Συνέντευξη με τη λογοτέχνιδα Μαρία-Ελένη Μωυσίδου - ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ - ΚΕΦΑΛΟΣ

To Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς για το βιβλίο, τη λογοτεχνία, την ποίηση, τους λογοτέχνες και τις τέχνες.

ΝΕΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Τετάρτη 1 Ιουλίου 2020

Συνέντευξη με τη λογοτέχνιδα Μαρία-Ελένη Μωυσίδου - ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ




Ο «ΚΕΦΑΛΟΣ - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» έχει ξεκινήσει μία νέα δράση με τίτλο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ» (ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ 4ο ΤΟΜΟ γίνονται δεκτές έως τις 31/12/2020 - ΥΠΟΒΟΛΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ: ΕΔΩ) και προσκαλεί όλους τους Λογοτέχνες, Ποιητές και Συγγραφείς να συμμετάσχουν σ' αυτήν. Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η προβολή μέσω αφιερωμάτων και συνεντεύξεων των σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητών και Συγγραφέων, είτε έχουν εκδώσει κάποιο βιβλίο είτε όχι και η δημιουργία του τέταρτου τόμου της «Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία έχει συσταθεί σε μία ανεξάρτητη ιστοσελίδα με τη μορφή ηλεκτρονικών τόμων και την έκδοση δωρεάν e-book.
Στη σημερινή μας παρουσίαση στα πλαίσια της δράσης: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ», θα σας παρουσιάσουμε τη λογοτέχνιδα, Μαρία-Ελένη Μωυσίδου, η οποία συμμετέχει στην «Εγκυκλοπαίδεια Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών» και απάντησε στις ερωτήσεις του Δημοσιογράφου, Λογοτέχνη και Εκδότη του Περιοδικού Κέφαλος, κ. Πλούταρχου Πάστρα, για το λογοτεχνικό της έργο, τα βιβλία και τη λογοτεχνία. 


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΜΑΡΙΑ-ΕΛΕΝΗ ΜΩΥΣΙΔΟΥ


1. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;

Είναι η τέχνη του λόγου, με την οποία μπορεί κάποιος να πλάθει εικόνες και μέσω αυτών να οδηγεί τον αναγνώστη σε αναζήτηση τροφής για σκέψη. 

2. Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;

Απελευθέρωση από τα δεσμά της καθημερινότητας, προβληματισμό, ψυχική ανάταση, κίνητρο αλλαγής  τρόπου σκέψης.

3. Η ποίηση στις ημέρες μας δεν έχει τη θέση που κατείχε παλαιότερα. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό και πως θεωρείτε ότι θα είναι το μέλλον της;

Η Ποίηση πάντα απευθυνόταν σε συγκεκριμένο κοινό. Παρόλα αυτά σημαντικό ρόλο παίζει η υποστήριξη από την Πολιτεία. Οι ποιητές πάντα θα υπάρχουν. Το θέμα είναι κατά πόσο θα υποστηρίζονται και θα προωθούνται.
 
4. Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση. Τι σημαίνει για σας ποίηση;

Η ποίηση αποτελεί  ημερολόγιο σκέψεων, ονείρων και συναισθημάτων. Μέσω της ποίησης μπορεί κανείς να συμπληρώσει τα κενά που προέρχονται  από την καθημερινότητα. Κενά που δημιουργούνται από τη φυσική φθορά, από την απουσία πραγματικής δημοκρατίας και ισότητας, από ιδιαίτερα εσωτερικούς προβληματισμούς, που ίσως να μην μπορεί εύκολα να εξωτερικεύσει. Όλα αυτά όταν μεταφέρονται στο χαρτί,  ακολουθεί μια εσωτερική κάθαρση. Αλλά το πιο σημαντικό από όλα είναι ότι μπορεί να αποτελέσει μέσο επαγρύπνησης για το παρόν αλλά και για το μέλλον.

5. Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;

Στην ηλικία των 8 ετών, μετακομίσαμε με την οικογένειά μου στο Ασβεστοχώρι, ένα χωριό λίγο πιο έξω από τη Θεσσαλονίκη. Τότε ένιωσα για πρώτη φορά, την ανάγκη να γράψω διότι –αν και ήμουν κοντά στη φύση, κάτι το οποίο λάτρεψα από την αρχή- αισθανόμουν ότι δεν ήμουν ευτυχισμένη. Η κοινωνία εκεί ήταν πιο κλειστή, τα παιδιά στο σχολείο δεν αποδέχονταν εύκολα τους καινούργιους μαθητές. Τότε ήταν που άρχισα να απομονώνομαι.   Γέμισα ένα τετράδιο με ιστορίες και ποιήματα που θέμα είχαν την απογοήτευση. 
Μετά από δύο περίπου χρόνια, άρχισα να φτιάχνω δική μου εφημερίδα, την οποία πουλούσα στη γειτονιά για 20 δραχμές. Τίποτα το σπουδαίο βέβαια. Παιδικές ιστορίες και ποιήματα συνταγές και ανέκδοτα, ζωγραφιές και κουίζ. Όλα γραμμένα στο χέρι και με παιδικά τσαπατσούλικα γράμματα. Αλλά η πλάκα ήταν ότι μερικοί την αγόραζαν κι όλας. 
Σε γενικές γραμμές ήμουν μια ήσυχη και μέτρια μαθήτρια, που ασχολούμουν σχεδόν μόνο με ο,τι μου κινούσε το ενδιαφέρον. Όταν όμως το μάθημα είχε να κάνει με λογοτεχνία και συγκεκριμένα με την  Ποίηση, τότε οι σχολικοί βαθμοί εκτοξεύονταν.. Ειδικά στην τελευταία τάξη του Λυκείου, όταν συγκλονίστηκα διαβάζοντας για πρώτη φορά ποιήματα του Σαχτούρη και του Καρυωτάκη. Πιστεύω ότι υποσυνείδητα αυτοί οι δυο ποιητές μου δημιούργησαν αρχικά την ανάγκη να γράψω.

6. Γιατί γράφετε;

Γράφω γιατί νιώθω ότι πρέπει... να γράφω. 
Στις ημέρες μας η έννοια της δημοκρατίας έχει βουλιάξει. Υπάρχει ένα καθεστώς το οποίο έχει καταφέρει να καθηλώσει και να αποβλακώσει τον άνθρωπο. Είναι επίσης φοβερό, εάν σκεφτεί κανείς τη δύναμη-η οποία δύναμη φυσικά σχετίζεται με την οικονομική ολιγαρχία- που κατέχει η τηλεόραση, και μπορεί να καθορίζει τα πάντα. Από τις σχέσεις, την ποιότητα ζωής, τις υλικές, τις ψυχικές ανάγκες, και όλη αυτή την πλύση εγκεφάλου που αποδέχεται με ανοιχτά μάτια αλλά χωρίς βούληση. Σαν υπνωτισμένος .. σαν «πρόβατο στη σφαγή». 
Επίσης, μου αρέσει να γράφω για θέματα τα οποία για τους περισσότερους αποτελούν ταμπού, όπως για παράδειγμα για το θάνατο. Γράφοντας, νιώθω ότι αποβάλλεται κατά κάποιο τρόπο αυτός ο φόβος που προκαλείται  από το άκουσμά του.
Ένας ακόμη λόγος που βγήκε στην πορεία περισσότερο σαν συμπέρασμα, είναι ότι μετά από οκτώ χρόνια διαμονής στη Γερμανία, έχω αρχίσει να δυσκολεύομαι να χρησιμοποιήσω την ελληνική γλώσσα και νιώθω ακόμη πιο σοβαρή την ανάγκη να γράψω.

7. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας; 

Η πηγή της έμπνευσής μου ειδικά στα τελευταία μου ποιήματα, είναι ο θυμός. Είμαι θυμωμένη γιατί συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο, ότι ζούμε σε έναν κόσμο γεμάτο ψέμα υποκρισία, και που «βάση του έχει μια ταμειακή μηχανή».  Από την ημέρα που γεννιόμαστε μέχρι την ημέρα που θα πεθάνουμε είμαστε πελάτες. Δηλαδή το αντιλαμβάνεστε αυτό, πώς θα ήταν μια μέρα αν ξυπνούσαμε και λέγαμε ότι δε θέλουμε να ζούμε υπό το καθεστώς των τραπεζών; Είναι απίστευτο το ότι μέσω της τρομοκρατίας, μέσω του φόβου, μας υποδουλώνουν και μας κάνουν ο,τι θέλουν. Και το χειρότερο είναι ότι κανείς δε μιλάει.
Επίσης, πηγή της έμπνευσής μου είναι όπως ανέφερα και προηγουμένως, ο θάνατος, η θλίψη, η απογοήτευση, η ίδια η μετανάστευση η οποία αποτελεί μια σκληρή δοκιμασία, και σε κάποιες περιπτώσεις, η αγάπη.

8. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;

Με την Ποίηση σε ελεύθερο στίχο. Έχω στα σχέδια μου να δοκιμάσω να γράψω κάποια στιγμή ένα μυθιστόρημα. Αλλά το βρίσκω δύσκολο αυτή τη στιγμή, διότι θεωρώ ότι χρειάζεται περισσότερο χρόνο και οργάνωση, τα οποία ακόμη και σε εποχές καραντίνας δυσκολεύομαι να βρω. 
Τον υπόλοιπο χρόνο, ασχολούμαι με τη μουσική σαν dj, συνεργάζομαι με συγκεκριμένο μουσικό περιοδικό, έχω τη διαδικτυακή ραδιοφωνική εκπομπή μου, και φυσικά προσπαθώ να βρω χρόνο για τα παιδιά μου.

9. Μιλήστε μας για το λογοτεχνικό σας έργο και πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο.

Η πρώτη μου ποιητική συλλογή έχει τίτλο «Κάθε άνθρωπος στη Χρονομηχανή της Τρέλας του. Εκδόθηκε το 2018, σε μορφή e-book από τις εκδόσεις 24 Γράμματα. Είναι μια μικρή συλλογή ποιημάτων η οποία ξεκίνησε από τα τελευταία χρόνια της εφηβείας μου, πέρασε από τα φοιτητικά μου χρόνια, συνέχισε με το σοκ της μετανάστευσης και του αποχωρισμού, και τελείωσε με ένα ποίημα αφιερωμένο στην αγάπη, με αφορμή της γέννησης του γιού μου.
Όταν τα διαβάζω ξανά, είναι σαν ημερολόγιο συναισθημάτων. Όλες αυτές οι αναμνήσεις  αποτυπωμένες σε στίχους. Τότε μου ήταν πολύ πιο δύσκολο να γράψω. Ένιωθα πραγματική κατάθλιψη όταν έγραφα. Και όταν τελείωνα ένα ποίημα ένιωθα ότι δε μπορούσα να κάνω τίποτα, χρειαζόμουν «επανεκκίνηση» σκέψης. Σαν οι στίχοι, κατά κάποιο τρόπο, να μου ρουφούσαν την ενέργεια. Και ίσως μερικές φορές να μου έπαιρνε και μέρες να επανέλθω. Γι αυτό παλαιότερα, δεν επεδίωκα να γράφω συχνά. Αυτό φυσικά έχει αλλάξει πλέον, διότι έμαθα να απομονώνω τον κόσμο της Ποίησης και να γράφω υπό διαφορετικές συνθήκες.
Η δεύτερη ποιητική μου συλλογή που μόλις ολοκληρώθηκε, έχει τίτλο  «Χάρτινοι Εφιάλτες στο Δρόμο μιας Πατρίδας»  (θα εκδοθεί μετά τη λήξη των ποιητικών διαγωνισμών στων οποίων συμμετέχει). Η οποία εμπεριέχει και τα εικαστικά μου έργα «Περιληπτική Παραπληροφόρηση» και «Σκέψεις σε Σκίτσα». Είναι μια συλλογή αρκετά πιο πλούσια σε σχέση με την πρώτη μου δουλειά και περισσότερο επιμελημένη. 
«Περιληπτική Παραπληροφόρηση»  είναι μια συλλογή με κολάζ τα οποία δημιούργησα από γερμανικές εφημερίδες κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Στα έργα αυτά, υπάρχει η καθημερινή καταγραφή των θυμάτων από τον κορωνοιο και οι κυριότεροι τίτλοι «ειδήσεων» με τρόπο περιληπτικό και με έντονη την αίσθηση της ειρωνικής παραπληροφόρησης.
«Σκέψεις σε Σκίτσα» είναι κάποια σκίτσα που δημιούργησα παράλληλα με τα ποιητικά μου έργα και αποτελούν συμπληρωματικό  κομμάτι αυτού του βιβλίου.
Το τρίτο μου έργο είναι μια συλλογή που έχει τίτλο «Βασιλευόμενη Τραπεζοκρατία» και δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα.

10. Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;

Μπορεί όλη μέρα να νιώθω κούραση, αλλά μόλις έρθει η νύχτα νιώθω την αδρεναλίνη και τη δημιουργικότητα στα ύψη. Η ησυχία λιώνει μέσα στους τέσσερις τοίχους και μετατρέπει τις αισθήσεις σε ζωγραφιές  λέξεων.

11.  Πως είναι η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης;

Η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης είναι εν μέρει δύσκολη αλλά παραγωγική. Όλη αυτή η πρωτόγνωρη κατάσταση στην οποία ζούμε αυτή τη στιγμή δημιουργεί ανασφάλειες για το μέλλον όλων μας. Αντί όμως να συσσωρεύουμε το άγχος, τους φόβους, τη στεναχώρια μας, ας τα μεταφέρουμε στο χαρτί. Γιατί έτσι έρχεται η εσωτερική μας λύτρωση. Και αυτό είναι θείο δώρο. Να ξορκίζεις όλα αυτά που σε απασχολούν με τρόπο δημιουργικό, και να μπορείς στη συνέχεια να τα προσφέρεις σαν τροφή για σκέψη και στους γύρω σου.

12. Πως θα χαρακτηρίζατε τη λογοτεχνική παραγωγή σήμερα;

Σαν πρώτη σκέψη θα έλεγα ότι υπάρχει περισσότερη προσφορά από ο,τι ζήτηση. 
Βέβαια, είναι προτιμότερο να υπάρχει περισσότερη προσφορά, από το να μην υπάρχει καθόλου. 
Τη δύσκολη αυτή εποχή που διανύουμε, οι εκδοτικοί οίκοι προσπαθούν και αυτοί οι ίδιοι να επιβιώσουν, οπότε  αναγκάζονται να γίνουν ακόμα πιο επιλεκτικοί στο έντυπο βιβλίο. Παρόλα αυτά, μέσω του διαδικτύου, δίνεται η ευκαιρία σε ακόμη περισσότερους νέους λογοτέχνες, να προωθήσουν τα έργα τους. Οι οποίοι ίσως να μην είχαν μέχρι τώρα την ευκαιρία να ακουστούν.

13. Ποιο θεωρείτε πως είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός Best Seller;

Το μυστικό της επιτυχίας ενός Best Seller είναι το καλό promotion. Και φυσικά ένα πρωτότυπο έργο που έχει αποδοχή σε ένα ευρύ κοινό.  

14. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε; 

Θα τολμούσα να πω και τα δυο. Από τη μια με το έντυπο υπάρχει μια υλική σχέση εξάρτησης. Η μυρωδιά, το εξώφυλλο, οι σελίδες.. είναι πιο ρομαντικό. Από την άλλη, το ηλεκτρονικό βιβλίο προσφέρει σε ακόμη περισσότερους λογοτέχνες, την ευκαιρία να ακουστούν.  Επίσης η ηλεκτρονική αποθήκευση βιβλίων είναι πιο εύκολη. 
Και μιας και ασχολούμαι αρκετά και με τη μουσική, μου θυμίζει την κόντρα ανάμεσα στο βινύλιο και στο cd. Οπότε καταλήγω εδώ να πω, ότι είναι θέμα τεχνολογίας και εξέλιξης.  Όλα καλά είναι, αρκεί να συνεχίζεται η παραγωγή και των δυο.

15.  Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;

Να ακούει αυτά που νιώθει, αυτά που σκέφτεται, αυτά που τον/την φοβίζουν ή τον/την στεναχωρούν και να προσπαθεί να τα αποτυπώσει με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε όταν τελειώσει το έργο του/της  και το ξαναδιαβάσει , να του/της έχει απομείνει το αίσθημα της λύτρωσης.

16. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;

Τις τελευταίες μέρες άρχισα τη μελέτη του έργου «Brave New World» του Aldous Huxley. Νομίζω ότι όλοι μας πρέπει να το (ξανά) διαβάσουμε και να προβληματιστούμε λίγο παραπάνω με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας.
Επίσης, έχω αφήσει στη μέση το βιβλίο του Αντώνη Τουμανίδη «Εφιάλτες και Παραμύθια»  το οποίο παρουσιάζει μια άλλη πλευρά - μια σκοτεινή πλευρά των κλασικών παραμυθιών που όλοι ξέρουμε. 
Ακόμη, τον περισσότερο χρόνο προτιμώ να τον αφιερώνω διαβάζοντας στα παιδιά μου, και δε το μετανιώνω καθόλου. Αγαπώ κι εγώ μαζί τους την παιδική λογοτεχνία, όπως τη λατρέψαμε από μικρή ηλικία. 
Κατά τη μετανάστευσή μου στη Γερμανία, πήρα μαζί μου κάποια από τα πιο αγαπημένα μου βιβλία, που διάβαζα κι εγώ σαν παιδί. Και είναι πολύ συγκινητικό να μπορώ να τα μοιράζομαι πλέον μαζί τους.

17. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Συγγραφείς/Ποιητές: Graham Masterton, Aldous Huxley, Boris Vian, Edgar Allan Poe, Stephen King, Jules Verne, Μίλτος Σαχτούρης, Κ. Καρυωτάκης,  Dylan Thomas, Κατερίνα Γώγου.

18. Ποια είναι τ’ αγαπημένα σας βιβλία;

«Ταξίδι στο κέντρο της Γης», «20.000 Λεύγες κάτω από τη θάλασσα», «Από τη Γη στη Σελήνη» -  Jules Verne
«Έγκλημα και Τιμωρία» - F. Dostoefsky
«Κόλαση και Παράδεισος» (εκδόσεις Κάκτος) - Aldous Huxley
«Θα φτύσω στους Τάφους σας» - Βoris Vian
 «Ο Παρίας» - Graham Masterton
«Το Παζάρι των Κακών Ονείρων» - Stephen King
«Κ ο Θάνατος δεν θα‘χει πια Εξουσία» - Dylan Thomas
«Με το πρόσωπο στον τοίχο» - Μίλτος Σαχτούρης
«Νηπενθή» - Κώστας Καρυωτάκης
«Το Κοράκι» - Edgar Allan Poe

Παιδική Λογοτεχνία: «Ο μάγος του Οζ» - Baum Frank, «Ανατριχίλες»-R.L.Stine, «Ο Μικρός Βρικόλακας» -Angela Sommer Bodenburg, «Το δέντρο που έδινε» – Shel Silverstine , Antoine de Saint Exupery, Τριβιζάς

19. Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;

Δυστυχώς φεύγοντας από την Ελλάδα, άφησα και την υπέροχη βιβλιοθήκη μου, και σίγουρα θα μου πάρει πολύ καιρό για να αποκτήσω όλα αυτά τα ελληνικά λογοτεχνικά βιβλία που θα ήθελα να μελετήσω, μιας και πάντα βάζω προτεραιότητα να παραγγέλνω βιβλία για τα παιδιά μου. 
Επίσης, όσον αφορά την προσωπική μου προσφορά στη λογοτεχνία, θα ήθελα να συνεχίσω να γράφω, και το έργο μου να αγγίξει κάποιους ανθρώπους..  να τους δώσει τροφή για σκέψη. 


*     *     *

ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΜΑΚΡΙΑ
(της Μαρίας-Ελένης Μωυσίδου)

Και με ρωτάς συνέχεια αν άξιζε να φύγω
Και με ρωτάς ξανά το πότε θα γυρίσω
Μα δεν κατάλαβες πια
Πως πατρίδα δεν έχω να φιλήσω
Πως κάθε φορά που έρχομαι έστω για λίγο να σε δω
φεύγω όλο και πιο μακριά από μέσα μου
φεύγω όλο και πιο μακριά στο μέσα μου
Αυτός ο τόπος δε με χωράει πια
 δε με κρατάει ρίζα καμιά 
και κανένα κλαδί να πιαστώ
Κι αυτό είναι που με τρομάζει
Πως κάθε φορά που έρχομαι
ακόμα πιο μακριά από 'σένα φεύγω



ΞΕΝΙΤΙΑ
(της Μαρίας-Ελένης Μωυσίδου)

Μακριά από το χώμα που πρωτοπάτησες
Το Σώμα κι η Ψυχή σκληραίνουν
Όπως το αλάτι τα φύκια τα μαλακά
πριν τα φτύσει απ' τα σπλάχνα της
και τα ξεβράσει
σε μια Άφαντη πια θάλασσα
Μακριά, η καρδιά μαθαίνει
Κομματιασμένη
να υπάρχει ακόμα...
Η Νοσταλγία
σκοινί γερό
Κρατά σφιχτά τα κομμάτια της
Όσο τα μάτια ξεχνούν
αυτή σφίγγει πιο δυνατά
μέχρι να στάξει αίμα...
Και κάθε φορά τη στιγμή του αποχαιρετισμού
ένα κομμάτι πέφτει σάπιο...
Σα μικρός θάνατος το κάθε αντίο...



ΣΑΝ ΠΡΟΒΑΤΟ ΣΤΗ ΣΦΑΓΗ
(της Μαρίας-Ελένης Μωυσίδου)

Ειδήσεις... 
Στεγνή Πλύση Εγκεφάλου 
Σε χρόνο δευτερολέπτων και εικόνων
Μελετημένα πριν ανοιγοκλείσεις τα βλέφαρα
Θα καρφωθούν μέσα στην ίριδα των ματιών.
Πίσω από μια μελετημένη είδηση
Που θέλουν Αυτοί να ακούς
Υπάρχει κάτι Μεγάλο που πρέπει να κρύψουν.
Πρόσεχε, πίσω από την οθόνη είναι η αλήθεια
Μπροστά δεν θα μάθεις
Τα λερωμένα χέρια τους, με τη βρώμα απ' τα λεφτά και το αίμα 
Θέλουν να κρύψουν
Και θα σε βομβαρδίσουν με ψέματα, αρρώστιες, και θλίψη.
Μην τους αφήνεις ..
Ένας ψεύτικος πόλεμος κρύβεται από πίσω
Ένας ψεύτικος κόσμος που τον ετοίμασαν Αυτοί
Για τις αχόρταγες τις τσέπες και τα μεγαλεία τους
Καθώς πάνω σε πτώματα πατάνε 
Καθαρίζοντας το δρόμο τους με υποκρισίες και υποταγές 
Για να ανέβουν ακόμα πιο ψηλά.
Θρησκείες, καλυμμένες δικαιολογίες για να ταΐζουν ψέμα
Μα σαν είδαν πώς  αυτό πια δεν πιάνει
Βρήκαν καινούργιους τρόπους
Τη σκέψη σου να ορίζουν
Κι εσύ σαν Πρόβατο στη Σφαγή
Ακολουθείς τον όχλο.. 
Πάνω στην ταμειακή τους μηχανή
Με τα σκισμένα ρούχα σου, τρεκλίζεις
Και ενώ οι παρωπίδες, σου σφίγγουν τον εγκέφαλο
Σε μια οθόνη, τα μάτια σου σαπίζουν



*     *     *





ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΑΡΙΑΣ-ΕΛΕΝΗΣ ΜΩΥΣΙΔΟΥ


Η Μωυσίδου Μαρία-Ελένη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη του 1983. Είναι πτυχιούχος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης του τμήματος της Θεολογικής Σχολής, με εξειδίκευση στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στον τομέα της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της, παρακολούθησε μαθήματα δραματικής τέχνης στο θεατρικό εργαστήρι Παράθλαση. Τα τελευταία χρόνια πριν μεταναστεύσει, ασχολήθηκε με την εκμάθηση της Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας. Από το 2012, βρίσκεται μόνιμα στη Νυρεμβέργη της Γερμανίας και ασχολείται με το χώρο της εναλλακτικής μουσικής σκηνής, ως δημοσιογράφος και dj. Η πρώτη της ποιητική συλλογή «ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΗ ΧΡΟΝΟΜΗΧΑΝΗ ΤΗΣ ΤΡΕΛΑΣ ΤΟΥ» κυκλοφόρησε το 2018 σε μορφή ebook από τις εκδόσεις 24 ΓΡΑΜΜΑΤΑ / Σειρά ΕΝ ΚΑΙΝΩ. Μέχρι στιγμής, ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί στο περιοδικό «ΚΕΦΑΛΟΣ / Ένθετο - Ανθολογία Σύγχρονης Ελληνικής Ποίησης τεύχος 6-7, στην εφημερίδα «Λογοτεχνικό Βήμα» / τεύχη 20,21,22,23,24, περιοδικό «ΠΟΙΕΙΝ», Επετειακό Βιβλίο «ΓΙΟΡΤΗ Της ΠΟΙΗΣΗΣ 2020»/ υπο έκδοση από τις εκδόσεις Κέφαλος, Ραδιόφωνο Λογοτεχνικό Βήμα / εκπομπή "Ποιητικό Ρομάντσο" , περιοδικό POETICS. Το διάστημα αυτό ετοιμάζει τη δεύτερη ποιητική της συλλογή με τίτλο «ΧΑΡΤΙΝΟΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΙΑΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ», η οποία θα εμπεριέχει και τα νέα της έργα « ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ», και «ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΕ ΣΚΙΤΣΑ».


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Περιμένουμε τις απόψεις σας!