Συνέντευξη με τον λογοτέχνη Τάκη Τσαντήλα - ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ

Ο «ΚΕΦΑΛΟΣ - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» έχει ξεκινήση μία νέα δράση με τίτλο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ» (ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ 4ο ΤΟΜΟ γίνονται δεκτές έως τις 31/12/2020 - ΥΠΟΒΟΛΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ: ΕΔΩ) και προσκαλεί όλους τους Λογοτέχνες, Ποιητές και Συγγραφείς να συμμετάσχουν σ' αυτήν. Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η προβολή μέσω αφιερωμάτων και συνεντεύξεων των σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητών και Συγγραφέων, είτε έχουν εκδώσει κάποιο βιβλίο είτε όχι και η δημιουργία του πρώτου τόμου της «Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία έχει συσταθεί σε μία ανεξάρτητη ιστοσελίδα με τη μορφή ηλεκτρονικών τόμων και την έκδοση δωρεάν e-book.

Στη σημερινή μας παρουσίαση στα πλαίσια της δράσης: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ», θα σας παρουσιάσουμε τον λογοτέχνη, Τάκη Τσαντήλα, ο οποίος συμμετέχει στην «Εγκυκλοπαίδεια Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών» και απάντησε στις ερωτήσεις του Δημοσιογράφου, Λογοτέχνη και Εκδότη του Περιοδικού Κέφαλος, κ. Πλούταρχου Πάστρα, για το λογοτεχνικό του έργο, τα βιβλία και τη λογοτεχνία. 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΤΑΚΗ ΤΣΑΝΤΗΛΑ

1. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;

Λογοτεχνία είναι, θα έλεγα, η τέχνη του λόγου που αποτυπώνεται με πεζό ή έμμετρο τρόπο και καθαίρει τα πάθη. Μπορεί να είναι βιωματική ή μυθοπλαστική ή ακόμα και συνδυαστική και των δυο αναφερθέντων . Έτσι κι αλλιώς όμως οφείλει να συγκινεί, να καλλιεργεί, να προβληματίζει, να ευφραίνει. Να αναδίδει ηδονές και οδύνες με μεστό και διάφανο τρόπο αποφεύγοντας ωστόσο, ει δυνατόν, τους βερμπαλισμούς και τους μελοδραματισμούς. Μια διεργασία, θα έλεγα, επίμονη, επίπονη και συνάμα γοητευτική.

2. Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;

Η λογοτεχνία, η τέχνη του λόγου γενικότερα δεν θεωρώ πως πρέπει απλά να είναι ωραίες και γλαφυρές εκθέσεις ιδεών. Ή τουλάχιστον, να μην είναι μόνο αυτό. Η λογοτεχνία οφείλει να καλλιεργεί, να διεγείρει, να αφυπνίζει, να εξεγείρει. Σαφώς και δεν δύναται να αλλάξει ο λόγος τον κόσμο. Όσο καλός, οξύς, κριτικός, ποιητικός, ερωτικός, ανατρεπτικός κι αν εκφέρεται. Μπορεί όμως να διεγείρει συνειδήσεις, να εξεγείρει αισθήσεις, να πυροδοτήσει σιωπές. Να κινήσει και να αφυπνίσει αδρανοποιημένα αντανακλαστικά. Λέω σε κάποιο γραπτό μου: «Υπάρχει λόγος να ανιχνεύεις λέξεις στο σκοτάδι. Ένας αντάρτης στίχος να βρεθεί ίσως φωτίσει με τη λάμψη του το σύμπαν.»

3. Η ποίηση στις ημέρες μας δεν έχει τη θέση που κατείχε παλαιότερα. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό και πως θεωρείτε ότι θα είναι το μέλλον της;

Παλαιότερα είχαμε την τύχη να έχουμε εξαιρετικούς και παγκοσμίας εμβέλειας ποιητές. Δεν είναι καθόλου τυχαία τα δύο νόμπελ λογοτεχνίας που άξια απονεμήθηκαν στον Γιώργο Σεφέρη και στον Οδυσσέα Ελύτη. Κοντά σε αυτούς μεσουράνησαν και άλλοι μεγάλοι και σπουδαίοι ποιητές μας. 
Σήμερα έχουμε παρά πολλούς/ες που γράφουν ποίηση, έχουμε και σήμερα εξαιρετικούς ποιητές και ποιήτριες, απλά η κρίση που πιστεύω πως δεν ήταν μόνο οικονομική αλλά πρωτίστως πολιτιστική άφησε τα δυσοίωνα ίχνη της και στον ιδιαίτερο αυτό χώρο. Υπάρχει υπερβολική παραγωγή βιβλίων ποίησης και χρειάζεται προσπάθεια για να μπορέσεις να ανιχνεύσεις τα ιδιαίτερα, τα καλύτερα, τα ξεχωριστά. Θέλω να πιστεύω πως στο μέλλον η σχέση της ποίησης με το αναγνωστικό κοινό θα έχει πιο βαθιά και ποιοτικά χαρακτηριστικά. Πως η πολιτεία θα συνδράμει σ’ αυτό και πως η αναβάθμιση της παιδεία θα σταθεί αρωγός ώστε να ενδυναμώσει αυτή η σχέση.    

4. Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση. Τι σημαίνει για σας ποίηση;

Ποίηση, για μένα, είναι η συμπυκνωμένη μορφή λόγου που καταγράφει τα σκιρτήματα ή τα σπαράγματα της ψυχής και του νου μας. Ο επίπονος άχραντός λόγος που αλώνει αναίσχυντα τείχη, που στήνει σκάλες σ’ απρόσιτα σύννεφα, που ανιχνεύει δυσεύρετα άνθη σε βυθούς μυστικούς των αιώνων και θωπεύει αβρά τις αισθήσεις ανθρώπων, ανέμων και άστρων. Η συνεύρεση της φωτιάς με τη στιλπνή υγρασία και με το φεγγάρι να φέγγει.  

5. Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;

Ξεκίνησα να γράφω ποίηση, πρωτόλεια γραπτά μάλλον με ποιητική ακολουθία, από τις τρυφερές ηλικίες του δημοτικού ακόμα, φτιάχνοντας στιχάκια με αφορμή κυρίως θέματα που συζητούσαμε στο σπίτι – καμαρούλα μια σταλιά – με τους γονείς μου, στο σχολείο με τους συμμαθητές και τους δασκάλους μου, στην αλάνα με τους φίλους. Τον βαθύ λόγο που με ώθησε και με παρότρυνε να γράψω, θα έλεγα πως ακόμα τον αναζητώ. Οι πολλές και ποικιλόμορφες ανησυχίες μου θαρρώ ίσως που αναζητούσαν να βρουν δημιουργική διέξοδο. 

6. Γιατί γράφετε;

Ερέθισμα για να γράψει κάποιος/α θεωρώ τα φορτία του. Οι σεισμικές εκείνες δονήσεις που συντελούνται με τον ένα ή άλλο τρόπο εντός μας και ζητούν αποφόρτιση, ζητούν διέξοδο, ζητούν να αποτυπωθούν ως λόγος στο αέναο στροβίλισμα του χρόνου, ως πείρα και πυρά, ως βίωμα κι επιθυμία, ως νοσταλγία και προσμονή. Γράφω λοιπόν για να σβήσω περισσότερο πράγματα που με έχουν φορτίσει αρνητικά και να αναδείξω όλα εκείνα που άφησαν φωτεινά κυρίως και ανεξίτηλα ίχνη εντός μου. 

7. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας; 

Ο λόγος μου είναι βιωματικός θα έλεγα και σαφώς ανθρωποκεντρικός. Ο έρωτας ως συναίσθημα, ως αίσθηση, ως ανάγκη, ως βίωμα, ως μυστήριο, ως σύμβολο είναι η κύρια πηγή έμπνευσής μου. Κι ακόμα τα πάθη. Τα πάθη των ερωτευμένων, των ναυαγών, των προσφύγων, των μεταναστών, των κατατρεγμένων, των αποκλεισμένων. 

8. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;

Ασχολούμαι και ασκούμαι περισσότερο με την ποιητικό λόγο και ειδικότερα με τον ερωτικό ποιητικό λόγο. Κι αυτό γιατί πέρα από τον έρωτα ως συναίσθημα, ως αίσθηση, ως βίωμα που θεωρώ πως είναι η άχραντη των αχράντων επικοινωνία, θεωρώ επιπλέον πως όλα μα όλα όσα ανασαίνουμε, αισθανόμαστε, ζούμε έχουν (και) την ερωτική τους διάσταση. Κι αυτό καθιστά τον έρωτα την πλέον ανατρεπτική και αχειρωγώγητη αίσθηση. 

9. Μιλήστε μας για το λογοτεχνικό σας έργο.

Όπως αναφέρθηκα και πιο πάνω, ξεκίνησα να γράφω ποίηση, η γραπτά μάλλον με ποιητική ακολουθία, από τις τρυφερές ηλικίες της προεφηβίας. Το 1982 αποφασίσαμε με έναν καλό φίλο που έγραφε κι αυτός, τον Κώστα Κολλημένο, να εκθέσουμε δημόσια τα γραπτά μας. Κάπως έτσι εκδόθηκαν τα «Είδωλα που κραυγάζουν». Στη συνέχεια έγραφα σποραδικά θα έλεγα και ποιήματά μου δημοσίευαν διάφορα έντυπα (περιοδικά και εφημερίδες). Μετά από αρκετά χρονιά αποχής από εκδόσεις και τα συναφή επανήλθα το 2006 με τα «Ενδελεχή κι απόκρυφα ατοπήματα». Έκτοτε συνεχίζεται αδιαλείπτως η δημιουργική και καρποφόρα πορεία μου. Το 2007 εκδίδεται από τις εκδόσεις «Οιωνός» η ποιητική συλλογή «Ανιχνεύοντας ουρανό». Το 2008 εκδίδονται από τις εκδόσεις «Αρμός» από κοινού με τη Μαρία Ροδοπούλου τα «Προ-αιρετικά και ατημέλητα», μια ερωτική ακολουθία προσώπων ή ένας ερωτικός λόγος και αντίλογος καλύτερα. Το 2008 επίσης εκδίδεται από τις εκδόσεις «Οιωνός» η ποιητική συλλογή «Ιχνηλατώντας τη σιωπή. Το 2010 εκδίδονται και πάλι από τις εκδόσεις «Οιωνός» οι «Υδρίες ανάσες». Ακολουθούν το 20011 οι «Αλκυονίδες μνήμες» εκδόσεις «Οιωνός» και η συλλογή «Της ροής και της τέφρας» από τον «Άνεμος εκδοτική». Το 2013 εκδίδεται ξανά από τις εκδόσεις «Οιωνός» το «Όλον και το τίποτα της νοσταλγίας». Έπεται το 2015 από τις εκδόσεις «Συμπαντικές διαδρομές» τα «Σεπτά κι ανερυθρίαστα». Για να καταλήξουμε στο 2019 με τα «ΥΣΤΕΡόΓΡΑΦΑ με παραλήπτη» από τις «Χρόνος Εκδόσεις». Ποιήματα μου έχουν συμπεριληφθεί σε διάφορες ανθολογίες, σε πλείστα έντυπά αλλά και ηλεκτρονικά μέσα. Διατελώ μέλος του «Ομίλου Φθιωτών Λογοτεχνών και Συγγραφέων».  

10. Πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο που έχει τίτλο: «ΥΣΤΕΡόΓΡΑΦΑ με παραλήπτη» (Χρόνος Εκδόσεις, 2019). 

Το τελευταίο μου βιβλίο, είναι η ένατη (9η) προσωπική ποιητική συλλογή και εκδόθηκε τον Απρίλιο του 2019 από τις «Χρόνος Εκδόσεις. Ο τίτλος του είναι «ΥΣΤΕΡόΓΡΑΦΑ με παραλήπτη» και έχει την ιδιομορφία όλα τα ποιήματα, 47 τον αριθμό, να έχουν και το υστερόγραφό τους. Το υστερόγραφο πολλές φορές απαντάει θα έλεγα στο κυρίως ποίημα, ενώ κάλλιστα, κατά  τη γνώμη μου, τα υστερόγραφα θα μπορούσαν να σταθούν και ως αυτόνομα ποιήματα. Είναι θα έλεγα μια ενδιαφέρουσα ποιητική συλλογή, και αποζητάει την κρίση και την κριτική αξιολόγηση των παραληπτών και αποδεκτών της.  

11. Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;

Η αγαπημένη μου ώρας, ώρες μάλλον τόσο για διάβασμα όσο και για γράψιμο είναι αργά το βράδυ τότε που η ηρεμία που επικρατεί βοηθά το μυαλό να συγκεντρωθεί, τότε που μπορούν να σ’ επισκεφτούνε πιο άνετα η μνήμη, η μούσα, η νοσταλγία, η έμπνευση έτσι που να μπορείτε μαζί να περιπλανηθείτε,  να απογυμνωθείτε, να αποδράσετε, να ποιήσετε. 

12.  Πως είναι η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης;

Η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης ήταν θαρρώ όμοια ή παρόμοια όπως όλων των συμπολιτών μας. Το τσουνάμι της κρίσης χτύπησε τους πάντες και ιδιαίτερα τους μη έχοντες και τους αποκλεισμένους. Ο λογοτέχνης στα χρόνια  της κρίσης, βγήκε στους δρόμους, φώναξε, διαμαρτυρήθηκε, κατάγγειλε πολιτικές και πολιτικούς και χρόνιες παθογένειες ενός συστήματος που φαίνονταν από χρόνια πως κάποια στιγμή θα έρθει το παλιρροιακό κύμα και θα το ξεγυμνώσει. Ο λογοτέχνης βίωσε και αυτός με οδυνηρό θα έλεγα τρόπο την κατεδάφιση της κοινωνίας μας προσπαθώντας όσο μπορούσε να σταθεί αρωγός στον δοκιμαζόμενο λαό μας.  

13. Πως θα χαρακτηρίζατε τη λογοτεχνική παραγωγή σήμερα;

Θεωρώ μεγάλη, αρκετά μεγάλη τη λογοτεχνική παραγωγή σήμερα. Πολλές ποιητικές συλλογές, πολλά μυθιστορήματα, διηγήματα, πεζά. Έχουμε εξαιρετικούς (και) σήμερα λογοτέχνες, θα αποφύγω εδώ, επιτρέψτε μου, να αναφέρω ονόματα. Σαφώς και από τη μεγάλη αυτή παραγωγή θα πρέπει να ψάξεις, να ανιχνεύσεις, να βρεις τα ξεχωριστά ή τουλάχιστον αυτά που έχουν κάτι να σου πουν. Ενώ αυτό, η μεγάλη λογοτεχνική παραγωγή  δηλαδή, θα έπρεπε να καταδεικνύει και μια βαθιά αγάπη του κόσμου προς το διάβασμα, θαρρώ πως αυτό δεν υφίσταται. Θεωρώ μικρό το ποσοστό των συμπατριωτών μας που αγαπάει πραγματικά το διάβασμα, τη μελέτη, τη σπουδή. Θεωρώ μικρό το ποσοστό που ψάχνει και εντρυφεί πάνω στη λογοτεχνία, πάνω στο βιβλίο γενικότερα. 

14. Ποιο θεωρείτε πως είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός Best Seller;

Ειλικρινά δεν γνωρίζω να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. Υπάρχουν Best Seller που είναι πραγματικά διαμάντια, υπάρχουν και Best Seller που τα θεωρώ ποιοτικά φθηνά, πάμφθηνα. Ο λογοτέχνης, κατά τη γνώμη μου, οφείλει να καταγράφει τις δονήσεις της ψυχής και του νου του αποφεύγοντας να μπει στη διαδικασία να σκεφτεί «επαγγελματικά» έτσι ώστε να έχει επιτυχία κλπ. Αν κάποιο βιβλίο μας καταφέρει και γίνει Best Seller, καλώς να γίνει. Φτάνει να μη χάσουμε την ουσία του «γράφω» και του «ποιώ» ούτως ώστε να γίνει αυτό. 

15. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε; 

Θα επέλεγα το έντυπο βιβλίο γιατί θεωρώ μοναδική τη διαδικασία της έκδοσης, τη μυρωδιά του χαρτιού, την μεταφορά του όπου κι αν βρίσκεσαι, την ιδιαίτερα φιλική του παρέα. Από την άλλη μεριά σαφώς και δεν υποτιμώ το ηλεκτρονικό βιβλίο, έχει μάλιστα σημαντικά πλεονεκτήματα σε ό,τι αφορά κυρίως το οικονομικό σκέλος και μπορεί, υπό κάποιες προϋποθέσεις, να απευθυνθεί σε περισσότερο ευρύ αναγνωστικό κοινό.

16.  Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;

Σε έναν νέο λογοτέχνη θα έλεγα να προσπαθεί να αφήνει το δικό του ιδιαίτερο δημιουργικό αποτύπωμα αποφεύγοντας τα συνήθη, τα πεπατημένα τα ρηχά και τα εύπεπτα.  Όλα τα πράγματα στη ζωή και ιδίως η τέχνη του λόγου, θέλουν τρόπο. Ο τρόπος είναι αυτός που καθορίζει την εξέλιξη τους. Τα μικρά και μεγάλα εκείνα βήματα που μας απεγκλωβίζουν από την ομηρία της αγνωσίας. Που αλλάζουν τη θέση, τη φορά, την ματιά που βλέπουμε τον κόσμο. Που τον μαθαίνουμε ξεμαθαίνοντάς τον. Κάθε καιρός ορίζει μ’ ένα δικό του τρόπο την λογοτεχνία και την ποίηση. Όμως καμιά λογοτεχνία και καμιά ποίηση, δεν στάθηκε στα πόδια της, που δεν είχε στο κέντρο της το ανθρώπινο βίωμα. Ο Ρίλκε, γράφει πως: "Για να μπορέσει να γράψει κανείς αξιόλογα, πρέπει να έχει δει πολλές πολιτείες, ανθρώπους, πράγματα, πρέπει να γνωρίζει τα ζώα, πρέπει να γνωρίζει πως πετούν τα πουλιά και να ξέρει την κίνηση που κάνουν τα μικρά λουλούδια, όταν ανοίγουν το πρωί".

17. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;

Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα είναι το «Απαγορευμένοι κήποι» της εξαιρετικής Τουρκοκύπριας ποιήτριας Νεσιέ Γιασίν ((Neshe Yashin) από τις εκδόσεις «Βακχικόν». Πρόκειται για ένα ανθολόγιο ποιημάτων με αισθηματική φόρτιση δίχως όμως η συγγραφέας να επιχειρεί εσκεμμένα να αισθηματολογεί. Ποιήματα ενδεδυμένα με αγάπη. Αγάπη προς τον άνθρωπο, τη φύση, την πατρίδα της την Κύπρο, την ενιαία και αδιαίρετη Κύπρο. Θεωρώ πως αξίζει της προσοχής μας το συγκεκριμένο βιβλίο το οποίο συνιστώ ανεπιφύλακτα στο αναγνωστικό κοινό.

18. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Έχουμε την ευτυχία και ευλογία μαζί να έχουμε εξαιρετικούς συγγραφείς - ποιητές στην πατρίδα μας. Συγγραφείς - ποιητές αχθοφόρους, συγγραφείς σπορείς, συγγραφείς φωτοδότες. Παλιούς και νέους. Ενδεικτικά και μόνο θα αναφέρω τους Κωνσταντίνο Καβάφη, Γιάννη Ρίτσο, Τάσο Λειβαδίτη, Οδυσσέα Ελύτη, Νίκο Καρούζο, Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, Χρόνη Μίσσιο, Κατερίνα Γώγου. Γνωρίζω πως αδικώ παρά πολλούς/ές μα είναι αλήθεια πως οι παραπάνω αναφερθέντες έπαιξαν σημαντικό, καταλυτικό θα έλεγα ρόλο στην όποια προσέγγισή μου στην ποίηση μα και στη ζωή. Από ξένους συγγραφείς - ποιητές να αναφέρω οπωσδήποτε τον Φερνάντο Πεσσόα, τον Πάμπλο Νερούντα, τον Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, τον Πάουλ Τσελάν, την Άννα Αχμάτοβα.

19. Ποια είναι τ’ αγαπημένα σας βιβλία;

Πολλά, πάρα πολλά είναι τα αγαπημένα μου βιβλία και δυσκολεύομαι πραγματικά να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση υπό την έννοια πως θα μπορούσα να μιλώ και να γράφω για αυτά ασταμάτητα. Αναφέρω ενδεικτικά κάποια και όπως μου έρχονται αυτή τη στιγμή στο νου. «Αλχημιστής» του Paulo Coelho, «Θρίαμβος χρόνου» του Νίκου Καρούζου, «Προσανατολισμοί» του Οδυσσέα Ελύτη, «Η αβάστακτη ελαφρότητα του είναι» του Milan Kundera, «Βιολέτες για μια εποχή» του Τάσου Λειβαδίτη, «Καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς» του Χρόνη Μίσσιου, «Ερωτικά ποιήματα» του Pablo Neruda, «Ιδιώνυμο» της Κατερίνα Γώγου, «Ο μύθος του Σίσσυφου» του Albert Camus.   

20. Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;

Ασπαζόμενος τη ρήση πως το «μέλλον είναι τώρα» προσπαθώ όσο μου είναι μπορετό να ζω τις στιγμές μου γεμάτα, συμμετέχοντας ενεργά στο πολιτικό, κοινωνικό, πολιτιστικό γίγνεσθαι και να αποτυπώνω λογοτεχνικά τις σκέψεις μου είτε αυτές αφορούν ανυψώσεις και χαίρε είτε αφορούν καταβυθίσεις και νέφη, είτε αφορούν ενστάσεις και δια-μαρτυρίες. Ετοιμάζω μια καινούργια ποιητική συλλογή που ευελπιστώ να εξέλθει στο φως τη νέα χρονιά (2020). Έχω κατά νου επίσης μια συγκεντρωτική έκδοση με αγαπημένα μου ποιήματα από όλες τις, μέχρις τώρα, εκδοθείσες ποιητικές μου συλλογές.Σε κάθε περίπτωση οφείλουμε θαρρώ να έχουμε τις φλέβες μας ανοιχτές και τις αισθήσεις μας στιλπνές απέναντι στους όχι και τόσο ρόδινους και καρποφόρους καιρούς μας.

*     *     *

Αλκυονίδες μνήμες 
(του Τάκη Τσαντήλα) 

Εκεί σε βρίσκω 
στις αλκυονίδες μνήμες αιώνων 
που μας πάνε πολύ μακριά 
σε αστρικά ταξίδια 
που μας φέρνουν πιο κοντά 
τόσο, που γέρνω και σ’ αγκαλιάζω.


Τάκης Τσαντήλας / «Αλκυονίδες μνήμες» / «Οιωνός» / 2011 

Καιρός να δεις 

(του Τάκη Τσαντήλα)

Είναι καιρός να πάψεις πια
να τρέφεσαι με μύθους
είναι καιρός να δεις
να μπεις στη μάχη άσπιλος
να γίνεις ήχος
λόγος
ατραπός
να μην παραδεχτείς ποτέ
την ήττα του αδοκίμαστου. 


Τάκης Τσαντήλας / «Το όλον και το τίποτα της νοσταλγίας» / «Οιωνός» / 2013 

Επίγνωση 
(του Τάκη Τσαντήλα) 

Μια ζωή μαζί σου
και είναι αλήθεια πως δεν τα κατάφερα
- ακόμα τουλάχιστον -
ν’ απαγγείλω στον άνεμο
το ποίημα εκείνο που πονά
που σιωπά
που φλέγεται
που μονάζει στον βυθό
των μεγάλων ματιών σου.



Τάκης Τσαντήλας / «ΥΣΤΕΡόΓΡΑΦΑ με παραλήπτη» / «Χρόνος Εκδόσεις» / 2019 

*     *     *

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΑΚΗ ΤΣΑΝΤΗΛΑ

Ο Τάκης Τσαντήλας γεννήθηκε, ζει, και δραστηριοποιείται στη Λαμία. Με την σπορά, την καλλιέργεια και τη συγκομιδή του λόγου ασχολείται από την προεφηβική του ηλικία. Διατελεί μέλος του “Ομίλου Φθιωτών Λογοτεχνών και Συγγραφέων”. Οι εννιά (9) προσωπικές ποιητικές συλλογές, οι συχνές συνεργασίες του με ομότεχνους του και τα πλείστα ποιητικά, πεζά και πολιτικά κείμενα του στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, συνθέτουν το πλούσιο συγγραφικό έργο του.
Στο διαδίκτυο θα τον συναντήσετε στο ιστολόγιο: 

http://systaseis.blogspot.com

e-mail επικοινωνίας: ttakis44@gmail.com
 

Έργα του:

2006 «Ενδελεχή κι απόκρυφα ατοπήματα», Αυτόεκδοση

2007 «Ανιχνεύοντας ουρανό», Οιωνός 

2008 «Ιχνηλατώντας τη σιωπή», Οιωνός

2010 «Υδρίες ανάσες», Οιωνός

2011 «Αλκυονίδες μνήμες», Οιωνός

2011 «Της ροής και της τέφρας», Άνεμος εκδοτική

2013 «Το όλον και το τίποτα της νοσταλγίας», Οιωνός
2015 «Σεπτά κι ανερυθρίαστα», Συμπαντικές διαδρομές
2019 «Υστερόγραφα με παραλήπτη», Χρόνος Εκδόσεις

Συνεργασίες

1982 «Είδωλα που κραυγάζουν» με τον Κώστα Κολλημένο, Αυτοέκδοση 

2007 «Εικονική λογοτεχνία και www.ποίηση.gr» με 17 δημιουργούς από το χώρο του διαδικτύου, Συμπαντικές διαδρομές 

2008 «Προαιρετικά και ατημέλητα» με τη Μαρία Ροδοπούλου, Αρμός
2017 «Σύγχρονη Ανθολογία Της Νέας Ελληνικής Ποίησης» με την Ποιητική Ακαδημία, Εκδόσεις της Νέας Διάστασης