Συνέντευξη με τη λογοτέχνιδα Αικατερίνη Χριστοδούλου - ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ - ΚΕΦΑΛΟΣ

To Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς για το βιβλίο, τη λογοτεχνία, την ποίηση, τους λογοτέχνες και τις τέχνες.

ΝΕΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2020

Συνέντευξη με τη λογοτέχνιδα Αικατερίνη Χριστοδούλου - ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ

 


Ο «ΚΕΦΑΛΟΣ - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» έχει ξεκινήσει μία νέα δράση με τίτλο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ» (ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ 4ο ΤΟΜΟ γίνονται δεκτές έως τις 31/12/2020 - ΥΠΟΒΟΛΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ: ΕΔΩ) και προσκαλεί όλους τους Λογοτέχνες, Ποιητές και Συγγραφείς να συμμετάσχουν σ' αυτήν. Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η προβολή μέσω αφιερωμάτων και συνεντεύξεων των σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητών και Συγγραφέων, είτε έχουν εκδώσει κάποιο βιβλίο είτε όχι και η δημιουργία του τέταρτου τόμου της «Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία έχει συσταθεί σε μία ανεξάρτητη ιστοσελίδα με τη μορφή ηλεκτρονικών τόμων και την έκδοση δωρεάν e-book.
Στη σημερινή μας παρουσίαση στα πλαίσια της δράσης: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ», θα σας παρουσιάσουμε τη λογοτέχνιδα, Αικατερίνη Χριστοδούλου, η οποία συμμετέχει στην «Εγκυκλοπαίδεια Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών» και απάντησε στις ερωτήσεις του Δημοσιογράφου, Λογοτέχνη και Εκδότη του Περιοδικού Κέφαλος, κ. Πλούταρχου Πάστρα, για το λογοτεχνικό της έργο, τα βιβλία και τη λογοτεχνία. 


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ


1. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;

Η Τέχνη του λόγου όπως μαρτυρεί και η ίδια η λέξη. Και όπου λόγος, ίσον ελευθερία. Για εμένα αυτό είναι και το απόλυτο.

2. Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;

Μέσα στο μαζικοποιημένο πλέον κόσμο που ζούμε, δυστυχώς η λογοτεχνία χάνεται και παραμερίζεται. Και ειδικότερα η νέα γενιά στερείται τα πάμπολλα οφέλη που θα μπορούσε να της προσφέρει. Η ενασχόληση με την Τέχνη διευρύνει την πνευματικότητα και παραγωγικότητα, καθώς και την κριτική ικανότητα του νου. Εμβαθύνουμε περισσότερο στην ιστορία της μητρικής μας γλώσσας και της εθνικής μας συνείδησης. Αποβάλλουμε προκαταλήψεις και τυχόν λανθασμένες πεποιθήσεις μαθαίνοντας μέρα με τη μέρα νέους τρόπους αφύπνισης του μυαλού. Αναγνωρίζουμε και ανασυνθέτουμε συμπεριφορές, ευαισθησίες και αισθήματα. Με λίγα λόγια καλλιεργούμε εκ νέου τον ίδιο μας τον εαυτό.

3. Η ποίηση στις ημέρες μας δεν έχει τη θέση που κατείχε παλαιότερα. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό και πως θεωρείτε ότι θα είναι το μέλλον της;

Αναμφισβήτητα, με το πέρασμα των χρόνων, οι καταστάσεις, τα γεγονότα, οι άνθρωποι και εξ ολοκλήρου η κοινωνία στην οποία ζούμε αλλάζει. Ο κάθε ποιητής υιοθετεί τα δικά του χαρακτηριστικά γνωρίσματα και σε συνδυασμό με τις προσωπικές του εμπειρίες, συνθέτει τα δημιουργήματα του. Καθ’όλη αυτή τη διαδικασία και σύμφωνα πάντοτε με τις εκάστοτε συνθήκες, ο ρόλος της ποίησης ήταν άλλοτε καταλυτικός κι άλλοτε «διακοσμητικός». Υπήρξαν στιγμές όπου η ανθρωπότητα χρειαζόταν αυτή τη στήριξη, αυτή τη φωνή όπως λέω εγώ, που θα τους αφύπνιζε, θα τους ξεσήκωνε και θα τους συμπονούσε στη δύσκολη περίοδο της ζωής τους. Η ποίηση λειτουργούσε λοιπόν ως ταγός στην πνευματικότητα. Στη σημερινή εποχή όμως, την εποχή της ρηχότητας, η ποίηση λειτουργεί διακοσμητική για το μεγαλύτερο ποσοστό ανθρώπων, και πραγματικά με λυπεί. Όσο για το μέλλον της..αβέβαιο. Το μόνο σίγουρο είναι πως όσο υπάρχουν άνθρωποι με αστείρευτη αγάπη προς αυτήν, πάντοτε θα είναι προστατευμένη.
 
4. Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση. Τι σημαίνει για σας ποίηση;

Καθόλου δύσκολη, θα συμπληρώσω. Ποίηση για εμένα είναι συναίσθημα. Και όπου συναίσθημα θα προσθέσω πάθος. Πάθος για τη ζωή και για το άγνωστο που ανοίγεται εμπρός της. Ένα κομμάτι χαρτί, ένα μολύβι και βουτάμε στο συναίσθημα. Βέβαια αυτό προϋποθέτει να είσαι δεινός κολυμβητής. Είναι βαθιά τα νερά του ψυχικού κόσμου.

5. Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;

Όλα ξεκίνησαν μια μαγική καλοκαιρινή νύχτα του 2019, καθώς απολάμβανα τη βόλτα μου στο λιμάνι της γενέτειρας μου, της Θεσσαλονίκης. Μου φαίνεται ακόμη περίεργο πως μια νύχτα μπορεί να σταθεί καταλυτική και να αποτελέσει το έναυσμα της δημιουργίας σου. Έντονα συναισθήματα, συνοδευόμενα από διλήμματα και αποφάσεις με οδήγησαν στο να πιάσω μολύβι και χαρτί και απλά να γράψω, ό, τι και όσα ένιωθα.

6. Γιατί γράφετε;

Γιατί με εκφράζει. Νιώθω τόσο ελεύθερη και τόσο δυνατή την ώρα που δημιουργώ που πραγματικά δε μπορώ να το περιγράψω. Είναι κάτι το ασύλληπτο και δε χωράει λογική. Τα συναισθήματα μου βρέθηκαν στο ζενίθ και η πένα πήρε φωτιά. Τόσο απλά.

7. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας; 

Δεν έχω κάποια συγκεκριμένη πηγή έμπνευσης στο μυαλό μου. Μπορεί να είναι μια ιδέα, ένας άνθρωπος, μια μελωδία, μια μυρωδιά. Μπορεί να είναι ένα φύλλο πεσμένο στο χώμα. Οτιδήποτε μου κεντρίσει το ενδιαφέρον και με προκαλεί να δημιουργήσω.

8. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;

Έχω καταπιαστεί με την ποίηση που για κάποιο ανεξήγητο λόγο, η ροή της γραφής κυλάει αβίαστα χωρίς περαιτέρω επεξεργασίες. Μαγεύομαι με την απλότητα και συγχρόνως την πολυπλοκότητα των λέξεων και εννοιών, γιατί αν μη τι άλλο, όλα είναι λέξεις..Λέξεις.

9. Μιλήστε μας για το λογοτεχνικό σας έργο.

Ξεκίνησα να δημοσιεύω το έργο μου στη συγγραφική πλατφόρμα του Wattpad, που όλως τυχαίως εντόπισα, χωρίς να περιμένω κάποια ανταπόκριση, όμως διαψεύστηκα και διαψεύστηκα ευχάριστα. Η ποιητική μου συλλογή « Ζωή και Ποίηση» αγαπήθηκε και εκτοξεύεται καθημερινά όλο και πιο ψηλά χάρη στη στήριξη των αναγνωστών μου.Τα ποιήματα μου, κατά κύριο λόγο, στο μεγαλύτερο μέρος τους είναι ρομαντικά και ερωτικά. Αποτυπώνουν συναισθήματα μοναξιάς, ήττας, πόνου και ανεκπλήρωτου πάθους. Ελάχιστα από αυτά θα τα χαρακτήριζα και φιλοσοφικά καθώς αναφέρονται σε στάσεις ζωής, ανθρώπων, συμπεριφορών. Οι πρωταγωνιστές των ιστοριών μου συνήθως είναι ένα ζευγάρι που για πολλούς λόγους δε μπορούν να είναι μαζί, η μια γυναίκα που εκφράζει απροκάλυπτα τον ερωτισμό της για ένα πρόσωπο που τη στιγμάτισε στην πορεία της ζωής της.

10. Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;

Η συγγραφή δεν έχει ώρα για εμένα. Οποιαδήποτε στιγμή μου χτυπήσει η έμπνευση την πόρτα της ψυχής, γράφω. Έχει τύχει πολλές φορές να ξυπνήσω κατά τη διάρκεια της νύχτας και να αρχίσω να δημιουργώ.

11.  Πως είναι η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης;

Στα δύσκολα και απαιτητικά χρόνια που διανύουμε ως κοινωνία, ο λογοτέχνης λαμβάνει άπειρα ερεθίσματα από το περιβάλλον στο οποίο δρα. Αυτό έχει ως συνέπεια, να ευαισθητοποιεί, κινητοποιεί, εμπνέει και οδηγεί τον συγγραφέα να δημιουργεί όλο και περισσότερο.

12. Πως θα χαρακτηρίζατε τη λογοτεχνική παραγωγή σήμερα;

Αναμφισβήτητα υπάρχει πληθώρα βιβλίων που ικανοποιούν όλα τα γούστα των αναγνωστών, από τον πιο απλό ως τον πιο απαιτητικό. Βέβαια κατά την προσωπική μου γνώμη και η λογοτεχνία έχει υποστεί φθορά τόσο στο θέμα της εκδοτικής πρακτικής όσο και στους συγγραφείς και το περιεχόμενο των έργων τους.

13. Ποιο θεωρείτε πως είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός Best Seller;

Η αλήθεια, η ειλικρίνεια  και η απήχηση του συγγραφέα στην ψυχή του αναγνώστη.

14. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε; 

Δε θα μπορούσα σε καμία περίπτωση να αλλάξω την αίσθηση που μου αφήνει το έντυπο βιβλίο στα χέρια μου. Απ’το ξεφύλλισμα του, μέχρι τη μυρωδιά της φρέσκιας σελίδας. Βέβαια και το ηλεκτρονικό βιβλίο το θεωρώ πολύ καινοτόμο και εύχρηστο, αν και προσωπικά με κουράζει η ανάγνωση μέσα από μια οθόνη.

15.  Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;

Να είναι ο εαυτός του, να πρεσβεύει με τόλμη τις αξίες και τα ιδανικά του δίχως φόβο και να μην επηρεάζεται από κανέναν και τίποτα. 

16. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;

Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα, είναι το «Το χαμόγελο του δράκου» της Αλκυόνης Παπαδάκη.  Ένα βιβλίο που άγγιξε βαθιά τον ψυχικό μου κόσμο.

17. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Δηλώνω ερωτευμένη με την ποίηση του Καβάφη, θα μπορούσα να τον μελετάω κάθε μέρα, τον Οδυσσέα Ελύτη τον Καζαντζάκη, τον Βιζυηνό και τον Παπαδιαμάντη. Μαγεύτηκα από τη δεινότητα του λόγου του Τάσου Λειβαδίτη, του Μ.Καραγάτση, του Κ.Χρηστομάνου της Αλκυόνης Παπαδάκη, της Λένα Μαντά, και της Κικής Δημουλά..

18. Ποια είναι τ’ αγαπημένα σας βιβλία;

Ιδιαίτερη αδυναμία έχω στην ποίηση κατά κύριο λόγο, στα ερωτικά και αστυνομικά μυθιστορήματα. Αγαπημένο βιβλίο η «Κερένια κούκλα» του Κ.Χρηστομάνου και το «Όφις και Κρίνο» του Νίκου Καζαντζάκη.

19. Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;

Δε γνωρίζω μέχρι πότε θα γράφω. Αυτό είναι άγνωστο. Ξέρω όμως πολύ καλά μέσα μου, πως όσο συνεχίζω να μαθαίνω, να μελετώ και να κάνω αυτό που αγαπώ, θα είμαι πραγματικά ευτυχισμένη. Ως όνειρο ζωής, θα ήθελα κάποια στιγμή να κρατήσω στα χέρια μου τους «καρπούς» της γραφής μου.



*     *     *

Κρυώνω μάνα
(της Αικατερίνης Χριστοδούλου)


Ο κόσμος ετούτος που γεννοβολάει
και θρέφει ψυχές και σώματα μιας προκαθορισμένης 
τετελεσμένης διεργασίας 
με κρατεί 
δέσμια 
αδυνατώ να σαλέψω 
να κραυγάσω

Μάνα ακούς

Έρμαιο μαζοποιημένο 
Όργανο εξουσίας 
Ένα πιόνι που δε θέλει να ακολουθήσει τους κανόνες 
Γλίστρησε και ξέφυγε από το ταμπλό με το παιχνίδι 
εν εξελίξει 
και εκείνο ελεύθερο παραγκωνίζεται στην άκρη της ζωής μα έχοντας το κεφάλι ψηλά 
Όχι ηττημένο 
Μα νικημένο από τον ίδιο του τον εαυτό

Μάνα είναι αργά

Δεν έχω χρόνο για άλλη παρτίδα

Μάνα..

Κρυώνω μάνα ..

Κρυώνω..

 
Από την Ποιητική της συλλογή «Ζωή και Ποίηση» που θα βρείτε στην ηλεκτρονική πλατφόρμα του Wattpad.

Σύνδεσμος: 



Bέλη
(της Αικατερίνης Χριστοδούλου)

 
Μη μου κλαίς μάτια μου 
Μη μου σεκλετίζεσαι

Ποιος κατάφερε να μάθει στον τυφλό τον έρωτα ;

Δεν πρόσεξε τα βέλη σου 
Δε θέλησε να τα προσέξει 
Όσο περίτεχνα και με μεράκι εσύ γυάλισες
Άστραφταν κορίτσι μου 
Καθρέφτιζαν όλη σου τη λάμψη

Αλλά, ποιος κατάφερε να μάθει στον τυφλό τον έρωτα ;



Θλῖψις
(της Αικατερίνης Χριστοδούλου)


Κρυμμένο άσμα στεναγμών 
που σαν καρπός βλασταίνει 
αγάλι αγάλι ξεθαρρεύει 
γεννώντας κλωνάρι 
λαβαντούλας λυγερό
Βάλσαμο παρήγορο 
μέσα απ' τα στήθη τα στητά
μ' αρώματα ντύνει 
το ναρκωμένο τούτο σώμα

Μ' έμμισχο αγριολέβαντο ομοιώ
με φύλλα εριώδη
μα ανίκανο να γιάνω του έρωτα τις ανοιχτές πληγές

Μίλα και πες μου νύμφη βιολετί 
Που να βρω γιατρικό 
να ανθίσει πάλι απ' την αρχή ο κήπος της ζωής 
Με ευωδιές να γιομίσει
Μελωδίες της ψυχής 
νότες μανόλιας
ροδοδάφνης
λιατρίς

Να ανακαλώ ξανά εσέ
Πάλλευκη Ίρις ζηλευτή


*     *     *




ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

Η Αικατερίνη Χριστοδούλου γεννήθηκε το 1996 και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπουδάζει στο τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, και ειδικεύεται στη Μεσαιωνική και Νεοελληνική Φιλολογία. Τα ενδιαφέροντα της διευρύνονται και στον κλάδο ομορφιάς, καθώς έχει λάβει διακρίσεις σε διαγωνισμούς, μιας και είναι απόφοιτος σχολής  Αισθητικής και Κομμωτικής Τέχνης. Αναρτά το έργο της στη συγγραφική πλατφόρμα του Wattpad με τίτλο «Ζωή και Ποίηση». Αρθρογραφεί σε ιστολόγια ψυχαγωγίας και περιοδικά, και είναι συντάκτης στο λογοτεχνικό blog «Ονείρων Πένες». Ποιήματα της έχουν αναρτηθεί και δημοσιευθεί σε ηλεκτρονικά - έντυπα περιοδικά και σελίδες τέχνης. Δηλώνει λάτρης της ποίησης και της λογοτεχνίας. Μελλοντικό της όνειρο είναι να κρατήσει στα χέρια της τους «καρπούς» της γραφής της.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Περιμένουμε τις απόψεις σας!