ΑΝΕΙΠΩΤΟΣ ΔΡΟΜΟΣ (ποίημα)

ΑΝΕΙΠΩΤΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

Βλέμμα χλωμό,
μάτια θολά
στην απέναντι πλευρά.
σκιές ανάμεσά μας,
σαν γκιλοτίνες που καρτερούν.
τοπίο μουδιασμένο, σαν ομίχλη
μιαν ανάμνηση!
πόνος, πίκρα 
πλάγιασαν σαν τοίχος,
σαν μια αρχαία τραγωδία!
και συλλογίζομαι,
γιατί χαθήκαμε;

Δακρυσμένος κρίνος