άλλες δραστηριότητες είναι ενεργός αθλητής τριάθλου και μαραθωνοδρόμος. Ταξιδεύει πολύ, καταγράφει αναμνήσεις από παντού και μετουσιώνει αυτές τις αναμνήσεις μαζί με τις παρατηρήσεις του για την ανθρώπινη συμπεριφορά, σε όλα τα είδη (ποίηση, διήγημα, μυθιστόρημα, θέατρο). Η γραφή του τείνει προς ένα πλέγμα κοινωνικού, ψυχολογικού και φιλοσοφικού προβληματισμού.
Ποιήματα και πεζογραφήματά του στην ελληνική και την αγγλική γλώσσα έχουν εμφανιστεί σε συλλογές, λογοτεχνικά περιοδικά, και σε ανθολογίες μετά από διακρίσεις σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, όπως τα διεθνή λογοτεχνικά περιοδικά ‘ArtAscent’, ‘Poets and Dreamers’, ‘Parousia’, ‘In Focus’ ‘Diasporic Literature’, 4η Ομαδική Ποιητική Συλλογή εκδόσεων Διάνυσμα, postcard project ‘From Cyprus With Love’, κλπ.  Επίσης διηγήματά του παρουσιάζονται στην ανθολογία ‘Η Πόλη Αυτό Το Βράδυ: Αθήνα’, εκδόσεις Poema, στην ανθολογία ‘Φαντασμαγορία 2017: Αδιέξοδο’ και στην Πρώτη Κυπριακή Ανθολογία του Φανταστικού ‘Το Ποτάμι του Χρόνου’,  2017, όπου συμμετέχει με δύο διηγήματα. Επίσης μετά από διάκριση στον Πανελλήνιο διαγωνισμό ‘Παράξενες Μέρες’, διήγημά του στην Ανθολογία ‘Παράξενοι Έρωτες’, 2017. Το θεατρικό του ‘Στρείδια’ πήρε έπαινο στον λογοτεχνικό διαγωνισμό του ΕΤΕΠΚ Κερατσινίου, Αθήνα 2017. Το θεατρικό του ‘Δοχεία’ πήρε έπαινο στον λογοτεχνικό διαγωνισμό της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών, 2017. Το ποίημα του ‘Στο Ληξιαρχείο του Χρόνου’ πήρε διάκριση στον Διαγωνισμό Ulysses 2018.
Στα βιβλία του συγγραφέα περιλαμβάνονται η συλλογή διηγημάτων ‘Throwing Dice on a Chessboard’, 2010, η ποιητική συλλογή ‘The Green Divorce’, 2012, το ‘Klotho Surfaces’, και το πρώτο μυθιστόρημα από την Τριλογία Επιστημονικής Φαντασίας – ‘The Omniconstants Trilogy’, 2016. Το πιο πρόσφατό του βιβλίο, ‘Ψωμί’, 2017, αποτελεί μια σπονδυλωτή συλλογή διηγημάτων.
Ο συγγραφέας αρθρογραφεί σε λογοτεχνικά περιοδικά σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Έχει κληθεί ως κριτής σε διαγωνισμούς Λογοτεχνίας και εκπαιδευτής σε σεμινάρια λογοτεχνικής γραφής.

Blog:  www.tsiailisworld.blogspot.com
Facebook: www.facebook.com/c.r.tsiailis/ 
Τwitter: @tsiailisworld
e-mail: chrisma4el@cytanet.com.cy


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Περιμένουμε τις απόψεις σας!